Η παχυσαρκία αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως νόσος και μάλιστα σύμφωνα με έρευνες οι παχύσαρκοι άνθρωποι πεθαόνουν πιο γρήγορα...
Σύμφωνα με στοιχεία έρευνας, ακόμη κι αν στην Ελλάδα παρατηρούνται τα πρώτα σημάδια μείωσης της παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία, το 23,9% των μαθητών είναι υπέρβαρο και το 9,5% παχύσαρκο. Τα ποσοστά αυτά θα μεγαλώνουν συνεχώς, με την επερχόμενη μείωση, λόγω της αύξησης της ηλικίας, των ημερήσιων ενεργειακών αναγκών του οργανισμού, χωρίς βέβαια την αντίστοιχη προσαρμογή στην πρόσληψη των απαραίτητων, μόνο, θερμίδων. Τα στοιχεία αυτά παρουσίασε σε ανακοίνωσή του στο 24ο Ιατρικό Συνέδριο Ενόπλων Δυνάμεων ο εξειδικευμένος στη βαριατρική χειρουργική επιμελητής της Β’ Χειρουργικής Κλινικής του 424 ΓΣΝΕ, επίατρος Ηλίας Σδράλης.
«Παγκοσμίως, η παχυσαρκία (Δείκτης Μάζας Σώματος -ΒΜΙ, πάνω από 30), αναγνωρίζεται ως νόσος, που μάλιστα επιβαρύνεται ή και επιβαρύνει τα συνοδά της παχυσαρκίας νοσήματα, όπως Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2, η υπερχοληστεριναιμία και πολλά άλλα. Ως αποτέλεσμα, καθίσταται αναπόφευκτη η μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης αυτών των ασθενών. Πεθαίνουν γρηγορότερα, με απλά λόγια» επισήμανε ο κ Σδράλης.
Η λύση για το πρόβλημα της παχυσαρκίας, σύμφωνα με τον κ Σδράλη, είναι η πρόληψη ή η θεραπεία. Η πρόληψη μπορεί να γίνει με τη μείωση του θερμιδικού φορτίου και την ισορροπημένη διατροφή που πρέπει να είναι πλούσια στα απαραίτητα δομικά και λειτουργικά συστατικά. Η θεραπεία αφορά είτε τη συντηρητική αντιμετώπιση, με μία πραγματικά υγιή δίαιτα, και όχι με κάποια αυστηρή ή εξοντωτική, είτε την επεμβατική.
«Πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος, και ο ιατρικός ακόμα, ότι μόνο το 3% των νοσογόνα παχύσαρκων ασθενών (ΒΜΙ > 35), συντηρητικά θα απολέσουν και θα διατηρήσουν το βάρος τους. Η χειρουργική της παχυσαρκίας έρχεται να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους, όχι μόνο να χάσουν, αλλά και να διατηρήσουν το φυσιολογικό τους, πλέον, βάρος. Δεν υπάρχει σε αυτά τα επίπεδα παχυσαρκίας η λύση που ξεστομίζεται εύκολα από πολλούς: “κλείσε το στόμα!”. Υπάρχει φαύλος κύκλος προσπαθειών και υποτροπών, από τον οποίο σχεδόν είναι αδύνατο να ξεφύγει κανείς» τόνισε ο κ Σδράλης.
Σύμφωνα με τον ίδιον, η υιοθέτηση της χειρουργικής αντιμετώπισης τελείται με πολύ σημαντικές ενδείξεις και σαφείς διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες. Η επιλογή χειρουργικής επέμβασης – δυσαπορρόφησης (π.χ. γαστρικό bypass) ή περιορισμού (π.χ. γαστρεκτομή sleeve, «μανίκι»), είναι εξατομικευμένη υπόθεση του ασθενούς. «Δεν είναι δυνατόν όλοι να υποβάλλονται στην ίδια επέμβαση. Ακόμη και οι διατροφικές συνήθειες επηρεάζουν την επιλογή του τύπου. Χρειάζεται πολύ καλή έρευνα και ενημέρωση από όλους μας» εξήγησε ο κ Σδράλης.
Τέλος υπογράμμισε ότι η οικονομική κρίση, σήμερα, περιορίζει, στο μυαλό μας, την υιοθέτηση της χειρουργικής θεραπείας. «Αυτή η σκέψη, δυστυχώς, βασίζεται σε βραχυπρόθεσμα ερείσματα. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό το μέγεθος της οικονομικής επιβάρυνσης, που προκύπτει από τη νοσηρότητα των παχύσαρκων, τόσο άμεσα όσο και σε βάθος χρόνου. Η μακρόπνοη κρατική και επιστημονική συνείδηση επενδύει. Δε δίνει προσωρινές λύσεις» κατέληξε ο κ Σδράλης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
