Ο Σταύρος Τσιώλης έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του. Συλλυπητήρια για την απώλεια του σκηνοθέτη από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Η απώλεια του Σταύρου Τσιώλη είναι μεγάλη, τονίζει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (ΦΚΘ), σε ανακοίνωσή του, με την οποία «αποχαιρετά τον σκηνοθέτη και αγαπημένο φίλο του Φεστιβάλ».
«Αρκάς στην καταγωγή και την ψυχή, έκανε μέσα από το σινεμά και το Φεστιβάλ, σπίτι του τη Θεσσαλονίκη κι εμείς τον νιώθαμε πάντα, δικό μας άνθρωπο», σημειώνει το ΦΚΘ και προσθέτει:
«Θα μάς λείψει το ξεχωριστό του στυλ, τα προσωπικά, γεμάτα χιούμορ και αυτοσχεδιασμούς, ψυχογραφήματά του, οι κινηματογραφικές περιπλανήσεις του με συνοδοιπόρους καθημερινούς ανθρώπους. Στις ταινίες του ύμνησε την αντροπαρέα, τις γυναίκες, το μεθύσι της ζωής. Το σινεμά του ήταν γεμάτο ποιητικές στιγμές, αυθορμητισμό, μαγικές συναντήσεις, σουρεαλισμό».
Το ΦΚΘ εκφράζει επίσης τα θερμά συλλυπητήριά του στην οικογένεια του εκλιπόντα.
ΚΘΒΕ: Σημάδεψε τον νέο ελληνικό κινηματογράφο με το ξεχωριστό του στυλ
Τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του Σταύρου Τσιώλη, «ενός σπουδαίου σκηνοθέτη και σεναριογράφου, το έργο του οποίου σημάδεψε τον νέο ελληνικό κινηματογράφο με το ξεχωριστό του στυλ», εκφράζει, με ανακοίνωσή του, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Ποιος ήταν ο Σταύρος Τσιώλης
Ο Σταύρος Τσιώλης γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1937. Σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Σταυράκου. Από το 1958 -όπως αναφέρει το ΚΘΒΕ- δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της Φίνος Φιλμ. Η πρώτη δική του ταινία, η οποία βασίστηκε και σε δικό του σενάριο, ήταν «Ο μικρός δραπέτης» για τη Φίνος Φιλμ το 1968 και το 1970 έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία «Κατάχρησις Εξουσίας», η οποία παίχτηκε σε 36 χώρες. Την ίδια χρονιά εγκατέλειψε τον κινηματογράφο.
Το 1985 επέστρεψε στην ενεργό δράση με την ταινία του «Μια Τόσο Μακρινή Απουσία», η οποία απέσπασε τα έξι πρώτα βραβεία στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης 1985, ενώ το 1988 η ταινία «Ακατανίκητοι Εραστές» παίχτηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Το 1992 σκηνοθέτησε το «Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε» και το 1998 το «Ας περιμένουν οι γυναίκες». Η τριλογία του Τσιώλη «Γυναίκες» ολοκληρώθηκε το 2018, με την ταινία «Γυναίκες που Περάσατε από Δω», η οποία χρηματοδοτήθηκε με crowdfunding. Ο Σταύρος Τσιώλης έχει γράψει ακόμη θεατρικά έργα και στίχους τραγουδιών.
Το 2016, ανέβηκε στο ΚΘΒΕ η παράσταση του «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ», σε σκηνοθεσία Ταξιάρχη Χάνου, στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.
