Λίγες ώρες μετά από την τρομοκρατική επίθεση στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη
Χρυσοχοϊδη, οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων στο Πεντάγωνο, εξέδωσαν διαταγές προς όλες τις στρατιωτικές μονάδες της χώρας, με τα οποία ζητούσαν αυξημένα μέτρα ασφαλείας, ενίσχυση των ελέγχων στις πύλες των στρατοπέδων και εξονυχιστικούς ελέγχους, όχι μόνο στην αλληλογραφία αλλά ακόμη και στα απορρίμματα των μονάδων.
Οι αρχηγοί, έβγαλαν διαταγές για να αποφύγουν τη βόμβα, αλλά δεν είχαν υπολογίσει τη …σεξοβόμβα. Η Τζούλια Αλεξανδράτου τίναξε στον αέρα το σύστημα ασφαλείας των στρατιωτικών, με την έφοδό της στο Πολεμικό Μουσείο!
Η ευκολία με την οποία ο νεαρός υιός και ναύτης του ΠΝ Γεράσιμος Ζαγορίτης, “πέρασε” την ομολογουμένως εντυπωσιακή Τζούλια στο χώρο του Πολεμικού Μουσείου, δεν πρέπει να εκπλήσσει κανένα μας. Εκτός αν θέλουμε για άλλη μια φορά να παραστήσουμε τους έκπληκτους και να …ξαναπέσουμε από τα σύννεφα.
Η ευκολία με την οποία κόσμος πάει κι έρχεται στο ΑΒΕΡΩΦ, στο Πολεμικό Μουσείο αλλά και σε άλλους στρατιωτικούς “καλά φυλασσόμενους” χώρους, δεν έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα των μέτρων ασφαλείας. Έχει να κάνει με τη νοοτροπία όσων καλούνται να τα εφαρμόσουν. Και σ΄ αυτούς περιλαμβάνονται και οι στρατεύσιμοι, οι οποίοι σχεδόν στο σύνολό τους -εξαιρέσεις ασφαλώς και θα υπάρχουν- αντιμετωπίζουν τη στρατιωτική θητεία όχι ως “δικαίωμα”,ούτε καν ως υποχρέωση, αλλά σαν χάσιμο χρόνου ο οποίος πρέπει να γεμίσει με χαβαλέ και …τόννους στιγμιαίου καφέ-φραπέ σε πλαστικό ποτηράκι.
Μοναδική αγωνία όλων -συμπεριλαμβανομένων και εμάς των δημοσιογράφων- όσων υπηρέτησαν, υπηρετούν και θα υπηρετήσουν τη στρατιωτική θητεία είναι μία και μοναδική: ποιο θα είναι το πιο αποτελεσματικό “βύσμα” που θα μας φέρει πιο κοντά στο σπίτι μας, στη δουλειά μας, στη μαμά μας και φυσικά στη Τζούλια Αλεξανδράτου, όπως δείχνουν τα τελευταία γεγονότα. Καθένας έχει τις ανάγκες του…
Φταίνε οι στρατεύσιμοι για το πόσο χαλαρά, αδιάφορα και αρνητικά αντιμετωπίζουν το θέμα της στρατιωτικής τους θητείας; Φυσικά όχι. Έτσι μας μεγάλωσαν, έτσι μεγαλώνουμε κι εμείς τα παιδιά μας. Περνάει στο DNA μας η αναζήτηση του “βύσματος”,του “βολέματος”, της “λούφας”.
Κι ακόμη κι όταν τα εξασφαλίσουμε όλα αυτά, αντί να εκπληρώσουμε τις ελάχιστες υποχρεώσεις που απαιτούνται στη “βυσματική” θέση που μας εξασφάλισε ο “μπαμπάς που έχει γνωριμίες”, συνεχίζουμε τη πλάκα και το χαβαλέ,αποδεικνύοντας ότι στα αρκετά κακά της φυλής μας, έχει πλέον προστεθεί και η αφέλεια που προέρχεται όχι από τη καλή μας τη καρδιά, αλλά από τη μόνιμη κατάσταση αποχαύνωσης στην οποία βρισκόμαστε χρόνια τώρα.
Οι νεαροί στρατεύσιμοι που βρέθηκαν στο Πολεμικό Μουσείο το πρωϊνό που οι Τζούλια πέρασε…για επιθεώρηση, κυρίως γι΄ αυτό πρέπει να κατηγορηθούν. Για την αφέλεια τους να κάνουν χαβαλέ με την Τζούλια που μετά από τη μεγάλη επιτυχία στη μουσική σκηνή με το άσμα “στόχος είναι τα λεφτά”, έχει αναλάβει να μας δείξει πως πετυχαίνεις το στόχο γρήγορα, εύκολα και ευχάριστα.
Η ηγεσία του Πενταγώνου, διέταξε λέει ΕΔΕ για να αποδοθούν ευθύνες, τη δεύτερη μέσα σε δύο εβδομάδες και ο ναύτης Γεράσιμος Ζαγορίτης θα τιμωρηθεί με 30 ημέρες φυλακή και μετάθεση σε “ακριτική” μονάδα του ΠΝ. Και λοιπόν; Μάλλον η ηγεσία του Πενταγώνου θα πρέπει να βρει τρόπους για να πείσει τους νέους, ότι η θητεία -εφόσον βεβαίως μας ενδιαφέρει να τη διατηρήσουμε- αποτελεί, πρώτα απ΄όλα δικαίωμα κάθε πολίτη και μετά υποχρέωση.
Να τους πείσει για κάτι που όλος ο ανδρικός πληθυσμός καταλαβαίνει δυστυχώς μετά από την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων:ότι η θητεία μέσα στη μαυρίλα της και τις δυσκολίες της,μπορεί να αποτελέσει τη τελευταία περίοδο που ένας άνδρας περνάει “ξέγνοιαστα”, χωρίς απαραίτητα να έχει στον θάλαμό του τη Τζούλια Αλεξανδράτου.
Για να το κάνει αυτό όμως η σημερινή ή η αυριανή ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας, πρέπει πρώτα απ΄ όλα να πείσει ότι επιβάλει δικαιοσύνη. Δεν μπορεί οι νεαροί που καλούνται να καταταγούν για να υπηρετήσουν να χωρίζονται εκ των προτέρων σε “πατρίκιους” και “πληβείους”.
Δεν μπορεί οι μεν, αυτοί που δεν έχουν “βύσμα”,”μπάρμπα στη Κορώνη” ή έστω μπαμπά πρώην βουλευτή και νυν κομματικό στέλεχος να βρίσκονται στον Έβρο, τη Λήμνο, τη Σάμο, τα Δωδεκάννησα και οι άλλοι ως δια μαγείας, να φοράνε τη λευκή στολή του ναύτη και να κάνουν θητεία το πολύ μέχρι Σαλαμίνα,η οποία βάσει των διαταγών θεωρείται ως θητεία …στη μεθόριο!
Εδώ και αρκετά χρόνια τα πολεμικά πλοία έχουν επανδρωθεί με Επαγγελματίες Οπλίτες.
Παρόλα αυτά το ΠΝ εξακολουθούσε να καλεί στις τάξεις του …ναύτες,όχι επειδή το ήθελαν οι ναύαρχοι,αλλά επειδή η μετάταξη των “κανακάρηδων” από το Στρατό Ξηράς στο ΠΝ,ήταν το νούμερο ένα ρουσφέτι,υπουργών,βουλευτών,πολιτευτών, δημοσιογράφων και πάσης φύσεως παραγόντων! Ποιος να τολμήσει να το κόψει αυτό το ανέξοδο ρουσφέτι; Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε ανακοινώσει όταν ανέλαβε το υπουργείο ‘Αμυνας, ότι σκέφτεται να καταργήσει τη θητεία στο ΠΝ και στη Πολεμική Αεροπορία, σε βάθος διετίας. Ίσως θα ήταν καλό να το κάνει άμεσα.