Οκτώ ώρες πάλευαν μόνοι και αβοήθητοι. Εκλιπαρούσαν με συνεχείς κλήσεις στο λιμεναρχείο Ραφήνας για βοήθεια αλλά τους αγνόησαν. Τέσσερις πανεπιστημιακοί και οι οικογένειές τους που σώθηκαν από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, ζητούν τώρα την απόδοση ποινικών ευθυνών κατά παντός υπευθύνου.
[read4more]
Ήταν καΐκια ιδιωτών που τους έσωσαν, αφού οι υπεύθυνοι τους αγνόησαν. Οι τέσσερις πυρόπληκτοι πανεπιστημιακοί δήλωσαν στον εισαγγελέα Ηλία Ζαγοραίο παράσταση πολιτικής αγωγής κατά παντός υπευθύνου, συμβάλλοντας ως μάρτυρες στην εν εξελίξει έρευνα για τη φωτιά στο Μάτι με τους 96 νεκρούς.
Όπως ανέφερε ρεπορτάζ στο μεσημεριανό δελτίο του ΑΝΤ1 το Σάββατο (25.08.2018), οι τέσσερις πανεπιστημιακοί και τα παιδιά τους πάλευαν επί οκτώ ώρες, μόνοι κι αβοήθητοι στα βράχια. Εκλιπαρούσαν με συνεχείς κλήσεις τους στο λιμεναρχείο της Ραφήνας να τους περισυλλέξουν σκάφη του Λιμενικού. Έκαναν συνεχώς τηλεφωνήματα από τα κινητά τους για βοήθεια. Αλλά τους αγνόησαν.
Με την παράσταση πολιτικής αγωγής, οι τέσσερις πανεπιστημιακοί στρέφονται εναντίον όλων των φορέων που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις διάσωσης. Στρέφονται κατά όλων όσοι συμμετείχαν στις επιχειρήσεις διάσωσης. Κατά Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας, του γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, του λιμενάρχη Ραφήνας, μεταξύ άλλων. Όπως επισημαίνουν, παρά τις δεκάδες κλήσεις που έκαναν στο λιμεναρχείο, όλες αγνοήθηκαν, ενώ οι λάθος χειρισμοί του λιμενάρχη έθεσαν σε κίνδυνο τους εκατοντάδες εγκλωβισμένους στις ακτές.
Οι αναπάντητες κλήσεις τους, αναφέρουν, είναι καταγεγραμμένες στους λογαριασμούς τους κινητής τηλεφωνίας. Παράλληλα, με υπόμνημά τους ζητούν από τον εισαγγελέα να λάβουν από το λιμεναρχείο Ραφήνας και αρχηγείο του Λιμενικού αντίγραφο των συνομιλιών των πολιτών τόσο με το λιμεναρχείο Ραφήνας και τον αριθμό 108, όπως αυτές είναι καταγεγραμμένες στο καταγραφικό σύστημα, προκειμένου να γίνει γνωστό τι ώρα δόθηκαν εντολές διάσωσης και τι ώρες πήραν για παραλαβή τα πλοιάρια.
25 αναπάντητες κλήσεις και πυξίδα το ένστικτο επιβίωσης
«Μαζί με τη γυναίκα μου και τη μία μας κόρη κατευθυνθήκαμε προς την πλησιέστερη παραλία όντας πανικόβλητοι και με μόνη πυξίδα το ένστικτο της επιβίωσης. Οι υπόλοιποι εγκλωβίστηκαν σε άλλη κοντινή παραλία. Διατρέξαμε μεγάλο κίνδυνο, παραμένοντας επί ώρες μέσα στο νερό και πάνω στα βράχια, περιμένοντας τα σωστικά συνεργεία να καταφτάσουν. Πονούσαμε από τα εγκαύματα, τις πληγές και τον τρόμο που μας είχε προκληθεί κατά την προσπάθειά μας να απομακρυνθούμε από το μένος της πύρινης λαίλαπας» ανέφερε ένας εκ των πυρόπληκτων πανεπιστημιακών στην κατάθεσή του.
«Κατά τη διάρκεια αυτής της μαρτυρικής παραμονής προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να επικοινωνήσουμε με το τηλέφωνο της Άμεσης Επέμβασης του Λιμενικού Σώματος, στον αριθμό 108, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η… (σ.σ. δεν αποκαλύπτεται το όνομά της) πραγματοποίησε 25 αναπάντητες κλήσεις μεταξύ 19:08 και 12:05» ανέφεραν στις καταθέσεις τους.
«Εισέπρατταν συνεχείς και αλλεπάλληλες διαβεβαιώσεις ότι “τώρα έρχεται το πλοιάριο από το λιμεναρχείο Ραφήνας”. Αυτό δεν πήρε ποτέ και μετά την πάροδο οκτώ ολόκληρων ωρών πήγε και τους περισυνέλεξε ένα μικρό ιδιωτικό πλοιάριο», δήλωσε ο Βασίλης Ταουξής, νομικός τους εκπρόσωπος.
Γιατί στρέφονται κατά του λιμενάρχη Ραφήνας
Οι τέσσερις πυρόπληκτοι στρέφονται κατά του Λιμενάρχη Ραφήνας και για δύο ακόμη λόγους. Πρώτον, γιατί τις ώρες της φονικής πυρκαγιάς άφησε να δένουν πλοία της γραμμής στο λιμάνι, αποβιβάζοντας εκατοντάδες επιβάτες με τα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα πολλοί οδηγοί να εγκλωβιστούν στους παραλιακούς δρόμους στο Κόκκινο Λιμανάκι και δεύτερον γιατί, κατά την είσοδό τους στο λιμάνι τα πλοία προκαλούσαν έντονο κυματισμούς στους γύρω κόλπους, την ώρα που εκατοντάδες άνθρωποι πάλευαν να κολυμπήσουν για να σωθούν από τη φωτιά.
«Κάποιοι άνθρωποι παρασύρθηκαν από τα κύματα και έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας αυτής της αλόγιστης πρακτικής. Τι θα έπρεπε να κάνει ο κεντρικός λιμενάρχης; Να απαγορεύσει τον κατάπλου ή να τους κατευθύνει σε παρακείμενο λιμάνι», συμπλήρωσε ο Βασίλης Ταουξής.
