Ο Σπύρος Φωκάς, ήταν ένας από τους λίγους Έλληνες ηθοποιούς που έχουν κάνει μεγάλη διεθνή καριέρα. Ο «Έλληνας Ομάρ Σαρίφ» έφυγε από τη ζωή σήμερα, 10 Νοεμβρίου, σε ηλικία 86 ετών.
Ο Σπύρος Φωκάς (πραγματικό όνομα Σπύρος Ανδρουτσόπουλος) γεννήθηκε στην Πάτρα στις 17 Αυγούστου το 1937, και υπήρξε απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κωστή Μιχαηλίδη. Έκανε την πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του το 1959 στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα», η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και ήταν η αφετηρία για τη διεθνή καριέρα του.
H πρώτη εμφάνιση του Σπύρου Φωκά σε ξενόγλωσση ταινία ήταν το 1960 στο «Morte di un amico», ιταλικής παραγωγής. Στην Ιταλία, στα στούντιο της Τσινετσιτά, αξιοποίησε τις οντισιόν και τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν. Έτσι, συμμετείχε σε διεθνείς παραγωγές, όπως οι ταινίες «Όταν θέλει η γυναίκα» του Βιντσέντε Μινέλι δίπλα στη μεγάλη Λάιζα Μινέλι και «Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι πλάι στην αξέχαστη Κατίνα Παξινού.
Κινηματογραφικά απογειώνεται με την εμφάνισή του στην ταινία του Φράνκο Ρόσι «Ο Θάνατος ενός Φίλου», όπου κερδίζει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Στη συνέχεια κάνει το μεγάλο βήμα προς το Χόλυγουντ, συμμετέχοντας πλέον σε αμιγώς αμερικάνικες παραγωγές.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 επιστρέφει στην Ελλάδα και συμμετέχει στις ταινίες του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, πλάι στην Ζωή Λάσκαρη, τον «Εγωισμό» και τη «Στεφανία».
Στη συνέχεια επιστρέφει στην Αμερική, όπου πρωταγωνίστησε σε ταινίες που έκαναν μεγάλη εμπορική επιτυχία, όπως το «Διαμάντι του Νείλου» του Λουίς Τίγκι δίπλα στον Μάικλ Ντάγκλας, την Καθλίν Τέρνερ και τον Ντάνι ντε Βίτο και «Ράμπο 3» του Πήτερ Μακ Ντόναλντ με τον Σιλβέστερ Σταλόνε.
Σε όλη την κινηματογραφική καριέρα του έπαιξε με επιτυχία σε πάνω από 30 ταινίες, οι περισσότερες στην Ιταλία και στην Αμερική. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός και από τις εμφανίσεις του σε γνωστά θέατρα του εξωτερικού. Σημαντική ήταν, τέλος, η παρουσία του στην ελληνική τηλεόραση, όπου πρωταγωνίστησε σε πολλές κοινωνικές και δραματικές σειρές.
Αναλυτικά οι ξένες ταινίες και οι ρόλοι που έχει παίξει
1960 Μεσσαλίνα (Messalina Venere imperatrice), Λούκιος Μάξιμος
1960 Ο δρόμος του εύκολου έρωτα (Morte di un amico) Μπρούνο
1960 Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του (Rocco E I Suoi Fratelli), Βιτσέντσο Παρόντι
1960 Ο δρόμος του μοντέρνου έρωτα (Via Margutta), Μάρκο Μπέλι
1961 Psycosissimo, Πιέτρο
1961 Απολύτρωση, Ηλίας
1962 Diciottenni al sole, Τζόνι
Un uomo da bruciare, Τζακίνο
1966 Μια σφαίρα στην καρδιά (Une balle au coeur), Ναβάρα
1966 Στέφος, Πέργαμος
1967 Ψωμί για έναν δραπέτη, Τζοβάνι
1968 Οι σκληροί πεθαίνουν νέοι (Odia il prossimo tuo), Κεν Ντακότα
1969 Ζορό, ο μαύρος καβαλάρης (Zorro alla corte d’Inghilterra), Πέδρο Σουάρες / Ζορό
1970 Κόρμπαρι, ο επαναστάτης (Corbari), Ορλάντι
Άνοιξε την πόρτα της κρεβατοκάμαράς σου (Basta guardarla), Φερνάντο
1971 Καυτή σάρκα του Βορρά (L’amante dell’Orsa Maggiore), Άλφρεντ
1973 Οι λύκοι πίνουν το αίμα τους (Baciamo le mani), Λούκα Φεράντε
1973 Ο Σαφτ χτυπά στην Αφρική (Shaft in Africa), Σάσαρι
1974 Κολασμένα κορμιά (Flavia, la monaca musulmana), Γάλλος δούκας
1975 Ο αστυνόμος πυροβόλησε πρώτος (Mark il poliziotto spara per primo), Μορίνι
1976 Όταν η γυναίκα θέλει (A Matter of Time), Μάριο Μορέλο
1977 Το σπέρμα του Σατανά (Holocaust 2000), συνταγματάρχης Χάρμπιν
1985 Το διαμάντι του Νείλου (The Jewel of the Nile) Ομάρ
1986 Black Tunnel συνταγματάρχης, Τζακ Ροθ
1988 Ράμπο Νο 3, Μασούντ
1989 Στη σκιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου (The Serpent of Death), Σταύρος
1990 Tre colonne in cronaca, Άντονι Μπασούρ
1990 Εραστές χωρίς όρια (White Palace), Τζορτζ
2003 L’ospite segreto, θείος
2004 448 π.Χ: Ολυμπιάδα της αρχαίας Ελλάδος (448 BC: Olympiad of Ancient Hellas), Εμπεδοκλής.