Με «όπλα» την εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία και την κατασκευή οπλικών αλλά και ηλεκτρονικών συστημάτων, η Τουρκία δείχνει ότι κινείται μεθοδικά και βάσει σχεδίου με στόχο τα επόμενα χρόνια να εξασφαλίσει απόλυτη ναυτική κυριαρχία, όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά συνολικά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Με σχεδιάσεις νέων πλοίων, υποβρυχίων αλλά και κατασκευή βλημάτων και αισθητήρων με τη βοήθεια του «reverse engineering», ο σχεδιασμός που εκπόνησε η Τουρκία προσβλέπει στην κατακόρυφη αριθμητική αύξηση των Κύριων Μονάδων Κρούσης. Ήδη με τους ρυθμούς που κινείται διαφαίνεται ότι μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί για κατασκευή τουλάχιστον 20 καινούργιων πλοίων αμιγώς τουρκικής ναυπήγησης μεταξύ των οποίων και αντιτορπιλικά TF-2000.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στις εξαγγελίες για ναυπήγηση ακόμα και αεροπλανοφόρου μήκους 285 μέτρων και εκτοπίσματος 60.000 τόνων, έρχεται να προστεθεί η είδηση από την Τουρκία για την έναρξη κατασκευής 8 αντιτορπιλικών TF-2000 με εκτόπισμα 8.300 τόνους, 8 φρεγατών ISTIF εκτοπίσματος 3.000 τόνων, αλλά και 4 κορβετών MILGEM των 2.000 τόνων.
Όλες οι καινούργιες Μονάδες θα έρθουν να προστεθούν στο οπλοστάσιο του τουρκικού Ναυτικού το οποίο σταδιακά θα αρχίσει να αποσύρει τα παλαιότερης τεχνολογίας πλοία με πρώτες τις φρεγάτες PERRY.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το σύνολο του οπλισμού – εξοπλισμού των καινούργιων τουρκικών πολεμικών πλοίων θα προέρχεται από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία ώστε να επέλθει πλήρης απεξάρτηση από οπλικά συστήματα και αισθητήρες που κατασκευάζονται από δυτικές χώρες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αυτάρκεια τόσο σε πλατφόρμες όσο και σε όπλα – συστήματα αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία θα στηρίζεται το εξοπλιστικό πρόγραμμα της γείτονος.
Ενδεικτικό είναι ότι για τα υπό κατασκευή αντιτορπιλικά TF-2000 προορίζεται το Long Range ραντάρ CAFRAD με τεχνολογία ηλεκτρονικής σάρωσης AESA της εταιρείας ASELSAN, το οποίο σύμφωνα με τον κατασκευαστή έχει δυνατότητα εντοπισμού άνω των 2.000 στόχων σε απόσταση έως και 450 χιλιόμετρα.
Τον περασμένο Μάρτιο δοκιμάστηκε ο επίσης τουρκικής κατασκευής κάθετος εκτοξευτής MILDAS, ενώ η Τουρκία προορίζει με τα εγχώριας κατασκευής βλήματα επιφανείας – αέρος HISAR αλλά και με τους ακτοπλοϊκούς πυραύλους ATMACA να εξοπλίσει όλες τις καινούργιες Μονάδες Επιφανείας του στόλου της.
Την ίδια ώρα βρίσκεται σε διαδικασία κατασκευής των πυραύλων GEZGIN με χαρακτηριστικά – όπως υποστηρίζουν οι γείτονες – ανάλογα των EXOCET Block 3 αλλά και του αντιπυραυλικού συστήματος εγγύς προστασίας GOKDENIZ.
O σχεδιασμός της Τουρκίας περιλαμβάνει επίσης και την έναρξη ναυπήγησης των υποβρυχίων τουρκικής κατασκευής MILDEN. Τα εθνικά υποβρύχια των γειτόνων θα έχουν εκτόπισμα 2.000 τόνους και θα είναι αναερόβιας πρόωσης όπως τα «214». Πρόκειται να ενσωματώσουν εγχώριας κατασκευής συστήματα και θα χρησιμοποιούν τορπίλες βαρέως τύπου εγχώριας κατασκευής ΑΚΥΑ.
Ήδη ο τουρκικός στόλος έχει παραλάβει το πρώτο από τα έξι καινούργια υποβρύχια «214», το «PIRI REIS», με τα υπόλοιπα πέντε να εντάσσονται τα επόμενα χρόνια σταδιακά στο οπλοστάσιο του.
Με αυτά τα δεδομένα ακόμα και εάν τα προγράμματα ναυπήγησης των γειτόνων καθυστερήσουν έως τα τέλη της δεκαετίας, διαφαίνεται ότι η ισορροπία ναυτικών δυνάμεων με την Τουρκία μεταβάλλεται ραγδαία. Και μόνο η αριθμητική υπεροχή σε Κύριες Μονάδες Επιφανείας αλλά και σε υποβρύχια δίνει σαφές πλεονέκτημα στον τουρκικό στόλο.
Με μοναδικά καινούργια σύγχρονα πλοία τις τέσσερις φρεγάτες BELHARRA, τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ, των υποβρυχίων «214» και των πυραυλακάτων SUPER VITA να καθυστερεί, ο ελληνικός Στόλος κινδυνεύει να περιοριστεί σε παθητικό ρόλο. Σημειωτέον ότι τα προγράμματα των κορβετών αλλά και των φρεγατών CONSTELLATION βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο με άγνωστο χρονοδιάγραμμα.
Του Κώστα Σαρικά/onalert.gr
