«Σαράντα τρία χρόνια μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου, μοιάζουν σαν να είναι χθες. Οι φωνές των εκφωνητών για ψωμί παιδεία ελευθερία, οι φωνές των ελεύθερων Ελλήνων αγωνιστών, τα χαμόγελα ενός λαού, η υπέρβαση μιας γενιάς, αφυπνίζουν. Θυμίζουν ότι τα τανκς ήρθαν να λυγίσουν όσους αγωνίστηκαν» επεσήμανε και πρόσθεσε:
«Όλα αυτά εξακολουθούν να είναι ζωντανά, παρόντα, να μας συγκινούν και να μας εμπνέουν».
«Δεν ξεχνάμε την προδοσία της Κύπρου, το πιο μεγάλο έγκλημα της ανθρωπότητας» συνέχισε η κ. Χριστοδουλοπούλου, επισημαίνοντας ότι «σαράντα τρία χρόνια μετά, μια ολόκληρη ζωή, αν και λιγοστεύουν οι μάρτυρες, η μέρα αυτή εγείρει».
«Κανείς δεν μπόρεσε να την παραχαράξει, ούτε να την πλαστογραφήσει. Πήρε τη θέση που της αξίζει, γι’ αυτό συνεχίζει να εμπνέει, να υπενθυμίζει, να συγκινεί και να συνδέει σαν κόκκινο νήμα την αντίσταση, κατά όσων επιβουλεύονται τη δημοκρατία, τους κατ’ επάγγελμα ψευτοπατριώτες και εθνικιστές» υπογράμμισε και συνέχισε:
«Γι’ αυτό, η μέρα αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τα μηνύματα ψωμί, παιδεία, ελευθερία, και καταδεικνύει ότι πάντα είναι ζωντανή η πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη ως πρόσταγμα για κάθε λαό».
«Η ιστορία φαίνεται να βγάζει σήμερα σε όλους τη γλώσσα, σε αυτό το ρευστό τοπίο της κρίσης. Οι λαοί ψάχνουν στο σκοτάδι την ειρήνη την ευημερία, την ελευθερία, την ελπίδα, την δικαιοσύνη. Και δεν είναι επιλογές για να τις συλλέγουν τα σκουπιδιάρικα. Μια τέτοια μέρα ανακαλεί μέρες μνήμης και επιτάσσει ότι η Βουλή και η πολιτική πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τους στόχους της, γιατί όσο ποτέ άλλοτε, χρειάζεται να υπηρετήσουν την δημοκρατία. Λέγεται συχνά ότι ήταν έκπληξη η 17η Νοεμβρίου. Γιατί αναμετρήθηκαν, η αδυναμία, το ανέφικτο, η ουτοπία και νίκησαν» κατέληξε η κ. Χριστοδουλοπούλου.
πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163