Την ταυτότητα μέλους της ΕΣΗΕΑ παραδίδει ο δημοσιογράφος Σωτήρης Καψώχας, όπως ο ίδιος ανακοίνωσε με μια ειρωνική ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook,
Ο άνθρωπος που μέσα από την συχνότητα της δημόσιας τηλεόρασης αποκάλεσε φασίστα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όχι μόνο δεν ανακάλεσε, αλλά κουνάει και το δάχτυλο σε όσους αντέδρασαν ασκώντας κριτική στην πράξη του αυτή. Ο κ. Σωτήρης Καψώχας, ο οποίος μέσα από την εκπομπή “Δεύτερη ματιά” της ΕΡΤ, σχολιάζοντας την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη είπε μεταξύ άλλων την Δευτέρα: «Ήταν στιγμές που νόμιζα ότι άκουγα τον θεωρητικό του φασισμού, τον Σέρτζιο Πανούτσιο, ο οποίος εισήγαγε στοιχεία εθνικισμού στην Ιταλία του Μουσολίνι».
Σήμερα λοιπόν ο αμετανόητος κ. Καψώχας λίγες ώρες μετά το άδειασμα από τον ίδιο τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο οποιος είπε ότι «δεν θα έκανα μια παρόμοια δήλωση», αλλά και λίγο μετά την απόφαση της ΕΣΗΕΑ για παραπομπή του στο πειθαρχικό έδειξε ότι απαξιώνει τα πάντα. Και προκειμένου να μην παραπεμφθεί στο πειθαρχικό πέταξε την ταυτότητα μέλους της ΕΣΗΕΑ στα μούτρα των συναδέλφων του… Και αποκαλεί κριτική παρέμβαση τον χαρακτηρισμό του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως φασίστα. Σήμερα, μέσα από την εκπομπή στην οποία εμφανίζεται ως σχολιαστής, ο Σωτήρης Καψώχας απάντησε με ένα απαξιωτικό “no comment”, έχοντας βέβαια την πλήρη στήριξη της ΕΡΤ, αλλά και της παρουσιάστριας της εκπομπής δημοσιογράφου, Κατερίνας Ακριβοπούλου.
Η ανάρτηση του κ. Καψώχα
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ακάματους εργάτες της “αριστείας” για τις νουθεσίες περί ορθής δημοσιογραφίας. Φαντάζομαι πως τις εγκολπώθηκαν από το μαύρο της ΕΡΤ και γονιμοποιήθηκαν στο έδαφος της “προωθημένης” αντίληψης τους για τη Δημοκρατία του λόγου και της πράξης.
Το ύφος και το ήθος των επιθέσεων αλλά και του περιεχομένου των επιχειρημάτων που χρησιμοποιούν, αποτελούν στην ουσία την απόδειξη της αυτοαπαξίωσής τους.
Όσο για το παρεάκι του αριστεροδεξιού συνδικαλιστικού φορέα, της ΕΣΗΕΑ , θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για τη νέα αντίληψη που προωθούν σχετικά με την ελευθερία στη διατύπωση του γραπτού και προφορικού λόγου. Είναι προφανές ότι αντί να εγκαλείται η “εξουσία” για τις απειλές και τον εκφοβισμό στην εκφορά διαφορετικής άποψης και ερμηνείας, λοιδορείται ο δημοσιογράφος και νομιμοποιείται η φίμωση της κριτικής παρέμβασης.
Όπως έχει πει και ο μεγάλος Όργουελ “Δημοσιογραφία θα πει να δημοσιεύεις όσα ενοχλούν τους άλλους και δεν θέλουν να μαθευτούν. Όλα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις”, ή πολιτική σπέκουλα, θα έλεγα εγώ.
Ως τελευταίο, θα έλεγα στους εκλεκτούς συναδέλφους της διοίκησης, να μην μπουν στον κόπο να με καλέσουν στα πειθαρχικά όργανα της Ένωσης.Τους τα χαρίζω, όπως επίσης τους παραδίδω και την ταυτότητα μέλους της ΕΣΗΕΑ».
