Ψάχνεις να βρείς λόγια για να περιγράψεις το κακό που έγινε στον Σαρωνικό από την πετρελαιοκηλίδα. Και τα λόγια είναι περιττά μπροστά στην εικόνα. Μπροστά στην δυσοσμία. Μπροστά στην καταστροφή.
Η παραλία στ’ αστέρια της Γλυφάδας, εκεί που κάθε Αθηναίος έχει κολυμπήσει έστω μια φορά στην ζωή του καταστράφηκε. Η πετραλαιοκηλίδα έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια της.
Η παραλία που μέχρι πριν λίγα 24ωρα ακούγονταν οι ξέγνοιαστες φωνές των παιδιών, που τα Σαββατοκύριακα ακόμα και του Σεπτεμβρίου γέμιζε με κόσμο για να κάνει τα τελευταία μπάνια του αποκαλόκαιρου δεν υπάρχει πια. Είναι μαύρη! Κατράμι!
Και δεν θα υπάρχει για καιρό. Κάποιοι επένδυσαν σε αυτή την παραλία. Και ο δήμος και επιχειρηματίες. Και μέσα στην καταστροφή σκέφτονται ότι ευτυχώς που δεν έγινε νωρίτερα το κακό. Μέσα στον Αύγουστο.
Κάποια από τα πιο εμβληματικά μαγαζιά της παραλιακής όπως το Balux, βρίσκονται εκεί και τώρα οι θαμώνες τους, κάθονται μέσα στο μαγαζί και όχι έξω στα τραπεζάκια ή στις ξαπλώστρες αφού η δυσοσμία είναι αφόρητη.
Αν καθίσεις έστω και λίγο έξω σε πιάνει ζαλάδα αλλά και η ψυχή σου βλέποντας το νερό να είναι πηχτό και μαύρο από το μαζούτ.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΗΣ