Έστω και μια φορά να έχεις πάει στο Λυκαβηττό, η θέα του σου εξηγεί γιατί είναι τόσο φημισμένος στην Αθήνα.
Ο Λυκαβηττός αποτελεί τον λόφο που θα ανέβεις να ηρεμήσεις, να αγναντέψεις, να χαζέψεις, να ονειρευτείς και φυσικά να ερωτευτείς. Κατηφορίζοντας θα περάσεις από το Κολωνάκι, τη γραφική Δεξαμενή και τις γύρω περιοχές μέχρι το ιστορικό κέντρο. Ο Λυκαβηττός, εξάλλου, βρίσκεται λίγα λεπτά από το κέντρο της Αθήνας.
Το Κολωνάκι, η αριστοκρατική συνοικία της Αθήνας, είναι περισσότερο συνδεδεμένο με τον Λυκαβηττό. Η εικόνα που έχουμε σήμερα είναι αυτή μιας πυκνοκατοικημένης περιοχής, από τις πιο ακριβές στην Αττική. Η εικόνα αυτής της συνοικίας, όμως, διαμορφώθηκε μέσα στο χρόνο έχοντας υποστεί διάφορες επιρροές.
Για παράδειγμα κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η περιοχή καλυπτόταν από αγρούς, αμπελώνες αλλά και στάνες βοσκών που ζούσαν τα κοπάδια τους στις πλαγιές του Λυκαβηττού και πωλούσαν το γάλα τους στη νέα πρωτεύουσα της χώρας. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι την περιοχή την αποκαλούσαν Κατσικάδικα.
Λίγοι έχουν ακούσει, πάντως, για τον «Μικρό Λυκαβηττό». Τι ήταν και τι απέγινε; Η συγκρότηση της περιοχής του Κολωνακίου όσον αφορά τις κατοικίες έγινε σταδιακά στις αρχές της δεκαετίας του 1860 και μέχρι το 1880. Μάλιστα τότε έμεναν λίγοι κάτοικοι εκεί.
Η περιοχή της Δεξαμενής κατοικήθηκε νωρίτερα αλλά μέχρι τον 20ο αιώνα θεωρούταν επικίνδυνη. Τις επόμενες δεκαετίες όμως η Δεξαμενή έγινε στέκι καλλιτεχνών και διανοουμένων.
Αυτό που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι ότι μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, ο λόφος του Λυκαβηττού δεν είχε καθόλου βλάστηση. Το 1831, άρχισε η εκτεταμένη λατόμευσή του, από τον μεγάλο αρχιτέκτονα της εποχής, Σταμάτη Κλεάνθη. Ήταν, μάλιστα, ένας από τους δύο αρχιτέκτονες, που εκπόνησαν το πρώτο σχέδιο πόλεως της Αθήνας. Εδώ λοιπόν ξεκινάει η ιστορία για τον «Μικρό Λυκαβηττό».
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163