Η απόφαση πάρθηκε από τη πενταμελή σύνθεση του Έ τμήματος ωστόσο λόγω της σπουδαιότητας των νομικών και πολεοδομικών ζητημάτων που ανακύπτουν παραπέμφθηκε η υπόθεση προς νέα κρίση στην 7μελή σύνθεση του ίδιου Τμήματος.
Από την Νομαρχία Βοιωτίας είχαν εγκριθεί οι περιβαλλοντικοί όροι και από τη γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας τα όρια κάλυψης του οικοπέδου, η δόμηση και το ύψος για την κατασκευή του εν λόγω κτιρίου.
Ωστόσο, το ΣτΕ αναφέρει στην απόφαση του ότι η περιοχή, στην οποία θα ανεγερθεί το κτίριο, «δεν έχει θεσμοθετημένες χρήσεις γης, πολύ δε περισσότερο δεν υφίσταται θεσμοθετημένος σχεδιασμός», στο πλαίσιο του οποίου θα μπορούσε να επιτραπεί η εγκατάσταση κτιριακών εγκαταστάσεων με χρήση υπεραγοράς και με τα εγκρινόμενα πολεοδομικά μεγέθη (κάλυψη οικοπέδου, δόμηση, ύψος)».
Συνεπώς, το ότι «δεν έχει θεσμοθετημένες χρήσεις γης» αναφέρουν οι σύμβουλοι Επικρατείας σε συνδυασμό με την ανέγερση του επίμαχου κτιρίου με αυξημένα πολεοδομικά μεγέθη και μάλιστα σε περιοχή που δεν προβλέπεται η χρήση αυτή (υπεραγορών), καθιστά μη νόμιμη την απόφαση της γενικής γραμματέως της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκε κατά παρέκκλιση από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις η κατασκευή του κτιρίου της υπεραγοράς.