Η μαγεμένη πολιτεία – Το κάστρο και οι τοιχογραφίες που εντυπωσιάζουν [pics]

Ερειπωμένος σήμερα, το Βυζαντινό Κάστρο του Μυστρά, αποτελεί πολύτιμη πηγή για τη γνώση της ιστορίας, της τέχνης και του πολιτισμού των δύο τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου…

Βρίσκεται γεωγραφικά στη νότια πλευρά της Πελοποννήσου, κοντά στη Σπάρτη. Το Κάστρο είναι στην πραγματικότητα μια παλιά πόλη που περιβάλλεται από βυζαντινά τείχη και με ένα επιβλητικό παλάτι στην κορυφή του λόφου. Πάνω απ’ όλα η καστροπολιτεία είναι διάσημη για τις Βυζαντινές εκκλησίες με τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες στο εσωτερικό.

Το πράσινο που περιβάλλει την περιοχή αποτελείται κυρίως από πεύκα και κυπαρίσσια. Μερικά μικρά ποτάμια και λίμνες δημιουργούν ένα θαυμάσιο σύνολο.

Στον σύγχρονο Μυστρά υπάρχει μια όμορφη πλατεία με τα πλατάνια και δύο παραδοσιακά εστιατόρια, ακριβώς επάνω στην πλατεία. Το σύγχρονο χωριό του Μυστρά είναι πολύ γραφικό και έχει παλιά, πέτρινα κτίρια. Η πλατεία κυριαρχείται από παραδοσιακά αρχοντικά, που δημιουργούν ένα πανέμορφο τοπίο. Ο δρόμος προς το Βυζαντινό Κάστρο έχει μαγευτικές αλλά απότομες στροφές και χρειάζεται προσοχή.

Το κάστρο έχει δύο εισόδους: την κύρια είσοδο, όπου θα δείτε τον Καθεδρικό Ναό και το Μοναστήρι της Παντάνασσας, που εξακολουθεί να είναι ανοικτή στο κοινό σήμερα. Το μοναστήρι είναι γεμάτο με εκπληκτικές τοιχογραφίες και η διακόσμηση είναι εμπνευσμένη από τη γοτθική τέχνη. Ακριβώς δίπλα στην Μητρόπολη είναι το Μουσείο του Μυστρά. Σε μικρή απόσταση, βρίσκεται το Σπήλαιο του Καιάδα, με την εκπληκτική διαδρομή.

Η Ιστορία

Ο Μυστράς είναι μια οχυρωμένη πόλη και πρώην δήμος στη Λακωνία, στην αγκαλιά του Ταϋγέτου, κοντά στην αρχαία Σπάρτη, και υπήρξε περίβλεπτη πρωτεύουσα της Βυζαντινής επικράτειας που έμεινε γνωστή ως Δεσποτάτο του Μορέως. Τον 14ο και 15ο αιώνα, βιώνει μια περίοδο ευημερίας και πολιτιστικής άνθησης. Η περιοχή κατοικείται καθ ‘όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Το 1249, ο Μυστράς έγινε έδρα του λατινικού Πριγκιπάτου της Αχαΐας, που ιδρύθηκε το 1205, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης κατά την Δ Σταυροφορία, και ο πρίγκιπας Γουλιέλμος Β Βιλλεαρδουίνος, έχτισε το παλάτι του εδώ. Το 1261, οι Λατίνοι παραχώρησαν τον Μυστρά και άλλα οχυρά στη νοτιοανατολική Πελοπόννησο ως λύτρα για την απελευθέρωση του Γουλιέλμου Β ‘, ο οποίος είχε συλληφθεί στην Πελαγονία, και ο Μιχαήλ Παλαιολόγος έκανε την πόλη έδρα του νέου Δεσποτάτου του Μορέως.

Παρέμεινε η πρωτεύουσα του Δεσποτάτου, και κυβερνήθηκε από τους συγγενείς του βυζαντινού αυτοκράτορα, αν και οι Ενετοί εξακολουθούσαν να ελέγχουν την ακτή και τα νησιά. Ο Μυστράς και ο υπόλοιπος Μοριάς άνθισαν μετά το 1261, σε σύγκριση με το υπόλοιπο της αυτοκρατορίας.

Η σημασία

Σύμφωνα με το δεσπότη Θεοδώρου έγινε η δεύτερη πιο σημαντική πόλη στην αυτοκρατορία μετά την Κωνσταντινούπολη, και το παλάτι του Γουλιέλμου Β έγινε η δεύτερη κατοικία των αυτοκρατόρων. Η κεντρική εκκλησία της Μονής Βροντοχίων ολοκληρώθηκε γύρω στο 1310.

Οι τοιχογραφίες της Περιβλέπτου Μονής, που χρονολογείται μεταξύ 1348 και 1380, είναι μια πολύ σπάνια ενότητα από τον ύστερο βυζαντινό κύκλο, ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της βυζαντινής τέχνης.

Ο νεοπλατωνιστής φιλόσοφος Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός έζησε εδώ μέχρι το θάνατό του το 1452. Ο ίδιος και άλλοι μελετητές με έδρα το Μυστρά επηρέασαν την Ιταλική Αναγέννηση, ειδικά μετά από όταν συνόδευσε τον αυτοκράτορα Ιωάννη Παλαιολόγο στη Φλωρεντία το 1439.

Το 1989 όλος ο Μυστράς, με το φρούριο, το παλάτι, τις εκκλησίες και τα μοναστήρια, αναγνωρίστηκαν από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.