Τίποτα και για κανέναν λόγο δεν μπορεί να αξιολογηθεί παραπάνω από την ανθρώπινη ζωή. Ολες οι αξίες και τα ιδανικά
“υποχωρούν” μπροστά στην αδιαπραγμάτευτη αξία της ζωής.
Ενας από τους πάνω από εκατό χιλιάδες διαδηλωτές, αισθάνεται την ανάγκη να δηλώσει τα αυτονόητα από τον φόβο μήπως και παρεξηγηθεί.
Κινδυνεύει να τον παρεξηγήσουν “πονηροί πολιτευτές” και “απονήρευτοι” τηλεσχολιαστές που – αθώα τάχα – ζητούν και ξαναζητούν να ακούσουν “καταδίκες”.
Ενα σκηνικό φόβου και ενοχών στήνεται ήδη πάνω από του εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα ζητώντας να αποσυρθούν τα εξοντωτικά μέτρα.
Ολοι αυτοί “καλούνται” να αναλογιστούν πόσο κακό κάνουν με τις διαδηλώσεις τους αφού κατά τη διάρκεια τους γίνονται εκτεταμένες καταστροφές και δολοφονίες. Γιατί ήταν δολοφονία ο τραγικός θάνατος που βρήκαν τρεις συνάνθρωποι μας στο υποκατάστημα της Marfin. Τους δολοφόνησαν όσοι αξιοποίησαν μια ειρηνική διαδήλωση και πορεία για να πυρπολήσουν.
Αυτοί δημιούργησαν τον τρόμο. Στη συνέχεια τον παρέλαβαν τα κανάλια για να τον μετατρέψουν σε ενοχή όσων βγήκαν στους δρόμους και διαδήλωσαν.
Ετσι αντί οι οθόνες να γεμίσουν με χιλιάδες διαδηλωτές γέμισαν με καπνούς, φλόγες και απανθρακωμένα πτώματα.
Δεν υπάρχουν λόγοι παρηγοριάς για τους συγγενείς των αδικοχαμένων. Μόνη απαίτηση να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι. Το απαιτεί η δημοκρατία το απαιτούν όσοι βρέθηκαν στους δρόμους ενάντια στα μέτρα σκληρής λιτότητας.
Δεν είναι κοινωνικοί αγωνιστές όσοι λούζουν με βενζίνη ξένες περιουσίες και καίνε ανθρώπους ζωντανούς. Είναι εγκληματίες και ανεξάρτητα από προθέσεις είναι εχθροί των κινημάτων. Τα δυσφημούν και εμποδίζουν τη μαζικότητα τους. Δίνουν την ευκαιρία σε όσους είναι αλλεργικοί με τις λαϊκές κινητοποιήσεις, να κάνουν γελοίους και ανιστόρητους υπαινιγμούς θεωρώντας έτσι ότι πλήττουν τους πολιτικούς αντιπάλους. Το έκαναν τον Δεκέμβρη του 2008 με τον ΣΥΡΙΖΑ, το επαναλαμβάνουν τώρα με το ΚΚΕ. Απευθύνονται στα ένστικτα φόβου και τρόμου μερίδας πολιτών για να τους καθηλώσουν στον καναπέ και να στρέψουν το βλέμμα στις οθόνες. Από εκεί θα βλέπουν την “παρέλαση” των πολιτευτών που μοιάζουν γίγαντες μέσα στο studio κι είναι νάνοι στους δρόμους. Εκεί που σφυρηλατούνται οι συνειδήσεις κι αλλάζουν οι συσχετισμοί.
Εκεί που οι εκατό χιλιάδες διαδηλωτών θα γίνουν διακόσιες και τριακόσιες χιλιάδες. Γιατί αντί να τρομοκρατούνται οι πολίτες καιρό είναι να “τρομοκρατηθούν” όσοι επιβάλουν εξοντωτικά μέτρα και οδηγούν την κοινωνία στην εξαθλίωση.