- Η γνωστή δημοσιογράφος και παρουσιάστρια έπασχε από νευρική ανορεξία - Είχε σοβαρά προβλήματα - Βρέθηκε νεκρή μέσα στο σπίτι της στην Κυψέλη
Νεκρή βρέθηκε μέσα στο διαμέρισμά της η Νανά Καραγιάννη. Η γνωστή δημοσιογράφος και παρουσιάστρια, που έδινε πολλά χρόνια “μάχη” με τη νευρική ανορεξία και αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 38 ετών.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, την βρήκε νεκρή ο πατέρας της, ο οποίος την έπαιρνε τηλέφωνο και εκείνη δεν απαντούσε.
Αναμένεται το πόρισμα του ιατροδικαστή.
Την γνωρίσαμε στο πλευρό του Δημήτρη Παπανώτα στην ανατρεπτική για εκείνα τα χρόνια εκπομπή “Μύθοι και πραγματικότητα” και έπειτα συμμετείχε και σε άλλες εκπομπές στο πάνελ τους ως σχολιάστρια.
Την πρώτη συνέντευξη, ύστερα από τις πολύ δύσκολες μέρες στην εντατική και τη “μάχη” της με την ζωή έδωσε τον Αύγουστο του 2016 η Νανά Καραγιάννη στο περιοδικό “Down Town”.
Με την ίδια να δηλώνει σοκαρισμένη με αυτό που πέρασε στην εντατική, η Νανά Καραγιάννη εισήχθη στο νοσοκομείο με νεφροπάθεια και όπως δήλωνε έφθασε ένα βήμα πριν τον θάνατο.
Η ραδιοφωνική παραγωγός είχε βγει νικήτρια από τη μάχη της με την νευρική ανορεξία, καθώς έπαιρνε συνεχώς κιλά, έτρωγε κανονικά και ήταν καλά στην υγεία της. Ωστόσο, παρά το γεγονός ό,τι όλα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο, ο οργανισμός της ήταν ήδη επιβαρυμένος και έτσι κατέληξε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση.
«Ένιωθα πιο κουρασμένη απ’ ότι συνήθως, αλλά νόμιζα ότι ήταν εξαιτίας του καύσωνα. Είχα έντονους πόνους στους μυς και έλεγα «θα πιάστηκα από το κομπιούτερ». Δίψαγα τρομερά και σκεφτόμουν «μάλλον έχω σάκχαρο». Έκανα τακτικά εξετάσεις αίματος. Που να φανταστώ όμως ότι κουράστηκαν τα νεφρά μου… Κατέληξα στα καλά καθούμενα στην Εντατική», ανέφερε η ίδια.
Ούσα εντελώς ανήμπορη να σταθεί στα πόδια της, η Νανά ανέφερε πως όταν επανήλθε από το κώμα ήταν ένα φρικιό, μη μπορώντας να επικοινωνήσει με τους γύρω της και να σηκωθεί από το κρεβάτι.
«Με τάιζαν και με έκαναν μπάνιο οι δικοί μου, ήμουν εντελώς ανήμπορη. Θυμάμαι όταν άνοιξα πρώτη φορά τα μάτια μου είδα απέναντι μου τη μητέρα και τον αδελφό μου και άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Ήμουν σίγουρη ότι θα πεθάνω».
Με τις προηγούμενες επισκέψεις της στο νοσοκομείο να είναι ένα «πικνίκ» μπροστά σε αυτό που πέρασε, η ίδια έλεγε στον εαυτό της πως δεν θα την βγάλει καθαρή αυτή τη φορά, κλαίγοντας όλη την ώρα.
«Ποτέ δεν πίστεψα ότι υπάρχει περίπτωση να πεθάνω από τη νευρική ανορεξία. Το ίδιο αναίσθητη έμπαινα, το ίδιο αναίσθητη έβγαινα από τα νοσοκομεία. Μπορεί να μου έλεγαν οι γιατροί «πεθαίνεις» και εγώ να έκανα χαβαλέ».