Ουσιαστικά οι δυο Ευρωπαίοι πήραν απόφαση να βάλουν… μια δεκαετία μετά μπροστά την πραγματική ένωση σε οικονομικό επίπεδο των χωρών της ευρωζώνης.
Οι αποφάσεις που πήραν ωστόσο, άμεσα δεν είχαν τον καλύτερο αντίκτυπο στις αγορές καθώς για μια ακόμη φορά φάνηκε ότι η Ευρώπη κινείται αργά και δεν έχει τη δυνατότητα να προλάβει τις εξελίξεις.
Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα; Παράταση (βραχυπρόθεσμα) του ίδιου κλίματος, πιέσεις από τις αγορές και συνέχιση του ίδιου κλίματος.
Με την εφαρμογή των αποφάσεων ωστόσο τα πράγματα αλλάζουν οριστικά. Ο λεγόμενος “χρυσός κανόνας” που μπήκε και προβλέπει τη συνταγματικά κατοχυρωμένα όρια για το χρέος σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, χωρίς να απαιτείται σχετική συναινετική συμφωνία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε κάθε μία από αυτές, θα σημάνει την υποχρεωτική μείωση του ελλείμματος από την Ελλάδα ουσιαστικά σε μηδενικά όρια.
Πως; Αυτό θα αποφασιστεί (ουσιαστικά) όχι από την Αθήνα αλλά από την “ενιαία οικονομική διακυβέρνηση” (τις Βρυξέλλες δηλαδή) που θα καθορίζει ουσιαστικά την οικονομική πολιτική των περιφερειακών χωρών.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη δεδομένη αδυναμία της χώρας να χρηματοδοτήσει το χρέος χωρίς δανεισμό από την Ένωση σημαίνουν αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς…
Κάπως έτσι μεταφράζεται και η εγκατάσταση του διευθυντηρίου στην Αθήνα ως δεύτερου μέσου ελέγχου-πίεσης προς την Αθήνα για τη λήψη μέτρων κ.α.
Διαβάστε επίσης:
Στα χέρια Γάλλων και Γερμανών οι οικονομίες όλης της ευρωζώνης – Πρότειναν κοινή οικονομική κυβέρνηση
