Μαθητές και γονείς παρεξήγησαν την αναστολή των εκπαιδευτικών μαθημάτων ως μέτρο πρόληψης διασποράς του κορονοϊού και το έριξαν στις εξόδους και τα παιχνίδια σε πλατείες και παιδικές χαρές.
Ως πρόβα τζενεράλε από τις διακοπές του Πάσχα έχουν δει μέχρι ώρας το κλείσιμο των σχολείων και κάθε λογής εκπαιδευτικού ιδρύματος, οι μαθητές σ όλη την χώρα, που με τις ευλογίες των γονιών τους αντί να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους ξεσαλώνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Σε πολλούς φαίνεται πως ο πρώτος θάνατος στην χώρα μας από τον φονικό ιό, όπως και τα μέχρι στιγμής 117 επιβεβαιωμένα κρούσματα και ένας Θεός ξέρει πόσα ακόμα κυκλοφορούν ασυμπτωματικά ανάμεσα μας, εξακολουθεί να περνά στα ψιλά γράμματα.
Είναι ξεκάθαρο πια πως ακόμα και η έννοια της λέξεως “ψυχραιμία” έχει παρεξηγηθεί από κάποιες ομάδες, που επιμένουν να μην αλλάζουν το παραμικρό από το καθημερινό τους πρόγραμμα.
Απόγευμα Πέμπτης και το newsit.gr εντόπισε σε κεντρικό σημείο του Περιστερίου παιδιά όλων των ηλικιών να απολαμβάνουν τα αγαπημένα τους παιχνίδια σε πλατείες και δημοτικούς αθλητικούς χώρους. Τα περισσότερα μάλιστα εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας τους τα συνόδευαν οι γονείς τους, οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν και ν ανταλλάξουν γνώμες για το μεγάλο θέμα των ημερών τον… κορονοϊό.
Είναι εκείνοι οι γονείς που μέχρι πριν από λίγες μέρες γέμιζαν τα social media με τα πιο θανατέρα μηνύματα του στυλ “τι περιμένετε να αρρωστήσουμε όλοι και μετά θα κλείσετε τα σχολεία;” ή το άλλο “Κλείστε τα σχολεία ρε” και φυσικά οι ίδιοι που αμέσως μετά την ανακοίνωση του μέτρου ξεκίνησαν πάλι “Για τις επόμενες ημέρες με τα παιδιά στο σπίτι ξεκινάω τα ηρεμιστικά” και το άλλο “Τώρα με τα παιδιά στο σπίτι τι κάνουμε;”.
Για τα παιδιά φυσικά που κυκλοφορούν με κοντομάνικα και σορτς μούσκεμα στον ιδρώτα, λόγος δεν γίνεται, καθώς δεν ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και όπως άλλωστε όλοι υποστηρίζουν, ο νεαρός οργανισμός τους όλα τ αντέχει. Το ότι είναι εστία μεταφοράς ιών αυτό φυσικά όλοι το ξεχνούν γιατί ως Έλληνες είμαστε πάντα σίγουροι πως αυτά είναι για τους άλλους και όχι για εμάς.
Δυστυχώς μέχρι αυτή την στιγμή η κατάσταση έτσι περιγράφετε, όσο κι αν καθημερινά ειδικοί τονίζουν πως ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή ενός αχαρτογράφητου προβλήματος, το οποίο δεν ξέρουμε από την μια πως να το αντιμετωπίσουμε και από την άλλη που θα μας οδηγήσει.
Το σίγουρο πάντως είναι πως αν θέλουμε να βγούμε όσο γίνεται αλώβητοι μέσα από αυτή την χαρακτηρισμένη από τον ΠΟΥ πανδημία επιβάλλεται εδώ και τώρα να είμαι απαισιόδοξοι βραχυπρόθεσμα αλλά…αισιόδοξοι μακροπρόθεσμα.
Ρεπορτάζ: Θάνος Μακρογαμβράκης
