Καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ «Στο Κέντρο» βρέθηκε ο καθηγητής Σεισμολογίας του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, ο οποίος αναφέρθηκε στον καταστροφικό σεισμό των 7,8 Ρίχτερ λέγοντας πως και στην Ελλάδα θα ζήσουμε κάποια στιγμή ένα τέτοιο σεισμό.
Συγκεκριμένα, ο Κώστας Παπαζάχος ρωτήθηκε πως θα επηρέαζε την Ελλάδα ένας σεισμός παρόμοιου μεγέθους όπως αυτός της Τουρκίας με τον σεισμολόγο να απαντά πως και στη χώρα μας έχουν γίνει τέτοιοι σεισμοί: «απλά δεν θυμόμαστε και πολλά γι’ αυτούς, γιατί έχουμε σχετικά βραχεία μνήμη», και υπενθύμισε τους σεισμούς των 7,5 Ρίχτερ στην Αμοργό το 1956 και των 7,2 Ρίχτερ στην Κεφαλονιά το 1953.
Μάλιστα, αναφέρθηκε και σε σεισμό μεγαλύτερο της Τουρκίας το 365 μ.Χ. όταν στη δυτική Κρήτη σημειώθηκε σεισμός 8,2 Ρίχτερ με πολύ μεγάλες συνέπειες στον ελληνικό χώρο, καθώς «ανύψωσε το λιμάνι στα Φαλάσαρνα περίπου 7 μέτρα στην επιφάνεια και τη μισή Κρήτη σταδιακά από 7 μέχρι 1 μέτρο, προκάλεσε ένα τεράστιο τσουνάμι, το οποίο χτύπησε από τη Βενετία μέχρι τις ακτές του Λιβάνου και την Αίγυπτο, μεγάλες καταστροφές σε όλη την Πελοπόννησο και στην περιοχή».
«Έχουμε λοιπόν τέτοιους σεισμούς στον ελληνικό χώρο, αυτό πρέπει να μας προβληματίσει: πώς θα αντιδράσουμε και τι θα γίνει στην αντίστοιχη περίπτωση», τόνισε και πρόσθεσε πως «κάποια στιγμή θα βιώσουμε έναν τέτοιο σεισμό με σύγχρονα κτίρια και θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες». Διευκρίνισε ωστόσο ότι τέτοιοι σεισμοί στον ελληνικό χώρο «γενικά έχουν περιορισμένες επιπτώσεις, κυρίως γιατί γίνονται σε θαλάσσιες περιοχές».
Σε ερώτηση εάν ένας τέτοιος σεισμός σαν αυτόν της Τουρκίας θα μπορούσε να προβλεφθεί, αφού ξεκαθάρισε ότι «δεν μπορούμε να προβλέψουμε πότε ακριβώς θα γίνει ένας σεισμός» και υπενθύμισε σεισμούς όπως αυτόν του 1822 στο Αλέππο – που εκτιμάται ότι είχε μεταξύ 20.000-60.000 νεκρών – και του 1939 στο Ερζιτζάν «στο ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, πιο κοντά στο ρήγμα της Ανατολικής Ανατολίας, περίπου στη διασταύρωση τους, [που] είχε περίπου 35.000 νεκρούς και 100.000 τραυματίες», ο κ. Παπαζάχος είπε ότι τέτοιοι σεισμοί δεν είναι άγνωστοι στη συγκεκριμένη ζώνη, «κατά συνέπεια ξέρουμε ότι σε επίπεδο εκατονταετίας έχουμε τέτοιους σεισμούς».
«Ειδικά στα τέλη του 19ου αιώνα είχαμε περίπου 4-5 τέτοιους σεισμούς μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα που έσπασαν το μεγαλύτερο κομμάτι, στο πιο βορειοανατολικό κομμάτι του συγκεκριμένου ρήγματος. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει μια πρόβλεψη με την έννοια που αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι «θα γίνει ένας σεισμός αύριο μεθαύριο, βγείτε έξω από τα σπίτια σας», αλλά σίγουρα ξέραμε ότι αυτή η περιοχή δέχεται πάρα πολύ μεγάλες επιταχύνσεις και οι επίσημες προδιαγραφές γι’ αυτή την περιοχή ήταν εξαιρετικά αυστηρές», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαζάχος.