Ποινή κάθειρξης 13 ετών επιβλήθηκε από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο στο πρώην προπονητή ιστιοπλοΐας για το αδίκημα της κατάχρησης ανηλίκου σε ασέλγεια σε βάρος ανήλικης αθλήτριας του, όταν εκείνη ήταν 12 ετών. Το δικαστήριο δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό και επικύρωσε την πρωτόδικη ποινή που του είχε επιβληθεί.
«Πρόκειται για μακροχρόνια περίπτωση γενετήσιων πράξεων με ανήλικο. Ο κατηγορούμενος δεν μετάνιωσε. Έλεγε ότι μετάνιωσε αλλά μετά έβαζε ένα αλλά… δηλαδή δικαιολόγησε τον εαυτό του», ανέφερε η πρόεδρος του δικαστηρίου εξηγώντας τους λόγους που επιβλήθηκε η πρωτόδικη ποινή παρά την εισαγγελική πρόταση για επιβολή κάθειρξης έντεκα ετών στον προπονητή ιστιοπλοΐας.
Όπως και πρωτόδικα το δικαστήριο, αθώωσε τον κατηγορούμενο από την κατηγορία του βιασμού. Η πρόεδρος του δικαστηρίου είχε την άποψη πως για μία πράξη βιασμού ο κατηγορούμενος έπρεπε να κριθεί ένοχος.
Η πρόεδρος ανακοινώνοντας το σκεπτικό του δικαστηρίου για την κατηγορία του βιασμού, τόνισε πως «οι πράξεις αυτές δεν γίνονται ποτέ όταν είναι άλλοι μπροστά, είναι πράξεις που γίνονται κρυφά, ο δράστης είναι μόνος του με το θύμα. Πως θα βγάλουμε λοιπόν εμείς πως έγινε πράξη χωρίς άλλο μάρτυρα; Έχουμε το λόγο του ενός εναντίον του άλλου. Δεν έχουμε ιατροδικαστικές εκθέσεις ή εκτιμήσεις, αλλά μόνο αυτό που λένε ο ένας και ο άλλος».
Παράλληλα, επεσήμανε πως στην προκειμένη περίπτωση ο κατηγορούμενος από την πρώτη στιγμή λέει σχεδόν τα ίδια πράγματα ενώ η παθούσα κατά τις καταθέσεις της μπερδεύεται ως προς το χρόνο ή τον τόπο. «Πιστεύουμε ότι κανείς δεν λέει την πλήρη αλήθεια… κάθε αμφιβολία είναι υπέρ του κατηγορούμενου στο δίκαιο μας και όταν γίνεται μια δίκη ο κατηγορούμενος είναι στη «γωνία». Πρέπει να το κάνουμε αυτό σε κάθε δίκη γιατί δεν ξέρουμε ποτέ θα βρεθούμε εμείς στην ίδια θέση. Και πρέπει αν το διαφυλάττουμε αυτό, πρέπει να είμαστε απολύτως βέβαιοι για να καταδικάσουμε έναν άνθρωπο» τόνισε η πρόεδρος.