Κι όμως, δεν πρόκειται για υπερβολή... Μόλις 45 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας, υπάρχει αυτή η σπηλιά που κάποτε ζούσε αγέλη από πάνθηρες!
Σε μόλις 45 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας κάποτε ζούσε αγέλη από πάνθηρες. Και έχουμε βρει τα σημάδια και τα λείψανά τους. Πετάμε πάνω από τον κρατήρα (πεσμένο σπήλαιο- Δολίνη) στη Βραυρώνα Αττικής, ένα μέρος τόσο άγνωστο αλλά και τόσο σπουδαίο. Άγνωστο καθώς δεν υπάρχει ούτε μονοπάτι που να οδηγεί εκεί, και σπουδαίο καθώς αποτελούσε λημέρι πανθήρων, οι οποίος παρέσερναν τη λεία τους σ’ αυτή τη σπηλιά όπου και την έτρωγαν.
Στο σπήλαιο αυτό κοντά στη Βραυρώνα Αττικής, ανακαλύφθηκαν απολιθώματα από πάνθηρες, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει πλούσια πανίδα, ικανή να θρέψει αυτά τα θηρία. Λιοντάρια, πάνθηρες και άλλα μεγαλόσωμα σαρκοφάγα απεικονίζονται σε αγγεία, ενώ η ελληνική Μυθολογία αναφέρει τον Κέφαλο ως κυνηγό και την Άρτεμη ως θεά της περιοχής. Από αυτά συμπεραίνουμε με ασφάλεια ότι το κυνήγι αφθονεί.
Σε διηγήσεις περιηγητών στις αρχές του 20ού αιώνα αναφέρεται ότι στη Λαυρεωτική ζουν αρκούδες και λύκοι, που εξαφανίζονται μετά το 1950. Οι πυρκαγιές του 1985 και του 2000 καταστρέφουν μεγάλο μέρος της βλάστησης της περιοχής, με συνέπεια τα αποδημητικά πτηνά, που έκαναν στάση στο Λαύριο, να αλλάξουν υποχρεωτικά πορεία. Ο Εθνικός Δρυμός Σουνίου σήμερα, παρά την αραιή του βλάστηση, εμφανίζει σχετικά μεγάλη βιοποικιλότητα.
Στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπ. Πολιτισμού αναφέρεται για το σπήλαιο (δολίνη) Βραώνας: “Η δολίνη Βραώνας αποτελεί σπήλαιο σε σχήμα λεκάνης με κατακρημνισμένη οροφή, και βρίσκεται 2,5 χλμ. νότια του αρχαιολογικού χώρου της Βραυρώνας. Είναι κυκλικής κάτοψης και πληρώνεται από αργιλικό ίζημα πλούσιο σε παλαιοντολογικά ευρήματα. Η παλαιοντολογική σημασία της δολίνης Βραώνας έγινε γνωστή στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ακολούθησαν ανασκαφές από το Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Από τις έρευνες αποκαλύφθηκε απολιθωμένο οστεολογικό και οδοντολογικό υλικό μικρών και μεγάλων θηλαστικών, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ανήκει σε πάνθηρες. Άλλα είδη που προσδιορίστηκαν είναι λιοντάρι, λύκος, βίσωνας, άλογο, αρκούδα, ελάφι, ζαρκάδι, πλατώνι, αγριόγατα, λύγκας, αλεπού, νυφίτσα, κουνάβι, αίγαγρος, λαγός, σκαντζόχοιρος, αρουραίος, ασπάλαξ, αμφίβια, ερπετά, πτηνά κλπ. Η ηλικία της απολιθωμένης πανίδας έχει χρονολογηθεί (ανάλογα με το στρώμα ευρέσεως) στα 7-25 χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα (οι μικρότερες ηλικίες προέρχονται όμως από διαταραγμένα στρώματα). Η συγκέντρωση των ζωικών καταλοίπων στη δολίνη οφείλεται πιθανώς στο ότι αυτή λειτουργούσε ως φυσική παγίδα για τα ζώα της περιοχής ή ότι χρησιμοποιήθηκε ως φωλεά πανθήρων, στην οποία διατηρήθηκαν λείψανά τους και υπολείμματα θηραμάτων τους”.
