«Σμήνος» από drones, μικρά και φθηνά µη επανδρωμένα αεροσκάφη made in Turkey κατακλύζει το Αιγαίο, µε την ΠΑ να αναγκάζεται να «σηκώνει» F-16 µε διόλου ευκαταφρόνητο κόστος συντήρησης και δυσβάστακτο κόστος σε καύσιμα, για να τα αναχαιτίσει.
Τα πολυθρύλητα F-35 η Άγκυρα ίσως να μην τα αποκτήσει. Τα δύο που υποτίθεται ότι έχει ήδη παραλάβει από το περασμένο καλοκαίρι παραμένουν σε βάση στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Όσο για τα υπόλοιπα περίπου 120 που υποτίθεται ότι η γείτονα χώρα σχεδιάζει να αρχίσει να «πετάει» πάνω από το Αιγαίο από το 2020, είναι πιθανό να μην παραδοθούν ποτέ εάν το καθεστώς Ερντογάν προχωρήσει στην αγορά των ρωσικών αντιπυραυλικών συστημάτων S-400 μέσα στο 2019, όπως διαμηνύει.
Την ίδια ώρα, στο Αιγαίο η Τουρκία προκαλεί µε αιχμή ένα «σμήνος» από άλλα… πολύ μικρότερα και φθηνότερα, πλην όμως οπλισμένα µε υπερσύγχρονες κάμερες και πυραύλους µη επανδρωμένα αεροσκάφη… made in Turkey. Σύμφωνα, μάλιστα, µε την τουρκική ηγεσία, αυτά τα drones έχουν «αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού στο Αιγαίο» σε βάρος της Ελλάδας.
Η εφημερίδα «Yeni Şafak», προπαγανδιστικό όργανο στην υπηρεσία του Ερντογάν, κυκλοφόρησε στις 2 Μαρτίου µε κεντρικό πρωτοσέλιδο θέµα στο πλαίσιο του οποίου υποστηρίζεται ότι «η χρήση µη επανδρωμένων αεροσκαφών από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό άλλαξε τις ισορροπίες στο Αιγαίο».
«Το πολεμικό ναυτικό, το οποίο ελέγχει το Αιγαίο, ενίσχυσε τη δύναµή του στην περιοχή µε τη χρήση µη επανδρωµένων αεροσκαφών» αναφέρει το δηµοσίευµα, η συντάκτρια του οποίου κατηγορεί την Ελλάδα ότι «έχει παραβιάσει πολλές φορές τον τουρκικό εναέριο χώρο στο Αιγαίο µε µη επανδρωµένα αεροσκάφη τύπου “Heron”», τα οποία έχει νοικιάσει από το Ισραήλ. ∆ιόλου τυχαία το επίµαχο δηµοσίευµα ήρθε να συνδυαστεί χρονικά µε την αεροναυτική στρατιωτική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» (27 Φεβρουαρίου – 8 Μαρτίου), στην οποία πήραν µέρος και µη επανδρωµένα αεροσκάφη (ΜΕΑ ή UAV εκ του «Unmanned Aerial Vehicle»).
Πόσα μη επανδρωμένα αεροσκάφη διαθέτει η Τουρκία
Η Τουρκία έχει σήµερα στην επιχειρησιακή της διάθεση περίπου 75 µη επανδρωµένα αεροσκάφη, άλλα από τα οποία είναι τύπου «Bayraktar» και άλλου τύπου «ANKA», όπως σηµειώνει µιλώντας στο «Έθνος της Κυριακής» ο διεθνολόγος Νικόλαος Παούνης, ερευνητής στο Ελληνικό Κέντρο Ελέγχου Οπλων (ΕΚΕΟ).
Αμφότερα κατασκευάζονται στην Τουρκία: τα µεν «Bayraktar» από την ιδιωτική εταιρεία Baykar Makina, που «τυχαίνει» να ανήκει στον γαµπρό του προέδρου Ερντογάν, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, τα δε «ANKA» από την κρατική Turkish Aerospace Industries (ΤΑΙ ή TUSAŞ). Αµφότερα φέρουν ή δύνανται να φέρουν πυραύλους, ενώ ειδικά τα «Bayraktar», που είναι περισσότερα σε αριθµό (52 από τα οποία τα 34 ανήκουν στις τουρκικές ένοπλες δυνάµεις, τα 12 στη στρατοχωροφυλακή/Jandarma και τα 6 στην αστυνοµία), έχουν δοκιµαστεί και σε συνθήκες πολέµου, κατά των Κούρδων στο Αφρίν της Βόρειας Συρίας.
Παράλληλα η γείτων αναπτύσσει άλλους τέσσερις τύπους µη επανδρωµένων αεροσκαφών: το «Akinci», που προσοµοιάζει σε τακτικό µαχητικό, τα «Alpagu», «Kargu» και «Dogan», που προορίζονται να αυτοκαταστρέφονται πάνω στο στόχο ωσάν… καµικάζι, το «Vestel Karayel», που πραγµατοποιεί αποστολές επιτήρησης/αναγνώρισης, και UAV ηλεκτρονικού πολέµου.
Στο Αιγαίο, µη επανδρωµένα αεροσκάφη της Τουρκίας, άλλα από φρεγάτες και άλλα από χερσαίες «βάσεις», έχουν προχωρήσει τον τελευταίο χρόνο σε παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, πετώντας σε κάποιες περιπτώσεις πάνω από πλοία του ελληνικού Πολεµικού Ναυτικού.
Η Αγκυρα κατ’ αυτόν τον τρόπο ενισχύει παγιωµένες γκρίζες διεκδικήσεις και πρακτικές αµφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωµάτων, κατά τρόπο όµως «ανέξοδο», χωρίς να ρισκάρει ανθρώπινες απώλειες ή λάθη.
Τα µη επανδρωµένα αεροσκάφη µπορούν να ρίχνουν πυραύλους, να παρακολουθούν τον «εχθρό» (µεταδίδοντας σε πραγµατικό χρόνο την εικόνα του πεδίου στα κέντρα επιχειρήσεων), να συλλέγουν πληροφορίες, αλλά και να συµµετέχουν σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης το εύρος και την αρµοδιότητα των οποίων αµφισβητεί η Τουρκία στο Αιγαίο. Και αν µέσα σε όλα αυτά πέσει και κανένα drone… δεν χάθηκε ο κόσµος.
Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», ο διεθνολόγος-ερευνητής στο ΕΚΕΟ Νικόλαος Παούνης υποστηρίζει ότι τα UAV λειτουργούν στα χέρια της Τουρκίας ως «πολλαπλασιαστής ισχύος χαµηλού κόστους», ο οποίος συνιστά «θανάσιµη απειλή για τις ελληνικές ένοπλες δυνάµεις». Τέτοιου τύπου αεροσκάφη θα µπορούσαν να λειτουργήσουν ακόµη και ως «δόλωµα», προκαλώντας την ελληνική αεράµυνα.
«Αλμυρός ο λογαριασμός»
Το δυστύχηµα για εµάς είναι ότι για να αναχαιτίσει τα… τουρκικά drones η ελληνική πολεµική αεροπορία «σηκώνει» F-16 µε… πιλότους, διόλου ευκαταφρόνητο κόστος συντήρησης και δυσβάστακτο κόστος σε καύσιµα.
Βέβαια, και η Ελλάδα διαθέτει µη επανδρωµένα αεροσκάφη, ωστόσο είναι λιγότερα σε αριθµό και µη επιθετικά: τα ελληνικά «Πήγασος», που αποτελούν παλαιά «πονεµένη» ιστορία, καθότι ξεκίνησαν να αναπτύσσονται τη δεκαετία του 1980, χωρίς όµως να αναπτυχθούν όπως και όσο θα έπρεπε, τα ογκώδη γαλλικά «Sperwer» και τα µισθωµένα από το Ισραήλ «Heron», που είναι τα πιο σύγχρονα από τα τρία. Οσο για τον αριθµό τους, είναι γύρω στα 30, ενώ στην Ελλάδα βρίσκονται σταθµευµένα και UAV τύπου «MQ-1 Predator» των αµερικανικών δυνάµεων, τα οποία µπορούν να συνδράµουν τις ελληνικές Αρχές για ειρηνικούς σκοπούς όταν προκύπτει ανάγκη (στην περίπτωση π.χ. φυσικών καταστροφών).
Πηγή: Έθνος
