Η Ελλάδα θέλει να μπει στο παιχνίδι με τον αγωγό TAP που από τα σύνορα με την Τουρκία, θα διατρέχει Θράκη και Μακεδονία και θα μεταφέρει μέσω Αλβανίας και ύστερα υποθαλάσσια το αέριο στην Ιταλία.
Δεν είναι όμως ο μόνος αγωγός. Υπάρχει και το αντίπαλο δέος που φαίνεται να έχει τη στήριξη των Ρώσων για μεταφορά μέσω Βουλγαρίας και προς βορρά για την κεντρική Ευρώπη με άλλη παράκαμψη προς το βορρά της Ιταλίας.
Το παιχνίδι είναι παράλληλο. Παίζεται σε διάφορα “γήπεδα”. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ρώσοι μπήκαν δυναμικά στη διεκδίκηση της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ εκτινάσσοντας προς τα πάνω τις προσφορές.
Είναι και αυτός ένας μοχλός πίεσης ώστε να στηρίξουν και τον ΤΑΡ.
Μόνο που σε αυτό το ενδεχόμενο αντιδρούν οι Ευρωπαίοι, αλλά και οι Αμερικανοί. Το να μπει τόσο ενεργά στο παιχνίδι και στην Ελλάδα ένας ρωσικός κολοσσός θα σημάνει διαιώνιση της εξάρτησης των Ευρωπαίων από ρωσικών συμφερόντων εταιρίες ενώ ταυτόχρονα οι αμερικανικές εταιρίες χάνουν ένα ακόμη πεδίο δραστηριότητας.
Το παιχνίδι, όπως πάντα σε περιπτώσεις κοιτασμάτων και διακίνησης αερίου και πετρελαίου, είναι παγκόσμιο.
Η χώρα αυτός τον καιρό βρίσκεται υπό διαρκεί πίεση.
Ευρωπαίοι, Ρώσοι και Αμερικανοί πιέζουν ανάλογα με τα συμφέροντά τους και η Ελλάδα σε επαφή με την Ιταλία προσπαθεί να ισορροπήσει.
Ήδη υπήρξε μια συνάντηση στο Νταβός όπου ο Ν.Μηταράκης είδε τον Ιταλό υπουργό Ανάπτυξης, Υποδομών και Μεταφορών Κοράντο Παζέρα και τον υπουργό Ανάπτυξης και Ενέργειας της Ελβετίας Βάλτερ Στάινμαν.
Κρίσιμη για το σχεδιασμό των κινήσεων ήταν και η σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου υπό τον Πρωθυπουργό με κεντρικά στελέχη της εταιρείας που διαχειρίζονται τον αγωγό, παρουσία του υπουργού Εξωτερικών, κ. Δ. Αβραμόπουλου και των υφυπουργών Ανάπτυξης, κ. Ν. Μηταράκη και Ενέργειας, κ. Μ. Παπαγεωργίου.
Παράλληλα συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις με την Αλβανία, όμως οι σχέσεις των δύο χωρών τον τελευταίο καιρό δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές.
Η πολιτική στήριξη και από τις τρεις χώρες θα έχει καταλυτική σημασία για την κατασκευή του αγωγού. Οι συμφωνίες πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί ως το καλοκαίρι, ώστε να υπάρξουν και σχετικές συμφωνίες με τους Αζέρους.
Πρέπει οι τρεις χώρες να έχουν ολοκληρώσει τον αγωγό μέσα στα επίμενα 4 ως 5 χρόνια, οπότε και θα είναι έτοιμο προς εξαγωγή το Αζέρικο αέριο.
Διαβάστε επίσης:
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163