Την Χαρίτα Μάντολες συνάντησε στην Λεμεσό ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, με αφορμή την «μαύρη» για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Η γυναίκα – «σύμβολο» αφηγήθηκε στον Νίκο Ανδρουλάκη εκείνη την «μαύρη» μέρα της 20ης Ιουλίου 1974, όταν είδε να δολοφονείται μπροστά στα μάτια της και στων παιδιών της ο σύζυγός της. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, συνάντησε την Χαρίτα Μάντολες στη Λεμεσό και άκουσε με προσοχή όσα του είπε για την τουρκική εισβολή.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έκανε μία ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram και μοιράστηκε ένα απόσπασμα από τα όσα διηγήθηκε η γεμάτη κουράγιο και δύναμη, Χαρίτα Μάντολες.
«20 Ιουλίου ξυπνήσαμε με τις εκρήξεις. Άνοιξα το παράθυρο και είδα τον μαύρο καπνό να βγαίνει. Άρχισα να φωνάζω στον άντρα μου ” Αντρέα κάτι ακούμε” και μου είπε ήρθαν οι Τούρκοι» ακούγεται να λέει η κα Μάντολες, περιγράφοντας τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε πριν από 50 χρόνια.
«Εμάς μας φαίνεται σαν χθες. Το μωρό μου το κρατούσε ο πατέρας του και δεν περπατούσε. Πυροβόλησαν τον πατέρα, έπεσε κάτω και το παιδί φώναζε ”μπαμ, μπαμ μπαμπά μου”. Και ήταν ένας Τούρκος εκεί και εγώ έβλεπα ότι το παιδί ήταν ζωντανό. Και τους είπα αφήστε να το πιάσω και το άρπαξαν και το πέταξαν στα αγκάθια» διηγείται η κα Μάντολες στον Νίκο Ανδρουλάκη, ενώ συνεχίζει με το πόσο βίαιοι ήταν οι Τούρκοι, βιάζοντας κοπέλες, χτυπώντας ηλικιωμένους.
«Μπορούν να ξεχαστούν αυτά;» αναρωτήθηκε με πόνο ψυχής.
«Τα συγκλονιστικά λόγια της Χαρίτας Μάντολες. Ήταν τιμή μου», έγραψε στη λεζάντα της συγκινητικής ανάρτησης ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Σε άλλη σχετική ανάρτησή του ο ίδιος έγραψε: «Αγωνιζόμαστε όλες οι γυναίκες να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή και να την παραδώσουμε στα παιδιά μας, στους νέους. Εμείς φεύγουμε από τη ζωή. Πρέπει να ξέρουν τα παιδιά μας τι έγινε το 1974.
Εκείνο το πρωινό της 20ης Ιουλίου ξυπνήσαμε από τις εκρήξεις. Άρχισα να φωνάζω στον άντρα μου: “Ανδρέα τι γίνεται;”. Και μου απάντησε πως ήρθαν οι Τούρκοι. Τον πυροβόλησαν και εκείνον και το παιδί μας. Πληγώθηκε αλλά συνέχισε να κρατά το κεφάλι του πατέρα του και δεν με αφήναν να πάω να πιάσω το μωρό μου. Αυτά δεν μπορούν να φύγουν από τη μνήμη μας, κι ας λένε ότι πέρασαν 50 χρόνια».
Όση ώρα μου μιλούσε αυτή η γυναίκα-σύμβολο της κυπριακής τραγωδίας, δεν μπορούσα να μην κάνω εικόνα τα λόγια της. Σαν σήμερα πριν 50 χρόνια, η Χαρίτα Μάντολες έχασε 18 μέλη της οικογένειάς της στην τουρκική εισβολή στην Κερύνεια. Στη συνέχεια πρωτοστάτησε στον αγώνα για τους αγνοούμενους, εμπνέοντας με τη δύναμή της. Σήμερα μου έκανε τη μεγάλη τιμή να με υποδεχθεί στο σπίτι της στη Λεμεσό. Έφυγα συγκινημένος, συγκλονισμένος. Και πεπεισμένος ότι όσο υπάρχει ζωντανή μνήμη, θα υπάρχει και αγώνας για μια δίκαιη λύση στην Κύπρο».