Πριν από 19 χρόνια, το 2000, ο Γιάννης Μπεχράκης που έφυγε από κοντά μας τόσο πρόωρα, κάλυπτε τον εμφύλιο στην Σιέρρα Λεόνε. Ταξίδευε ο ίδιος και άλλοι δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ και τηλεοπτικά συνεργεία με φορτηγά του στρατού περίπου 50 χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα της χώρας Φριτάουν.
Ο ίδιος ο Γιάννης Μπεχράκης εκείνη την ημέρα ξεγέλασε τον θάνατο αλλά έχασε δυο πολύ καλούς του φίλους. Τότε, τράβηξε και μια φωτογραφία που έμεινε στην ιστορία του παγκόσμιου φωτορεπορτάζ. πρωταγωνιστής ήταν ο ίδιος ο φωτογράφος μετά την απίστευτη περιπέτεια που είχε ζήσει.
Ξαφνικά, όπως είχε διηγηθεί ο ίδιος πετάχτηκαν ένοπλοι και άρχισαν να τους πυροβολούν μέσα από κάτι θάμνους. Στην κυριολεξία τους γάζωναν. Ο ίδιος τραυματίσθηκε ελαφρά στο πόδι. Όμως, ο φίλος του Αμερικανός δημοσιογράφος, Κέρτ Σκορκ πέθανε ακαριαία αφού δέχθηκε μια σφαίρα στο κεφάλι.
Δίπλα του έπεφταν νεκροί οι στρατιώτες που τους συνόδευαν. Ο ίδιος πέρασε πάνω από έναν από αυτούς και άρχισε να τρέχει να σωθεί. Οι σφαίρες σφύριζαν γύρω του και προσπάθησε να καλυφθεί με λάσπη για να μην τον καταλάβουν.
[read4more]
Λίγο αργότερα βρήκε το όχημα με το οποίο ταξίδευαν εκείνος και ο ισπανός κάμεραμαν Μινγκέλ Ζιλ Μορένο, ο οποίος επίσης έπεσε νεκρός, να είναι καμμένο και γεμάτο τρύπες από σφαίρες. Τότε, μαζί με έναν άλλο επιζώντα και επίσης καλό του φίλο, το νοτιοαφρικανό Μαρκ Τσίζχολμ κατάφεραν να συρθούν μακριά από τον δρόμο και να κρυφτούν μέσα στην ζούγκλα για ώρες μέχρι που οι ένοπλοι έφυγαν. Τότε, όταν κατάλαβαν ότι πιθανότατα είχαν γλιτώσει, ο Γιάννης Μπεχράκης σήκωσε την φωτογραφική του μηχανή και έβγαλε φωτογραφία τον εαυτό του. Η φωτογραφία ήταν συγκλονιστική. Ο ίδιος κοιτάζει προς τον ουρανό και το βλέμμα του δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις.
Ο Κερτ Σκόρκ ήταν ένας από τους πιο στενούς φίλους του Γιάννη Μπεχράκη και ο χαμός του τον συγκλόνισε.
Όπως λέει ο Μάρκ Τσίζχολμ, άνθρωπος που γλίτωσε μαζί του: «Ο Γιάννης άλλαξε πολύ μετά τον θάνατο του Κερτ». Και οι 4 γνωρίζονταν από την πολιορκία του Σαράγεβο στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και είχαν γίνει αχώριστοι από τότε.
«Ήταν ένας υπέροχος χαρακτήρας, ένας ευφυής φωτογράφος και ένας σπουδαίος συνάδελφος», λέει ο Τσίζχολμ.
Ο Γιάννης Μπεχράκης έλεγε συνέχεια πόσο σιχαίνεται τον πόλεμο αλλά όπως πολλοί άλλοι λάτρευε τα ταξίδια, την περιπέτεια και την συναδελφικότητα που πήγαζε μέσα από όλα αυτά. Μετά τον θάνατο του Σκορκ δεν σταμάτησε να πηγαίνει σε εμπόλεμες ζώνες τουλάχιστον για λίγο.
«Με την ανάμνησή του βοηθήθηκα να επιστρέψω στην κάλυψη αυτού που θεωρώ την πεμπτουσία του φωτορεπορτάζ: την κάλυψη του πολεμικού ρεπορτάζ», έγραφε ο Γιάννης Μπεχράκης.
