Παγιδευμένοι στο κενό μεταξύ Τουρκίας και Ευρώπης, οι πλατείες και τα πάρκα στο κέντρο της Αθήνας είναι γεμάτα μετανάστες που αδυνατούν να βρουν δουλειά ή στέγαση. Παρά τις προσπάθειες πολλών ΜΚΟ, ορισμένοι νέοι μετανάστες, ειδικά οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, μπλέκουν σε παράνομες συναλλαγές ναρκωτικών, εμπορίας ανθρώπων και πολύ συχνά στην πορνεία.
Οι περισσότεροι από τους νέους μετανάστες σε αυτές τις πλατείες είναι από το Αφγανιστάν. Η ηλικία τους, ακόμα και 15 ετών, τους κάνει εξαιρετικά ευάλωτους στις ήδη επισφαλείς συνθήκες. Χωρίς να έχουν καμία πηγή εισοδήματος, οι περισσότεροι καταλήγουν να ζουν σε σκηνές χωρίς ζεστό νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα. Μετανάστες όλων των ηλικιών βρίσκονται επίσης αντιμέτωποι με τις διακρίσεις. Επειδή δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, πολλοί είναι εκείνοι που καταλήγουν να στραφούν σε παράνομες συναλλαγές, όπως η πορνεία, για να επιβιώσουν.
Κάθε βράδυ αρκετοί νεαροί συγκεντρώνονται στην πλατεία Βικτωρίας, το Πεδίον του Άρεως και την πλατεία Ομονοίας για να εκπορνευτούν. Κάποιες φορές η πράξη γίνεται σε σπίτι, αλλά τις περισσότερες φορές καταλήγουν πίσω από θάμνους με τους πελάτες τους. “Οι πελάτες δεν ενδιαφέρονται για αυτά τα αγόρια”.
Ο Mohammad Mirzay που δουλεύει σε ανθρωπιστικό οργανισμό με βάση την Αθήνα βλέπει Αφγανούς πρόσφυγες σε καθημερινή βάση. “Όταν οι άνθρωποι προσπαθούν απλά να επιβιώσουν και να εκπληρώσουν τις πιο βασικές τους ανάγκες, είναι σε θέση να κάνουν τα πάντα. Αυτά τα νεαρά αγόρια βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση. Ζουν σε σκηνές σε προσφυγικούς καταυλισμούς και δεν έχουν δουλειά. Δεν παίρνουν καμία κρατική βοήθεια. Αυτοί οι νέοι δεν έχουν επαρκή στέγαση και κανέναν τρόπο να βγάλουν χρήματα. Τους αφήνουν απλά να φροντίσουν τους εαυτούς τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Στην καλύτερη περίπτωση βγάζουν 50 ευρώ από κάθε πελάτη, ενώ μερικές φορές μπορεί και λιγότερα από 10 ευρώ. Δεν ξέρω την εθνικότητα των πελατών τους αλλά οι περισσότεροι μιλούν ελληνικά και είναι πολύ μεγαλύτεροι. Μερικές φορές εργάζομαι ως διερμηνέας στο τοπικό νοσοκομείο. Μια μέρα εργάστηκα ως διερμηνέας για έναν Πακιστανό που είχε μόλις διαγνωστεί θετικός για τον ιό HIV. Έπρεπε να του εξηγήσω τα πάντα. Δεν είχε ιδέα τι σήμαινε η διάγνωση. Δεν είχε ακούσει ποτέ για το AIDS. Δεν είχε επίσης ακούσει ποτέ για προφυλακτικό. Δεν ήξερε αν είχε κολλήσει τον ιό κατά τη διάρκεια σεξουαλικής πράξης ή κατά τη διάρκεια χρήσης ναρκωτικών. Μερικές φορές οι πελάτες δεν χρησιμοποιούν προφυλακτικό επειδή δεν ενδιαφέρονται για αυτά τα αγόρια. Αυτές οι απρόσεκτες πρακτικές θέτουν τις ζωές πολλών ανθρώπων σε κίνδυνο”, υπογράμμισε στο France24.
Σε μια προσπάθεια να μοιραστούν το βάρος της ύπαρξης τόσων πολλών προσφύγων, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει πλέον σύστημα ποσοστώσεων. Έτσι οι αιτούντες άσυλο που εισέρχονται στην Ελλάδα θα μπορούν να μετακινηθούν σε άλλη χώρα. Οι μόνοι ωστόσο που λαμβάνουν θετικές απαντήσεις για χορήγηση ασύλου σε ποσοστό 75% είναι μετανάστες από χώρες όπως η Συρία και το Ιράκ. Επειδή κατά μέσο όρο εγκρίνεται μόνο το 63% των αιτήσεων από Αφγανούς, οι μετανάστες από το Αφγανιστάν δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για το πρόγραμμα αυτό.
Επιπλέον, πολλές γειτονικές χώρες στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων της ΠΓΔΜ και της Σερβίας, έχουν κλείσει τα σύνορά τους στους Αφγανούς. Αυτό σημαίνει πως ο μόνος τρόπος να φτάσουν σε χώρες όπως η Γερμανία ή η Σουηδία είναι να δώσουν πολλά χρήματα σε λαθρέμπορους.
Η Βρετανή Khatija Sacranie που εργάζεται για την ανθρωπιστική οργάνωση Goodwill Caravan πριν από μερικούς μήνες είδε μια ομάδα νεαρών αγοριών να έχει συγκεντρωθεί στην πλατεία Βικτωρίας. “Οι περισσότεροι ήταν Αφγανοί αλλά υπήρχαν ανάμεσά τους πολλοί Σύροι και λίγοι Αιγύπτιοι. Ηλικιωμένοι άντρες, που δεν ήταν πρόσφυγες, καραδοκούσαν γύρω τους σαν νταβατζήδες. Μερικοί από αυτούς τους ηλικιωμένους ήταν σε αυτοκίνητα και σταματούσαν με τα αυτοκίνητα να μιλήσουν στα αγόρια. Δεν είδα καμία συναλλαγή με τα ίδια μου τα μάτια αλλά ήταν σαφές πως επρόκειτο για περιπτώσεις πορνείας”.
Η δημοσιογράφος του France24 Liselotte Mas βρέθηκε στην Αθήνα, έχοντας μαζί της τον Ali, Σύρο φωτογράφο και οδηγό. “Βρισκόμαστε στην πλατεία Βικτωρίας στο κέντρο της Αθήνας. Είναι μια γενιά χαμένη. Έχουν κολλήσει και δεν μπορούν να πάνε πουθενά. Δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω. Νέοι. Τα περισσότερα αγόρια. Ακόμα και ανήλικοι, μόνοι και εγκαταλελειμμένοι. Νέα αγόρια όπως και τα ανίψια και τα ξαδέρφια μου. Είδαμε νταβατζήδες, άντρες έτοιμοι να επωφεληθούν και να τους εκμεταλλευτούν. “Αν θέλετε να μας βοηθήσετε, στείλτε μας πίσω. Στείλτε μας πίσω στη Συρία. Βοηθήστε μας. Αφήστε μας να δουλέψουμε. Δώστε μας κάτι που μπορούμε να κάνουμε. Κάπου μπορούμε να εργαστούμε”, μας είπαν”.
Δεν αργούν να βρεθούν παγιδευμένοι σε μια βίαιη νυχτερινή ζωή και αρχίζουν να παίρνουν ναρκωτικά. Πολύ σύντομα μπλέκονται σε έναν φαύλο κύκλο και δεν μπορούν εύκολα να απαλλαγούν. “Το πιο επικίνδυνο είναι ότι μερικές φορές δύο ή τρεις χρησιμοποιούν την ίδια σύριγγα. Αν ένας από αυτούς έχει AIDS, οι άλλοι κινδυνεύουν να μολυνθούν. Πίνουν επίσης πολύ αλκοόλ. Για αυτούς η ζωή δεν έχει πλέον κανένα νόημα ή σημασία. Πριν από 3 εβδομάδες ένας νεαρός πρόσφυγας πέθανε από υπερδοσολογία. Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις”, εξηγεί ο Mohammad Mirzay.
Αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ επικρατεί και στη Φυλής, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην πλατεία Βικτωρίας. Τις τελευταίες δεκαετίες είναι είναι ένα από τα κέντρα πορνείας και εμπορίου ναρκωτικών στην Αθήνα. Εκεί βρίσκει κανείς το Sami’s Bar που είναι γνωστό μέρος συνεύρεσης για ομοφυλόφιλους νέους ξένους και μεγαλύτερους Έλληνες. Το κτίριο είναι σε κακή κατάσταση και φαίνεται έρημο. Ωστόσο, σύμφωνα με αρκετούς ντόπιους που ήρθαν σε επαφή με το France24, τα δωμάτια στο Sami’s bar είναι διακοσμημένα σε στιλ Μέσης Ανατολής και είναι γεμάτα από Τετάρτη μέχρι Σάββατο. Οι ντόπιοι ανέφεραν επίσης ότι νέοι μετανάστες συνεχίζουν να έρχονται στο μπαρ, ψάχνοντας για ερωτική συναλλαγή.
Αυτό το μπαρ, όπως σημείωσε ο Mohammed, λειτουργεί ως σημείο συνάντησης για τους νέους μετανάστες με τους πελάτες τους. Ωστόσο υποστηρίζει πως οι περισσότερες από αυτές τις συναντήσεις γίνονται είτε σε πάρκα είτε σε άλλα μπαρ στην πόλη. “τι κάνει η αστυνομία; Προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα, αλλά χρειάζονται ένα μέρος για να στεγάσουν όλους αυτούς τους νέου. Πρέπει να οργανώσουν κάποιου είδους κέντρο υποδοχής ακόμα και αν αυτό σημαίνει να τους βάλουν φυλακή. Αλλά απλά δεν υπάρχει σωστό μέρος για τους πρόσφυγες”.
Πηγή: France24
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163