«Η μάνα του δεν ήθελε να το πιστέψει, έσπαγε ό,τι έβρισκε μπροστά της», περιγράφει η θεία του Νίκου Ρόκκου για τις σκηνές αρχαίας τραγωδίας, οι οποίες εκτυλίχθηκαν τις πρώτες στιγμές που έγινε γνωστός ο θάνατος του 50χρονου αδερφού του Στέλιου Ρόκκου στη Λήμνο.
Η θεία του, μίλησε στο Live News και τον Νίκο Ευαγγελάτο περιγράφοντας καρέ – καρέ την αντίδραση της μητέρας του όταν έμαθε το τραγικό γεγονός, ότι ο γιος της και αδερφός του Στέλιου Ρόκκου, ο Νίκος Ρόκκος, έχασε τη ζωή του όταν πήγε για ψαροντούφεκο σε θαλάσσια περιοχή της Λήμνου.
Ο 50χρονος αδερφός του τραγουδιστή, Στέλιου Ρόκκου, «χάθηκε» στη θάλασσα που τόσο αγαπούσε, και είναι το δεύτερο παιδί της οικογένειας που φεύγει από τη ζωή. Η απώλειά του στοίχισε όχι μόνο στους δικούς του, αλλά και σε όλους τους συντοπίτες του, αφού ήταν ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο.
«Ήταν 11 το βράδυ του Σαββάτου (30.12.2023). Ο γιος μου, Παναγιώτης που έχει την ίδια ηλικία με τον Νίκο, δουλεύει στη βίλα του Στέλιου. Το βράδυ λοιπόν, ήρθε το παιδί μου και μου λέει, ”Μαμά να σου πω κάτι, αλλά μη φωνάξεις”. Εγώ με την οικογένεια είμαι πολύ δεμένη. Χαρές και λύπες τα έχουμε περάσει όλα μαζί με την κυρία Νίτσα, με έχει σαν αδελφή της.
Ρώτησα τον γιο μου τι έγινε και μου είπε ότι χάθηκε ο Νίκος. Τον ρώτησα πως χάθηκε και μου λέει, ”Πνίγηκε”. Δεν το πίστευα. Σηκώθηκα, έβαλα τα ρούχα μου, πάω στο σπίτι της Νίτσας, με βλέπει και μου λέει, ”τι έγινε;” της είπα, ”Ήρθα να σου κάνω παρέα. Για τον Νίκο είναι αλήθεια;” και μου λέει, ”Ναι, τον ψάχνουν”.
Το ένστικτο της μάνας όμως… Ήμασταν με άλλες 2-3 γυναίκες και μας έλεγε, ”Μου λέτε ψέματα. Ο Νίκος δεν υπάρχει”. Την ηρεμήσαμε με άλλες συζητήσεις. Ξημέρωσε, ήρθε ο Στέλιος, την αγκάλιασε και εκείνη άρχισε να φωνάζει, ”Τι έγινε; Έφυγε και ο Νίκος μου;”.
«Ό,τι είχαμε στο τραπέζι, τα πέταξε όλα κάτω. Τράβαγε τα μαλλιά της. Αυτή τη σκηνή δε θα την ξεχάσω. Ζήταγε να φύγει. Έσπαγε ό,τι έβρισκε. Φώναζε ότι έχασε δεύτερο παιδί. Ήρθανε μετά τα παιδιά της και την ηρεμήσανε.
Ο Νίκος ήταν ένα δραστήριο παιδί, είχε όνειρα. Δε θα ξεχάσω τη μέρα που βγήκε πρόεδρος, που ήμασταν στην καφετέρια και είχαν μουσική, χαρές, να μας κερνάει, να μας φέρνει σουβλάκια να φάμε, η χαρά του δε λεγόταν. Τον αγκαλιάζαμε, τον φιλούσαμε…», καταλήγει η θεία του αδικοχαμένου αδερφού του Στέλιου Ρόκκου.