Στην Ευρώπη ζούμε πια με λογοπαίγνια ονομάτων ηγετών σε απόγνωση. Μετά τους Μερκεζί και τους εκπέσαντες Παπανδρέου και Μπερλουσκόνι, τους Παπασκόνι, ποιοι έχουν σειρά.;
Ένα μεγάλο μέρος της πρόσφατης αύξησης των επιτοκίων της Ιταλίας προκλήθηκε από την μαζική πώληση των ομολόγων της γείτονος από Γαλλικές τράπεζες.
Η BNP Paribas κυρίως μείωσε το τελευταίο τετράμηνο και πιο εντατικά τον τελευταίο μήνα, κατά 8 δις Ευρώ την έκθεση της σε Ιταλικά ομόλογα.
Έτσι ο φαύλος κύκλος χρέος- επιτόκια- αύξηση χρέους- αύξηση επιτοκίων ενισχύθηκε.
Οι κινήσεις των τραπεζών έρχονται μετά τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Οκτώβριο για ανακεφαλαίωση των τραπεζών. Μπροστά στον κίνδυνο κρατικής συμμετοχής πουλάνε μαζικά, ξεφορτώνονται τα «τοξικά» ομόλογα.
Έτσι οι τράπεζες και οι αόρατες «αγορές» συμμετέχουν είτε το θέλουν είτε όχι στην δημιουργία συνθηκών οικονομικής κρίσης , που σύντομα σε κάθε χώρα μετατρέπεται σε πολιτική.
Στις 20 Νοεμβρίου θα έχουμε πρόωρες εκλογές στην Ισπανία. Είναι βέβαιο πως η κυβέρνηση Θαπατέρο θα ηττηθεί, αφού οι δημοσκοπήσεις δίνουν στην αντιπολίτευση ποσοστά έως και 51% !
Στην εξουσία , από το 2004 και παρά τα επανειλημμένα πλάνα λιτότητας, με ανεργία άνω του 20%, η επερχόμενη αλλαγή του Θαπατέρο εμφανίζεται αυτονόητη.
Μέσα σε μια βδομάδα , ο κ. Παπανδρέου με το απονενοημένο δημοψήφισμα, και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, κατέρρευσαν και κατέπεσαν αντίστοιχα.
Είχαν προηγηθεί στο 2010 , οι αλλαγές σε Ιρλανδία και Πορτογαλία.
Σε έξι μήνες θα γίνουν οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, όπου ο Ν. Σαρκοζί βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις και κυριολεκτικά στο έλεος των διεθνών οίκων αξιολόγησης . Μια πιθανή έστω ανακοίνωση περί επανεξέτασης της θέσης ΑΑΑ της Γαλλίας, θα είναι μοιραία για την έκβαση των εκλογών.
Στην Γερμανία η κ. Μέρκελ έχασε 7 συνεχόμενες τοπικές εκλογές με αποκορύφωμα το εμβληματικό Βερολίνο, τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Η πίεση αυξάνεται , από την απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Καρλσρούης, ότι χρειάζεται η ψήφος του Κοινοβουλίου, ώστε να μπορεί να υπογράφει στην Ευρώπη για θέματα προϋπολογισμού.
Στο Κοινοβούλιο όμως η κυβερνητική συμμαχία , ιδιαίτερα σε θέματα Ευρώπης είναι αλλοπρόσαλλη, με ριζικά αντίθετες απόψεις, όπως καλά το βλέπουμε και από τις δηλώσεις για την Ελλάδα
Οι νεόφερτοι της Ευρώπης, κυρίως από το πρώην ανατολικό μπλοκ απομαγεύονται. Πρόσφατα παραδείγματα Σλοβακία και Σλοβενία, όπου η πρώτη αρνήθηκε καταρχήν την ψήφο στο νέο Ελληνικό πακέτο βοήθειας και η δεύτερη προκήρυξε εκλογές για τον Μάρτιο.
Κερασάκι στην τούρτα η Αγγλία. Στο εσωτερικό των συντηρητικών 79 από τους 305 βουλευτές , ψήφισαν στο Κοινοβούλιο υπέρ πρότασης για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαική Ένωση.
Η Ευρώπη ταράζεται από την κρίση χρέους και οι δονήσεις προκαλούν πολιτικούς σεισμούς και κυβερνητικές αλλαγές.
Αυτή η έντονη συσχέτιση οικονομίας και πολιτικής, αφήνει πολλές σκέψεις ανοιχτές για την επίδραση εξωθεσμικών παραγόντων στις εθνικές δημοκρατίες.
Πολύ περισσότερο που η τόσο στενή διασύνδεση πολιτικής με ισοτιμίες νομισμάτων και χρηματιστηριακές δράσεις αυξάνει επικίνδυνα. Στις Βρυξέλλες πολλά ακούγονται για συγκεκριμένα ιλιγγιώδη ποσά που διακινήθηκαν λεπτά μόνο πριν την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα.
Η περίπτωση των τραπεζών που ανεβάζουν τα ιταλικά επιτόκια , επειδή ξεφορτώνονται χρέος, που η ίδια η Ευρώπη ζήτησε είναι χαρακτηριστική.
Γι αυτό και πυκνώνουν οι φωνές για μαζική παρέμβαση αγοράς χρέους από την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα ή για την έκδοση ευρωομόλογου.
Μάλλον βέβαιο είναι πως αυτή η αναταραχή, όπου κάθε φορά απλά περιμένουμε το επόμενο έθνος-θύμα, δεν συνιστά πολιτική και σίγουρα δεν μπορεί να συνεχίζεται για πολύ.
Θάνος Αγοραστός
11 Νοεμβρίου 2011