Στάθης Ψάλτης: Αυλαία για έναν σπουδαίο – Θλίψη και οδύνη για τον θάνατό του

«Σήμερα και ώρα 14.25μμ έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος μας ηθοποιός Στάθης Ψάλτης. Ο εκλιπών εισήχθη εσπευσμένα στις 14/03/2017 στο Γ.Α.Ο.Ν.Α “Ο Άγιος Σάββας” όπου διεγνώσθη ότι έπασχε από γενικευμένη καρκινωμάτωση, αγνώστου πρωτοπαθούς εστίας. Από 16/04/2017 νοσηλευόταν διασωληνωμένος στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου μας όπου κατέληξε. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».

Με αυτές τις 58 λέξεις του ιατρικού ανακοινωθέντος από το νοσοκομείο Άγιος Σάββας, το οποίο υπογράφει ο διοικητής του νοσοκομείου, Γεώργιος Δενδραμής, έπεσε την Παρασκευή (21.04.2017) η αυλαία για τον σπουδαίο ηθοποιό, έναν από τους σημαντικότερους της γενιάς του, Στάθη Ψάλτη.

Έδωσε για μήνες μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα. Αλλά τις τελευταίες μέρες η υγεία του παρουσίασε επιδείνωση και παρά τις προσπάθειες των γιατρών στον Άγιο Σάββα, δεν τα κατάφερε. Είχε διαγνωστεί με καρκίνο στον πνεύμονα, ο οποίος είχε κάνει μεταστάσεις στον εγκέφαλο και σε άλλα ζωτικά όργανα.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών, αφήνοντας παρακαταθήκη τη σπουδαία καριέρα του και τις ερμηνείες του. Η παρουσία του στον Συμβολαιογράφο ήταν εκείνη που τον καθιέρωσε. Κατά τη διάρκεια της 10ετίας του ’80 πρωταγωνίστησε σε πολλές από τις λεγόμενες “βιντεοκασέτες“. Και με το ταλέντο του απογείωσε κάθε ρόλο του.

Τόσο που ακόμη και σήμερα, οι ατάκες του όπως “Κούλα μ’ ακούς, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος” και “Βασικά καλησπέρα σας” είναι σημείο αναφοράς για όσους μεγάλωσαν το ’80. Αλλά η καριέρα του Στάθη Ψάλτη δεν περιορίστηκε μόνο στην τηλεόραση και τις βιντεοκασέτες, αφού είχε και πολλές θεατρικές παραστάσεις στο ενεργητικό του.

Πέρα από το ταλέντο του, τον ξεχώριζε πάντα και η υπεράσπιση των όσων είχε κάνει. Πολλοί ήταν οι συνάδελφοί του που είχαν μετανιώσει ή έτσι έλεγαν, για τη συμμετοχή τους στις βιντεοκασέτες του ’80. Εκείνος τις υπερασπίστηκε μέχρι τέλους. “Έπρεπε και να ζήσω” είχε πει κάποτε. 

Ο Στάθης Ψάλτης γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας το 1951, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια μέχρι την ηλικία των 11 ετών, όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο Αιγάλεω.

Σπούδασε στη δραματική σχολή του Μιχαηλίδη. Το 1967, οπότε πήγε με τον φίλο του, επίσης ηθοποιό, Κώστα Αθανασόπουλο στη σχολή του Μιχαηλίδη ήταν μόλις 16 χρόνων και μέχρι να γίνει γνωστός ηθοποιός έκανε πολλά επαγγέλματα, μεταξύ άλλων και αυτό του ναυτικού.

Υπήρξε είδωλο της δεκαετίας του ’80. Οι ταινίες του γνώριζαν τεράστια επιτυχία και οι ατάκες του έχουν γράψει ιστορία («Μανούλι, είσαι να τη βρούμε;», «Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος!» και “Κούλα με την κουλάρα σου!»). 

Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, μαζί με τη Καίτη Φίνου, με εμπορικές ταινίες όπως «Καμικάζι αγάπη μου», «Τροχονόμος Βαρβάρα», «Τα Καμάκια», «Βασικά καλησπέρα σας», «Και ο πρώτος ματάκιας», «Τρελός είμαι ό,τι θέλω κάνω», «Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ», «Μάντεψε τι κάνω τα βράδια». Είχε παίξει πολλούς ρόλους στην καριέρα του τόσο στο σινεμά, όσο και στο θέατρο, κατά το πλείστον κωμικούς.

Το 1973, στην τηλεοπτική σειρά «Οι έμποροι των εθνών», τραγούδησε το «Ήτανε μιά φορά» του Νίκου Ξυλούρη. Από τότε τραγούδησε αρκετά τραγούδια σε ταινίες του, αλλά και σε επιθεωρήσεις.

Ο ίδιος έδινε σπάνια συνεντεύξεις και ακόμα σπανιότερα αναφερόταν στις ταινίες της δεκαετίας του ’80 που τον καθιέρωσαν στο κοινό. Τα τελευταία χρόνια είχε δεχτεί προτάσεις να συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις, τις οποίες αρνήθηκε. Η τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο ήταν φέτος στην παράσταση «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» του Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, στο θέατρο Πάνθεον, όπου κρατούσε τον ρόλο της παραμάνας. 

Το 1973 στην τηλεοπτική σειρά Οι έμποροι των εθνών τραγούδησε το Ήτανε μιά φορά του Νίκου Ξυλούρη. Από τότε έχει τραγουδήσει αρκετά τραγούδια σε ταινίες του αλλά και σε επιθεωρήσεις.

Διαμάντια στο γυμνό σου σώμα (1972)

Οι φανταρίνες (1979)

Τα παιδιά της πιάτσας (1979)

Γεύση από Ελλάδα (1980)

Ο ποδόγυρος (1980)

Ο παρθενοκυνηγός (1980)

Ο Κώτσος στην Ε.Ο.Κ. (1980)

Τροχονόμος Βαρβάρα (1981)

Τα καμάκια (1981)

Πάμε για …καφέ?! (1981)

Ο Κώτσος έξω από το Ν.Α.Τ.Ο. (1981)

Είσαι στην ΕΟΚ πάθε για την ΕΟΚ (1981)

Βασικά… καλησπέρα σας: Οι ραδιοπειρατές (1982)

Και ο πρώτος ματάκιας (1982)

Τα σαϊνια (1982)

Καμικάζι αγάπη μου (1983)

Πες τα βρωμόστομε (1983)

Έλα να… γυμνωθούμε ντάρλινγκ (1984)

Μάντεψε τι κάνω… τα βράδια (1984)

Τρελός είμαι ότι θέλω κάνω (1985)

Ψηλός λιγνός και ψεύταρος (1985)

Ο καβαλάρης των F.M. stereo (1986)

Ράκος…Νο14: Και ο πρώτος μπουνάκιας (1986)

Κλεφτρόνι και τζέντλεμαν (1987)

Ένας αλλά… λέων: Best of the best (1988)

Ξενοδοχείο Καστρί (1988)

Ο μεγάλος παραμυθάς (1988)

Τρελλάδικο πολυτελείας (1989)

Απαγωγή στα τυφλά (1989)

Και δειλός και τολμηρός (1988)

Ο πανταχού παρών (1989)

Ο πρωτάρης μπάτσος και η τροτέζα (1989)