Ηλίας Νικολακόπουλος: Συγκίνηση στην πολιτική κηδεία στο Α’ νεκροταφείο

Στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών ειπώθηκε το τελευταίο «αντίο» στον εκλογικό αναλυτή Ηλία Νικολακόπουλο που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών. Η κηδεία του ήταν πολιτική, όπως επιθυμούσε.

Συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι και πολιτικοί αποχαιρέτισαν τον Ηλία Νικολακόπουλο σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Το «παρών» έδωσαν πολλά πρόσωπα του πολιτικού κόσμου, μεταξύ των οποίων ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ο Φώτης Κουβέλης και ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.

Ο γνωστός εκλογολόγος, Ηλίας Νικολακόπουλος, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 75 ετών, όταν υπέστη ανακοπή καρδιάς, ενώ κολυμπούσε σε παραλία της Σύρου.

Ποιος ήταν ο Ηλίας Νικολακόπουλος

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε το 1947. Έκανε προπτυχιακές σπουδές στα μαθηματικά στην Αθήνα και τη Λωζάνη (1965 – 1969) και στη συνέχεια μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Diplome d’ Etudes Approfondies – Θεωρία Πιθανοτήτων – Univ. Paris 6).

Από 1975 έως το 1986 εργάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, με ειδικότερο αντικείμενο την εκλογική κοινωνιολογία και τις εμπειρικές έρευνες πολιτικής κουλτούρας (αρχικά ως επιστημονικός συνεργάτης και από το 1988 ως Κύριος Ερευνητής).

Το 1984 υποστήριξε στο Α.Π.Θ. (Τμήμα Νομικής) τη διδακτορική του διατριβή με θέμα Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Από το 1986 έως το 2014 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχικά ως Λέκτορας και από το 2003 ως Καθηγητής) και διετέλεσε επί 8 χρόνια υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία».

Από το 1984 έως σήμερα έχει δημοσιεύσει επτά αυτοτελή έργα (τα δύο σε συνεργασία με άλλους), είχε την επιμέλεια έξι συλλογικών τόμων, ενώ τα δημοσιευμένα άρθρα του σε θέματα εκλογικής κοινωνιολογίας και πολιτικής ιστορίας ξεπερνούν τα 40. Έχει κατά καιρούς συνεργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα με το Centre d’ Etudes de la Vie Politique Francaise (CEVIPOF) στο Παρίσι, με το CIS (Centro de Investigaciones Sociologicas) στην Μαδρίτη, καθώς και με τα Πανεπιστήμια Βουδαπέστης και Μαδρίτης (Universita Autonoma).

Οι πρόσφατες δημοσιεύσεις του ήταν «Τα γκρίζα όρια της Εθνικοφροσύνης: η δεκαετία του ’40 στις μεταγενέστερες εκλογικές αναμετρήσεις» στον συλλογικό τόμο Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιος. Η δεκαετία του ’40 και η μακρά σκιά της, εκδ. Αλεξάνδρεια (υπό έκδοση), “Un système partisan en transition”, Pole Sud, no 38, Montpellier, 2013, σελ. 71-77, Των εκλογών τα πάθη. Ψηφίδες της ελληνικής εκλογικής ιστορίας του 20ου αιώνα, εκδ. Το Βήμα, Αθήνα 2012 και «Από την επιταγή της ομοφωνίας στη λογική της πλειοψηφίας» στον συλλογικό τόμο Εξουσία και Κοινωνία. Δωρήματα στον Κωνσταντίνο Τσουκαλά, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2010, σελ. 295-301.

Ο πολιτικός επιστήμονας ήταν, επίσης, πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής αστικής Εταιρείας «Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας» (ΑΣΚΙ).