“Κόκκινη κάρτα” έβγαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) στη σφαγή ζώων στο πλαίσιο θρησκευτικών λατρευτικών τελετών της μουσουλμανικής και εβραϊκής θρησκείας, χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση.
Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήρια είχε προσφύγει η Πανελλήνια Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, ζητώντας να ακυρωθεί κοινή υπουργική απόφαση (Κ.Υ.Α.)του 2017 των υπουργών Ανάπτυξης και Τροφίμων και του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης, με την οποία καθορίστηκαν τα αναγκαία συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1099/2009, σχετικά με τη σφαγή των ζώων στο πλαίσιο θρησκευτικών εκδηλώσεων λατρευτικών τύπων αλλοθρήσκων.
Το Δ΄τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έκανε δεκτή την αίτηση της Πανελλήνιας Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας και ακύρωσε την προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α.
Το σκεπτικό του ΣτΕ
Οι σύμβουλοι επικρατείας με την απόφασή τους έκαναν εκτενή αναφορά στο περιεχόμενο του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1099/2009 για την προστασία των ζώων κατά τη θανάτωσή τους, επισημαίνοντας ότι η προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α. « η οποία επιτρέπει στο άρθρο 2 τη σφαγή ζώων στο πλαίσιο των λατρευτικών τύπων χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση, χωρίς περαιτέρω, με το άρθρο 3 της πράξης αυτής, όπως ισχύει, να προβλέπει κατ’ ουσίαν αυστηρότερους εθνικούς κανόνες για τη σφαγή στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων, ο Έλληνας κανονιστικός νομοθέτης παρέλειψε να προβεί σε στάθμιση μεταξύ της υποχρέωσής του να προστατεύσει τα ζώα κατά το άρθρο 13 της ΣΛΕΕ και της υποχρέωσής του να σεβασθεί, κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος και το άρθρο 10 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη θρησκευτική ελευθερία των θρησκευόμενων μουσουλμάνων και εβραίων που ζουν στην Ελλάδα».
Ειδικότερα, σύμφωνα με το ΣτΕ, «εσφαλμένα θεώρησε ο κανονιστικός νομοθέτης ότι δεσμευόταν από το άρθρο 4 παρ. 4 του εν λόγω Κανονισμού να επιτρέψει τη θρησκευτική σφαγή χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση των ζώων, παρά το γεγονός ότι η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του νόμου 1197/1981 που απηχεί τις σύγχρονες και σύμφωνες με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιλήψεις περί της μεταχείρισης των ζώων κατά τη σφαγή τους, απαγορεύει ήδη τη θανάτωση θηλαστικών στα σφαγεία χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση».
Συνεπώς οι σύμβουλοι επικρατείας καταλήγουν πως η επίμαχη Κ.Υ.Α. «έχει εκδοθεί κατά παράβαση του άρθρου 2 παρ. 2 του νόμου 1197/1981 ερμηνευόμενου σύμφωνα με το πνεύμα του Κανονισμού 1099/2009 και των αρχών της καλής διαβίωσης των ζώων, όπως αυτές θεμελιώνονται στο άρθρο 13 της ΣΛΕΕ και το πρωτόκολλο αριθ. 33 και για το λόγο αυτό η κρινόμενη αίτηση έγινε δεκτή και η προσβαλλόμενη κ.υ.α. ακυρώθηκε».
Σύμφωνα με τους δικαστές η Κ.Υ.Α ακυρώθηκε προκειμένου «η διοίκηση να ρυθμίσει το ζήτημα της σφαγής ζώων στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων με τρόπο που να εξασφαλίζει τόσο την προστασία των ζώων από κάθε ταλαιπωρία κατά τη σφαγή τους όσο και τη θρησκευτική ελευθερία των θρησκευόμενων μουσουλμάνων και εβραίων που ζουν στην Ελλάδα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχουν οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 26 του Κανονισμού 1099/2009».
