Ο Γιάννης Μπεχράκης ήταν ένας άνθρωπος αφοσιωμένος σε αυτό που έκανε. Που δεν δίσταζε να βάλει τη ζωή του σε κίνδυνο για να τραβήξει τη φωτογραφία που ήθελε. Γιατί ήθελε να πει την ιστορία.
«Η αποστολή μου είναι να σας αφηγηθώ την ιστορία, ώστε εσείς να αποφασίσετε τι θέλετε να κάνετε. Η αποστολή μου είναι να εξασφαλίσω ότι κανείς δεν θα μπορεί να πει: “δεν γνώριζα”», είχε πει ο ίδιος ο Γιάννης Μπεχράκης όταν το 2016 η ομάδα του Reuters, με επικεφαλής τον ίδιο, είχε βραβευτεί με Πούλιτζερ για την κάλυψη της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη.
Ήταν ένας από τους πλέον βραβευμένους φωτορεπόρτερ. Αγαπητός σε όσους συνεργάστηκαν μαζί του. Σε εκείνους που η είδηση πως το βράδυ του Σαββάτου (02.03.2019) έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 58 ετών, νικημένος από τον καρκίνο, προκάλεσε βαθύ πόνο για έναν σπουδαίο που «έφυγε».
[read4more]
Στα σχεδόν 30 χρόνια που εργαζόταν στο πρακτορείο Reuters κάλυψε μερικά από τα πιο συνταρακτικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο. Σε όλα αυτά τα χρόνια, κέρδισε τον απόλυτο σεβασμό από συναδέλφους και ανταγωνιστές για το ταλέντο, την ικανότητα και το θάρρος του.
Άνθρωποι που εργάστηκαν στο πλευρό του, στο πεδίο του ρεπορτάζ, συμφώνησαν σε ένα πράγμα: πως το Reuters έχασε έναν ταλαντούχο, απόλυτα αφοσιωμένο φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφο.
Ο βετεράνος φωτορεπόρτερ του Reuters Γκόραν Τομάσεβιτς είπε πως για τον Γιάννη Μπεχράκη πάντα το ζητούμενο «ήταν να αφηγηθεί την ιστορία με όσο πιο άρτιο, καλλιτεχνικό τρόπο ήταν δυνατόν. Δεν θα συναντήσετε κανέναν εξίσου αφοσιωμένο, τόσο εστιασμένο, κάποιον που θα θυσίαζε τα πάντα για να καταγράψει την πιο σημαντική εικόνα».
Η αφοσίωση που έδειχνε ο Γιάννης Μπεχράκης ήταν ακόμη ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του. Ο φίλος και συνάδελφός του Βασίλης Τριανταφύλλου, που συνεργάστηκε μαζί του 30 χρόνια, τον περιγράφει ως «θυελλώδη» τύπο, που δεν σταματούσε να δουλεύει, μέρα-νύχτα, ενίοτε με κίνδυνο ακόμα και για τη ζωή του, για να τραβήξει τη φωτογραφία που ήθελε.
Όταν ο Γιάννης Μπεχράκης δεν ήταν απορροφημένος στη δουλειά του, ήταν θερμός, αστειευόταν, συνάρπαζε τους ανθρώπους γύρω του. Ενίοτε, μπορούσε να είναι παράφορος.
«Ο Γιάννης ήταν από τους καλύτερους φωτορεπόρτερ της γενιάς του, ήταν παθιασμένος, γεμάτος ζωή, γεμάτος ένταση στη δουλειά του και στη ζωή του», είπε η Ντίνα Κυριακίδου-Κοντίνη, που δουλεύει για το πρακτορείο Reuters στις ΗΠΑ. «Οι φωτογραφίες του είναι εκπληκτικές, ορισμένες είναι έργα τέχνης.Όμως ήταν η βαθιά κατανόηση των θεμάτων αυτή που τον έκανε σπουδαίο φωτορεπόρτερ».
Αυτό που βρισκόταν πίσω από όλα όσα έκανε ο Γιάννης Μπεχράκης στην επαγγελματική του σταδιοδρομία ήταν η σπάνια αποφασιστικότητά του να αποκαλύψει στον κόσμο τι συνέβαινε στις εμπόλεμες χώρες και στις χώρες σε κρίση. Πίστευε στη δύναμη της εικόνας, της φωτογραφίας που μπορούσε να προσελκύσει την προσοχή του κόσμου, ακόμη και να αλλάξει τη συμπεριφορά του. Αυτή η πεποίθησή του τον ώθησε να δημιουργήσει ένα έργο-παρακαταθήκη που θα μείνει στη συλλογική μνήμη για πολλά χρόνια μετά τη φυγή του.
