Όχι για την «ανέμελη» φοιτητική ζωή, όχι για να έχω το πτυχίο… Αλλά γιατί δεν έχω άλλη επιλογή.
Με ένα εκπαιδευτικό σύστημα για… κλάματα, το φροντιστήριο είναι αναγκαίο κακό και οι γονείς παλεύουν όλη τη χρονιά να τα βγάλουν πέρα, για να είναι το παιδί τους καλά προετοιμασμένο στις εξετάσεις.
Κόβουν από εδώ, κόβουν από εκεί, χρωστάνε 1-2 μήνες, δίνουν τα μισά όποτε έχουν… μέχρι να τελειώσει η χρονιά. Και μετά να έρθει η… λύτρωση. Να περάσει το παιδί και να έχουν έναν λογαριασμό λιγότερο.
Ο στόχος των πανελληνίων μετατρέπεται σε εφιάλτης. Δεν είναι ότι θα τους απογοητεύσεις, δεν είναι ότι θα πάει τζάμπα το διάβασμα που έριξες…
Αν δεν περάσεις, και αποφασίσεις να ξαναδώσεις, σημαίνει ότι θα ξανακάνεις φροντιστήριο και « λεφτά δεν υπάρχουν». Αν περάσεις στην επαρχία, δεν μπορείς να πας. «Πώς θα τα βγάλουμε πέρα;». Μα υπάρχουν και οι ιδιωτικές σχολές… «με τιμές απλησίαστες».
Τα σημερινά παιδιά δεν έχουν το μυαλό τους μόνο στις καφετέριες, τα ψώνια και το facebook. Υπάρχουν ακόμα πολλά συνειδητοποιημένα παιδιά, που βιώνουν στο πετσί τους τις οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας. Που αναγνωρίζουν το άγχος και την προσπάθεια των γονιών τους να τους προσφέρουν όσα χρειάζονται. Που κάποιες φορές αισθάνονται άσχημα που πηγαίνουν φροντιστήριο και τους βάζουν σε έξοδα. Που ανυπομονούν για την ημέρα που θα πιάσουν δουλειά και δεν θα ζητάνε λεφτά για να πάνε για ποτό ή να πάρουν παπούτσια.
Το άγχος τους είναι ήδη μεγάλο, οπότε ας μην τα «φορτώνουμε» περισσότερο… Ας τους υπενθυμίζουμε κάθε μέρα ότι ακόμα κι αν αποτύχουν, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Και αυτό δεν είναι… αμπελοφιλοσοφία, αλλά η πραγματικότητα.
Καλή επιτυχία και καλή δύναμη σε όλους τους μαθητές!
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163