Και ξαφνικά μία συγκίνηση κατέλαβε ομαδικά τους εγχώριους celebrities. Και έσπευσαν να την εκδηλώσουν, να τη δηλώσουν και να την παρουσιάσουν. Όχι σε κάποιο ιδιωτικό χώρο, όχι μόνο στον εαυτό τους, αλλά στο κοινό, στο πανελλήνιο, για να μάθουν οι υπόλοιποι Ελληνες πόσο ευαίσθητοι είναι.
Εξάλλου, τί στο καλό celebrities θα ήταν αν η συγκίνησή τους παρέμενε προσωπική και ιδιωτική τους υπόθεση;
Για το Βαγγέλη κύλησε ένα δάκρυ στα μάγουλο κάθε celebrity, που σέβεται τον εαυτό του. Κι΄ αυτός δεν το σκούπισε κρυφά, όπως κάθε απλός πολίτης, όχι. Ως γνήσιος celebrity φώναξε τους φωτογράφους και τις κάμερες να το απαθανατίσουν. Τι στο καλό δεν είμαστε όλοι ίσα και όμοια.
Να τους πεις αιδώς, θα είναι μάλλον άγνωστη λέξη γι΄ αυτούς. Να τους ζητήσεις να σιωπήσουν, χαμένος κόπος. Η συγκίνηση του celebrity πρέπει να βγει στα κανάλια, στα ραδιόφωνα, στα κουτσομπολίστικα περιοδικά, στους ιστότοπους, να τη μάθει το πανελλήνιο. Αλλιώς δεν υπάρχει, δεν έχει λόγο ύπαρξης.
