«Είναι τόσο πολύ δυνατές αυτές οι εμπειρίες, που μένουν ανεξίτηλες μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου», δηλώνει η Λένα Λιάγκουρα, μία από τις γυναίκες που βρέθηκαν ζωντανές, καθώς ήταν εγκλωβισμένη για ώρες κάτω από τα χαλάσματα της Ρικομέξ, στον σεισμό του 1999 που είχε συγκλονίσει την Αθήνα.
Ο σεισμός στην Τουρκία «ξύπνησε» μνήμες από τα μεγάλα χτυπήματα του εγκέλαδου που έχουν συμβεί στη χώρα μας, όπως αυτός του 1999 στην Αθήνα, τότε που πολλά κτήρια είχαν πέσει και είχαν χαθεί δεκάδες ζωές. Η Λένα Λιάγκουρα γνωρίζει από πρώτο χέρι τον τρόμο που ζουν οι κάτοικοι των τουρκικών περιοχών που χτύπησε ο σεισμός.
«Αυτά που ζουν αυτοί οι άνθρωποι είναι πέρα από κάθε φαντασία και κακό εφιάλτη, και δεν πρέπει να συμβαίνουν σε κανέναν. Ο θάνατος του συνεργάτη μου ήταν η σωτηρία η δική μου διότι με προστάτεψε με το κεφάλι του. Προσπαθώ και εγώ να προχωρώ γιατί δεν ήταν εύκολο», είπε η Λένα Λιάγκουρα στο LIVE NEWS και στον Νίκο Ευαγγελάτο.
«Εγώ ήμουν πολύ τραυματισμένη, ήμουν χτυπημένη στη λεκάνη. Άκουγα τους ανθρώπους που ούρλιαζαν από τον πόνο. Δεν έχουν σβήσει οι μνήμες από εκείνη την περίοδο και έκανα ψυχοθεραπεία και τα κατάφερα. Είναι πολύ δύσκολες οι επόμενες μέρες, η διαδρομή μετά.
Αυτό που δεν αντέχω είναι το σκοτάδι και η ησυχία το βράδυ, πρέπει να έχω φως. Όταν άκουσα την φωνή του διασώστη μου, πήρα περισσότερο θάρρος τότε αν και πίστευα από την αρχή πως θα απεγκλωβιστώ», πρόσθεσε η κ. Λιάγκουρα.
Η ανατριχιαστική περιγραφή του 1999
«Μια γυναίκα ζωντανή. ΝΑΙ! Μια γυναίκα ζωντανή. Μια είδηση καλή μέσα σε τόσο αρνητικές. Μια νέα γυναίκα κάτω από τόνους μπετόν», είναι η ανατριχιαστική περιγραφή τότε, όταν εντοπίστηκε και διασώθηκε η γυναίκα από τα χαλάσματα της Ρικομέξ.
«Ουσιαστικά εγώ εκείνη την ημέρα βρέθηκα σε ένα κενοτάφιο. 39 άνθρωποι σκοτωθήκαν εκείνη την ημέρα», δηλώνει η ίδια, 24 χρόνια μετά τον φονικό σεισμό του 1999 στην Αθήνα. Τότε, ήταν η πρώτη φορά που είχε επισκεφτεί το 6ώροφο εργοστάσιο της Ρικομέξ, το οποίο κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
«Μπήκα κάτω από ένα τραπέζι από ένστικτο. Ο σεισμός έριξε το κτήριο αμέσως πριν καταλάβω τι μου συμβαίνει», εξηγεί η ίδια. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όλα έγιναν μέσα σε 15 δευτερόλεπτα και συνήθως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει εγκλωβισμένος για πάνω από 10 λεπτά.
Η κ. Λιάγκουρα άντεξε 6 ώρες! «Έξι ώρες ακίνητη, εγκλωβισμένη. Τραυματισμένη σοβαρά και πάνω σε έναν πεθαμένο συνεργάτη μου. Ήταν και το αποκορύφωμα του δράματος που βίωσα», επισημαίνει η ίδια, παραθέτοντας τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του γεγονός.
«Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος. Τον βίωσα απόλυτα απλά κλείδωσα στο μυαλό μου ότι είναι απλώς αναίσθητος. Δεν μπορούσα να αντέξω στην ιδέα ότι ήμουν πάνω σε πεθαμένο άνθρωπο», δηλώνει στο LIVE NEWS. «Ζητάγαμε βοήθεια. Όση δύναμη και να μου έμενε γιατί κάποια στιγμή με άφησαν και εμένα οι δυνάμεις μου».
«Άρπαξα την μπότα του διασώστη μου»
Μετά από 4 ώρες απόλυτης απόγνωσης και απελπισίας μέσα στην απόλυτη σιωπή και το απόλυτο σκοτάδι είδε την πρώτη χαραμάδα ελπίδας, την οποία άρπαξε κυριολεκτικά από το χέρι. «Ήθελα να ζήσω. Και είχα τη δύναμη να ζήσω. Έπιασα με το δάχτυλο μου την μπότα του διασώστη μου σε μια προσπάθεια να μην τον αφήσω να φύγει».
Και ο διασώστης δεν έφυγε αλλά πάλεψε και έσκαψε πόντο, πόντο για να τη σώσει. Δύο ώρες μετά την έβγαλε ζωντανή από την κόλαση. «Όταν ήρθε ο διασώστης να μου δώσει νερό, δεν μπόρεσα να το καταπιώ, δεν είχα ανάγκη να πιώ νερό είχα ανάγκη να ζήσω», θυμάται και δηλώνει η Λένα Λιάγκουρα.
«Οι μνήμες δεν σβήνουν ποτέ. Θέλω φως, θέλω φωνές, θέλω ομιλίες. Δεν μπορώ να κοιμηθώ στο σκοτάδι και σε ησυχία. Θέλω να νιώθω ζωντανή», δηλώνει σήμερα για όσα έζησε πριν από 24 χρόνια.
Η Λένα Λιάγκουρα νοσηλεύτηκε σχεδόν για 1 μήνα και περπάτησε μετά από 8 μήνες. Η ζωή της μετά από εκείνη τη μέρα άλλαξε για πάντα. Μάλιστα, η Λένα Λιάγκουρα και ο διασώστης της, Αχιλλέας Τζουβάρας, παραμένουν καρδιακοί φίλοι. Περνούν τις γιορτές μαζί, βρίσκονται τακτικά με τα όλα όσα έζησαν εκείνο το μοιραίο μεσημέρι να μένουν ανεξίτηλα στο μυαλό τους.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163