Για ύφος ειρωνικό, για συμπεριφορά αυταρχική, για εξάντληση των ορίων των ηθοποιών αλλά και για μια εν γένει κακότροπη συμπεριφορά που δημιουργούσε ένα ψυχροπολεμικό κλίμα φόβου στις ομάδες του, κάνουν λόγο πρώην συνεργάτες του σκηνοθέτη αλλά και πρώην σπουδαστές του, μέσα από post και τοποθετήσεις στο facebook.
Εκτός από την πρόσφατη επιστολή των σπουδαστών της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, υπάρχουν ηθοποιοί που τον κατηγορούν για αλαζονική συμπεριφορά τουλάχιστον μια δεκαετία πίσω. Και μπορεί ο ίδιος, με τη σημερινή του επιστολή να ζητάει συγγνώμη από όσους πλήγωσε, από την άλλη, όσοι πλήγωσε φαίνεται πως δεν είναι λίγοι και δεν ξεχνούν εύκολα τη σκληρή συμπεριφορά του.
«Έμπαινε στο χώρο με το ύφος Τσάρου. Ήταν άκρως ειρωνικός», περιγράφει χαρακτηριστικά στο newsit.gr μια ηθοποιός που συνεργάστηκε μαζί του πριν από 9 χρόνια παρακολουθώντας ένα σεμινάριο του σκηνοθέτη. Παρότι η συγκεκριμένη δεν έγινε αποδέκτης κακοποιητικής λεκτικής συμπεριφοράς, λέει πως τα σχόλια γι’ αυτή τη συμπεριφορά ακούγονταν-και ακούγονται- έντονα στο χώρο και επί σειρά ετών.
Click4More «Ζητώ συγγνώμη αν πλήγωσα κάποιους» – Η επιστολή παραίτησης Λιβαθινού από την Σχολή του Εθνικού
Ενδεικτικά είναι και τα post που κυκλοφορούν στο facebook, τα οποία αναρτώνται από πρώην μαθητές του Στάθη Λιβαθινού αλλά και ηθοποιούς που συνεργάστηκαν στο παρελθόν μαζί του. Ανάμεσα σε άλλα αναφέρουν και τα εξής:
-«Απαξίωνε τους ηθοποιούς και τους προσέλαβε. Και το ξέρω από προσωπική εμπειρία σε οντισιόν. Ας φύγουν τα ιερά τέρατα και ας αφήσουν αυτούς που έχουν ταλέντο και παιδαγωγικές μεθόδους».
-«Είχα φτάσει να κάνω μέχρι τη θυμωμένη καρακάξα στο τραπέζι».
-«Ο Λιβαθινός προσβλητικές συμπεριφορές; Ποιος να το περίμενε;»
-«Για να μη συζητήσω ότι από αυτόν και μετά μπήκε το 40-45 όριο ηλικίας… Ξέχασα να τον ρωτήσω: Στη Ρωσία συνταξιοδοτούνται μετά τα 45 οι ηθοποιοί;;;;; Εύχομαι να νιώσει τι θα πει ΑΝΕΡΓΟΣ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ… ( και οι ευχές μου πιάνουν…)»
Ο άνθρωπος που μιλάει στο newsit.gr λέει ότι παρόλο που είχε τη δυνατότητα να συνεργαστεί με τον Στάθη Λιβαθινό μετά το σεμινάριο, δεν το έπραξε, ακριβώς επειδή δεν ανεχόταν αυτή τη συμπεριφορά, παρότι ο σκηνοθέτης την θεωρούσε ταλαντούχα ηθοποιό. Σύμφωνα με τον ίδιο άνθρωπο, ο χώρος πάντα σχολίαζε πως οι ηθοποιοί του σκηνοθέτη εξαντλούνταν σε πολύωρες πρόβες και πως έπρεπε να εξαντλούν τα όρια τους γενικώς για να θεωρηθούν αποδοτικοί και με καλύτερο βίωμα του ρόλου. Αν κάποιος αρρώσταινε δεν θα μπορούσε να φύγει από την πρόβα ή την παράσταση. Και αυτό φυσικά, γιατί για πολλά χρόνια και ακόμα και σήμερα, οι Έλληνες ηθοποιοί του θεάτρου δεν έχουν αντικαταστάτες για την περίπτωση που τους συμβεί κάτι σοβαρό.
Ο ίδιος άνθρωπος που μιλάει στο newsit.gr τονίζει ότι στην περίπτωση του Στάθη Λιβαθινού δε μιλάμε για μια ακραία συμπεριφορά αλλά για ένα στυλ σχολής και εκπαίδευσης που στην πραγματικότητα επικρατεί για πολλά χρόνια στο ελληνικό θέατρο. «Πρόκειται για μια γενιά σκηνοθετών που έμαθε να συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο μισάνθρωπου στους ηθοποιούς επί σειρά ετών χωρίς μάλιστα να συνοδεύεται αυτός ο τρόπος από μια σωστή και ολοκληρωμένη μέθοδο διδασκαλίας».
Την ίδια στιγμή, όπως μας εξηγεί ο ίδιος άνθρωπος, πριν από 10 και 15 χρόνια, οι ηθοποιοί, και ειδικά για εκείνο το διάστημα που όλες οι δουλειές στο θέατρο περνούσαν μέσα από τα χέρια γνωστών σκηνοθετών και μεγάλων θεάτρων και ακόμα οι μικρές ή και μεγαλύτερες ανεξάρτητες ομάδες δεν είχαν ακόμα σχηματιστεί, έπρεπε να ανέχονται αυτές τις συμπεριφορές. H επιλογή ήταν μονόδρομος για όσους ήθελαν να έχουν μια τύχη στο θέατρο. Ήταν μάλιστα ένα κλίμα που καλλιεργούνταν ήδη μέσα από τις σχολές. Το γεγονός μάλιστα ότι για πολλά χρόνια οι ηθοποιοί δούλευαν και συνεχίζουν να δουλεύουν σε καθεστώς επισφάλειας, έκανε τους ηθοποιούς να σιωπούν για τις κακοποιητικές συμπεριφορές, υπό το φόβο του να χάσουν (ή να μην πάρουν) τη δουλειά.
Ρεπορτάζ: Δήμητρα Τριανταφύλλου
