Είκοσι μήνες μετά την πρωτόδικη κρίση για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, ο Νίκος Μιχαλολιάκος και τα υπόλοιπα διευθυντικά και μη, στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης, κάθονται, σήμερα (15.06.2022), στο εδώλιο του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας, εν μέσω συγκεντρώσεων αντιφασιστικών οργανώσεων που έχουν προγραμματιστεί στον προαύλιο χώρο του Εφετείου.
Όλα τα «πρωτοκλασάτα» στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης, όπως έκρινε τη Χρυσή Αυγή το δικαστήριο πρωτόδικα, ο Γιάννης Λαγός, ο Ηλίας Κασιδιάρης, ο Ηλίας Παναγιώταρος, ο Χρήστος Παππάς, ο Γιώργος Γερμενής, ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος, ο δράστης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι κάθονται στο εδώλιο του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας με πρόεδρο την κυρία Σοφία Πανουτσακοπούλου το οποίο θα εξετάσει από μηδενική βάση την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι 12 εξ εκ των καταδικασθέντων για τη δράση της Χρυσής Αυγής είναι δυνατόν να καταδικαστούν σε υψηλότερες ποινές από αυτές που τους επιβλήθηκαν στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Πρόκειται για τους επτά καταδικασθέντες για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και τους πέντε καταδικασθέντες για την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αμπουζίντ Εμπάρακ, των οποίων οι ποινές κρίθηκαν χαμηλές από τον Εισαγγελέα Εφετών, με αποτέλεσμα να ασκήσει έφεση στην πρωτόδικη απόφαση.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του, δεν επιβλήθηκαν στους καταδικασθέντες, οι αρμόζουσες ποινές για τη βαρύτατα των εγκλημάτων για τα οποία καταδικάστηκαν. Πρακτικά, αυτό, σημαίνει ότι η έκβαση της δίκης για αυτούς είναι ανοιχτή προς όλα τα ενδεχόμενα, από την αθώωση μέχρι και την επιβολή του ανωτάτου ορίου ποινής των 15 ετών. Στην περίπτωση μάλιστα που θα υπάρξει επανάληψη της πρωτόδικης καταδίκης, εκτιμάται, από νομικούς κύκλους, πως ανοίγει ο δρόμος και για τη χρηματική αποζημίωση των προσώπων που μπήκαν στο «στόχαστρο» της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την απόφαση του η οποία εκδόθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020, έκρινε συνολικά 50 κατηγορούμενους ενόχους για διεύθυνση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και κατά περίπτωση για την τέλεση σοβαρότατων κακουργημάτων (ανθρωποκτονία Παύλου Φύσσα και απόπειρα ανθρωποκτονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ακόμη, με την ίδια απόφαση δεκάδες άλλα εγκλήματα όπως η ανθρωποκτονία του Πακιστανού εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν, η απόπειρα ανθρωποκτονίας του φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή, οι απόπειρες ανθρωποκτονιών κατά των μελών στο κοινωνικό στέκι Αντίπνοια, οι επικίνδυνες σωματικές βλάβες κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, κ.ά εγκλήματα, κρίθηκε ότι τελέστηκαν στα πλαίσια δράσης της εγκληματικής οργάνωσης και εντολής της ηγεσίας της.
Συνολικά με την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου στη φυλακή είχαν οδηγηθεί 39 καταδικασθέντες.
Σήμερα παραμένουν στη φυλακή 26 καταδικασθέντες ως μέλη και διευθυντές της εγκληματικής οργάνωσης εκ των οποίων σύμφωνα με πληροφορίες οι έξι έχουν μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού για να δώσουν το «παρών» στη δίκη.
Η πρωτόδικη απόφαση για τη Χρυσή Αυγή
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, που αριθμεί 12.746 σελίδες, η Χρυσή Αυγή από την ίδρυση της το 1980, λειτουργούσε ως «ολιγάριθμη ομάδα εθνικοσοσιαλιστικής επιμόρφωσης με επικεφαλής τον Νικόλαο Μιχαλολιάκο η οποία στη συνέχεια μετεξελίχθηκε σε πολιτικό σχηματισμό κατά τα πρότυπα του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος με την επωνυμία «Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή»».
Όπως έκριναν οι δικαστές του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, η επιθετική δημόσια ρητορική που είχαν οι χρυσαυγιτες καταδικασθέντες, ήταν «γεμάτη μίσος και απροκάλυπτη βία», με αποτέλεσμα να «διαμορφώνει σε ορισμένους οπαδούς, μέλη και στελέχη που δρούσαν στα πλαίσια μιας οργάνωσης με αυστηρή ιεραρχία, πίστη σε πολιτικές και συνθήματα όπως “Αίμα – Τιμή – Χρυσή Αυγή”, πειθαρχία και απόλυτη υπακοή των κατώτερων στους ανώτερους όπως τις στρατιωτικές μονάδες, συνείδηση που υποβιβάζει σε κατώτερα ανθρώπινα όντα τον αντιφρονούντα, τον πολιτικό αντίπαλο, τον μετανάστη, πυροδοτούσε και διευκόλυνε την τέλεση των εγκληματικών πράξεων προς υλοποίηση των καταστατικών της οργάνωσης στόχων, ενοχοποιώντας το θύμα».
Σε ό,τι αφορά στον αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης, Ν. Μιχαλολιάκο, η απόφαση αναφέρει: «Η αρχή του αρχηγού αποδεικνύεται ότι διαπερνά την ιεραρχική δομή της εγκληματικής οργάνωσης από την αρχή της ίδρυσης της. Ο γενικός γραμματέας, ο αρχηγός, ο ανώτατος ηγέτης ο Νίκος Μιχαλολιάκος έχει την απόλυτη απεριόριστη και αδιαμφισβήτητη εξουσία ως και την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων. Η πίστη στον αρχηγό ανάγεται σε επίπεδο μεταφυσικής, εκδηλώνεται δε πανηγυρικά και με τη διαδικασία του όρκου (…) Η κεντρική διοίκηση ήξερε και τους επικεφαλής και τα μέλη και τους υποστηρικτές των τοπικών, έστελνε οδηγίες και λάμβανε γνώση για οποιαδήποτε πράξη των τοπικών και καμιά τοπική δεν άνοιγε καν αν δεν είχε την έγκριση του αρχηγού προσωπικά και του πολιτικού συμβουλίου».
Στην Χρυσή Αυγή – σύμφωνα με το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων – «τα θύματα της επιλέγοντο ανάμεσα σε κατηγορίες ανθρώπων που είχαν χαρακτηριστεί ως «εχθροί» (πρόσφυγες, μετανάστες, πολιτικοί αντίπαλοι κ.ά)» ενώ «η στοχοποίηση εκφράζεται μέσω της ρητορικής μίσους και της διαδικασίας «απανθρωποποίησής» των εχθρών, που στη συνέχεια γινόταν πράξη μέσα από τις επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου», τα οποία «υλοποιούσαν την πολιτική της Χρυσής Αυγής και γι’ αυτό δεν αποδοκιμάζοντο αλλά επιβραβεύοντο και η δράση τους επικροτείτο».
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και για την υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, για την οποία αναφέρεται πως «ήταν αποτέλεσμα της οργανωμένης κινητοποίησης της ασφάλειας της τοπικής οργάνωσης Νίκαιας της Χρυσής Αυγής, το δε κίνητρο ήταν πολιτικό ιδεολογικό». Μάλιστα, το δικαστήριο έκρινε πως «αβίαστα συνάγεται ότι το σχέδιο επίθεσης» σε βάρος του νεαρού μουσικού ήταν «στοχευμένο και οργανωμένο».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η απόφαση, ο 34χρονος μουσικός «δεν πρόλαβε να αντιδράσει απέναντι στον Γ. Ρουπακιά, ο οποίος ενεργώντας βάση σχεδίου κινήθηκε πράγματι κυκλωτικά, σε σχέση με τους υπόλοιπους επιτιθέμενους χρυσαυγίτες που με τα αλλεπάλληλα κύματα επιθέσεων σε βάρος του Παύλου Φύσσα, ανέμεναν το Ρουπακιά να έρθει από διαφορετική κατεύθυνση και να αιφνιδιάσει τον Παύλο Φύσσα όπως και έγινε».
