Ξεσηκώνεται κι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» γίνονται «ένστολοι εργαζόμενοι της ασφάλειάς μας». Όταν διαδηλώνουν βέβαια όχι όταν κυνηγάνε διαδηλωτές.
Κανείς από τους μεν και τους δε δεν λέει παράλληλα τα εξής δύο απλά.
Ότι στους μάχιμους δεν πρέπει να κοπούν όσο και στους άλλους. Ότι εφεξής πρέπει να καταργηθούν όλοι οι οικονομικοί βαθμοί , και πως τώρα πρέπει να κοπούν γενναία μισθοί και συντάξεις των οικονομικών βαθμών.
Τι είναι οικονομικός βαθμός; Η αυτόματη προαγωγή μισθολογικά, μετά πάροδο ορισμένων ετών, στον επόμενο βαθμό. Δηλαδή από συνταγματάρχης ταξίαρχος, από υποστράτηγος αντιστράτηγος. Προαγωγή μισθολογική ανεξάρτητα αν η δουλειά που κάνεις είναι του συνταγματάρχη ή του ταξιάρχου δηλαδή χαμηλότερου βαθμού.
Αυτό το αίσχος της πελατειακής πυραμίδας που κάνει τη χώρα των 10 εκατομμυρίων να έχει πιο πολλούς στρατηγούς από την Γαλλία ή τη Γερμανία. Και υποστράτηγους και αντιστράτηγους, πτεράρχους και ναυάρχους.
Κι έτσι οι εργαζόμενοι χαμηλόμισθοι στρατού και σωμάτων ασφαλείας θα πληρώσουν τη νύφη. Και θα πυκνώσουν τις χρυσαυγίτικες γραμμές.
Πόσους αντιπροέδρους έχει ο Άρειος Πάγος; Με τι βαθμό συνταξιοδοτούνται ; Και εφέτες; Μην ψάχνετε. Λίγο λιγότερους από στρατηγούς. Δηλαδή υπερβολικά πολλούς. Το ίδιο σε όλο το δημοσιουπαλληλικό σώμα, όπου οι ισχυρές συντεχνίες, ελίτ αν προτιμάτε, κατοχύρωσαν τα … «στρατηγικά» τους δικαιώματα.
Κουβέντα δεν ακούγεται από τον κ. Μανιτάκη, τον κ. Ρουπακιώτη, τον κ. Παναγιωτόπουλο για το αναπτυξιακό μέτρο της κατάργησης των οικονομικών βαθμών. Ο καθένας τους λουφάζει στους ηχηρούς αναστεναγμούς κατανόησης για τα
δεινά που υφίστανται οι κάστες που εποπτεύουν.
Σιωπή βαθειά από τον , κατά τα άλλα, μαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος θα είχε την ευκαιρία μιας διαφοροποιημένης, γόνιμης , αριστερής πρότασης. Η δημογραφία λειτουργεί σε βάρος οποιασδήποτε προοπτικής ανάπτυξης της χώρας.
Οι γενιές του 50 και του 60 , δηλαδή οι πολυπληθέστερες μεταπολεμικά, οι baby boomers βγαίνουν τώρα στη σύνταξη. Είναι μιάμιση φορά μεγαλύτερες από τις υπόλοιπες γενιές.
Εάν δεν αλλάξει , όχι μόνο το ύψος αλλά και το καθεστώς των συντάξεων, όσες περικοπές και να γίνουν το σύστημα δεν αντέχει.
Γι αυτό και μόνο η αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα είναι επιτακτική. Και η κατάργηση οικονομικών βαθμών αυτονόητη.
Η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει το πολιτικό ανάστημα , ώστε να συνδυάσει την κάθε περικοπή με μια αναδιάρθρωση αναπτυξιακή. Να αποδείξει δηλαδή, όχι με κόκκινες γραμμές και πρασινοκόκκινες φλυαρίες αλλά με προτάσεις, ότι μελέτησε, γνωρίζει και τολμά στα μέτρα που νομοθετεί. Ο πολιτικός της λόγος εξαντλείται στα δάκρυα
και η διακυβερνητική της ικανότητα σε αλχημείες στο γενικό λογιστήριο.
Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ στέκεται στο ύψος της κυβέρνησης. Αντί για δάκρυα κραυγές, αντί για περικοπές υποσχέσεις. Προτάσεις μέτρων πρακτικών, αναλογικότητας ανά κλάδο ώστε να είναι πιο δίκαιες, αλλαγών δομικών ώστε να αντιμετωπίζουν το μέλλον δεν κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Την Λατινική Αμερική, μεταξύ Τσάβες και Κίρσνερ, Βενεζουέλας και Αργεντινής ευαγγελίζεται και μελετά.
Ο πολιτικός κόσμος στο σύνολό του συνεχίζει να διαχειρίζεται μικρόπνοα και μικρόνοα την κρίση.
Οι αδύναμοι πένονται και πνίγονται στην αδικία. Η Χρυσή Αυγή ενισχύεται. Στις δημοσκοπήσεις και στις γειτονιές.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163