Και... ξαφνικά το συλλαλητήριο άρχισε να πονάει και να τσούζει πολλούς! Αριστερά και δεξιά, κύκλο κάνει το... σφίξιμο.
Οι αριστεροί βλέπουν φασίστες και οι δεξιοί δεν βρίσκουν που και πως να κρύψουν τη χαρά, αλλά και τη “ντροπή” τους.
Στην Εκκλησία βαράνε τα σήμαντρα και οι καμπάνες, αλλά δεν είναι για ξεσηκωμό. Ηχούν μέσα στο κεφάλι αρκετών που θέλουν να κάνουν τη δουλειά άλλων με τους οποίους θέλουν να τα έχουν καλά, την είχε αυτή τη ροπή ανέκαθεν…
Εκεί που κάποιοι ήταν έτοιμοι να ρίξουν το ανάθεμα στο συλλαλητήριο, το μισοέριξαν στη Θεσσαλονίκη, συνειδητοποίησαν ότι άλλοι τόσοι και περισσότεροι είναι υπέρ και τα… μάζεψαν και τώρα μιλάνε για τα ιερά και τα όσια και για… μακεδονομάχους…
Το πρόβλημα είναι ότι η εξουσία έχει άλλη γνώμη και χαλάει η μαγιά.
Μιλώντας για εξουσία, τώρα που η πρώτη φορά Αριστερά έχει την εξουσία βλέπουμε για πρώτη φορά την αριστερά να είναι ενάντια στην ελεύθερη έκφραση του λαού…
Ξαφνικά οι αριστεροί μιλούν συλλήβδην για εθνικιστές και για φασίστες. Σπέρνουν μάλιστα και μέσω φερέφωνων τον φόβο… Άλλοι πιο αριστεροί (όχι όμως απαραίτητα πιο αριστερών απόψεων) μιλούν για κίνδυνο επεισοδίων, τραυματισμών κλπ
Και κάνουν και όποιον (συνολικά) κατέβει στο Σύνταγμα και εχθρό, τον λένε ακροδεξιό, φασίστα και όλα τα υπόλοιπα και άρα τον κάνουν και στόχο… των απέναντι…
Χωρίζουν, αριστεροί άνθρωποι κατά τα άλλα, τον λαό, στα δύο, τα τρία… Και η πλάκα είναι ότι είναι οι ίδιοι, οι αριστεροί κατά τα άλλα, που μέχρι χθες ήθελαν το λαό στην πλατεία για να… ψαρεύουν και μάλιστα δεν τους ενοχλούσε που στην από κάτω πλατεία ψάρευαν οι άλλοι, οι καμία σχέση με την αριστερά.
Οι αριστεροί οι άνθρωποι που με βάρδιες έστελναν βουλευτές σε κάθε πορεία, διαδήλωση, κινητοποίηση, λένε σε όποιον κατέβει ότι είναι φασίστας, ακροδεξιός…
Και έχεις και τους δεξιούς, όχι τους πολύ, τους νοικοκυραίους ένα πράμα, που κοιτάνε και το κέντρο λοξά… αυτούς. Που επειδή μας είπαν οι Αμερικάνοι ότι είναι ευκαιρία να λύσουμε το σκοπιανό, είπαν ότι δεν είναι και καλό πράμα τα συλλαλητήρια… στην αρχή. Γιατί μετά είδαν τον κόσμο στη Θεσσαλονίκη και κατάπιαν τη γλώσσα τους.
Δεν ψαρεύουν μόνο οι πρώτη φορά, όλοι έχουν ένα δίχτυ. Να βλέπεις το κοπάδι με τη… σαρδέλα και να καθαρίζεις πατάτες είναι αμαρτία, πρέπει να ρίξεις δίχτυ. Και έτσι ξαφνικά έγινε καλό το συλλαλητήριο.
Μεγάλες πλάκες όμως, γιατί θα βγουν για ψαριά στα ίδια νερά με τους πιο δεξιούς, των άκρων, και θα γίνει ότι γίνεται και στη Θάσο για τις τσιπούρες και θα βγουν μετά οι άλλοι και θα λένε ότι οι λίγο και οι πολύ δεξιοί έχουν την ίδια μούρη… Πρόβλημα.
Πονάει λοιπόν το συλλαλητήρια και κυρίως πονάει γιατί φαίνεται να κατεβάζει κόσμο που δεν ακούει κανέναν και αυτό είναι… κακό. Χάνεται σου λέει ο έλεγχος, βγαίνουν απ’ το μαντρί που λένε κάποιοι, το ποίμνιο που λένε άλλοι μοιάζει να κάνει ό,τι θέλει και επειδή έχουμε πολύ Δημοκρατία αυτό είναι επικίνδυνο…
