«Κόκκινη κάρτα» έβγαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας στη Μεταφορά Συντελεστή Δόμησης στην υπό ανάπλαση περιοχή γύρω από το Βόρειο τμήμα του λιμανιού του Πειραιά (Ταμπούρια, Παλαιά Κοκκινιά – Μανιάτικα, Αγία Σοφία, Άγιος Διονύσιος, λόφος Βώκου, Ηλεκτρικός, κ.λπ.).
Συγκεκριμένα έκρινε μη νόμιμη την πρόβλεψη του σχεδίου ΠΔ για την «έγκριση Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Ε.Π.Σ.) στην περιοχή του Αγίου Διονυσίου του Δήμου Πειραιά, καθορισμός χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησης και περιβαλλοντική έγκριση αυτού».
Στο σκεπτικό των δικαστών αναφέρεται ότι, στην συγκεκριμένη περίπτωση, έχει εκπονηθεί Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και Μελέτη Ειδικού Χωρικού Σχεδίου, αλλά οι μελέτες αυτές, «εν προκειμένω, σχετικώς με τον καθορισμό Ζώνης Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης, δεν περιέχουν σαφή προσδιορισμό των κριτηρίων επιλογής της επίμαχης περιοχής, μη πληρούσες ως προς το περιεχόμενό τους και τις προϋποθέσεις των διατάξεων» της ισχύουσας νομοθεσίας.Κατά συνέπεια, όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση, «δεν προτείνεται νομίμως και δη χειρογράφως, το υπό επεξεργασία σχέδιο, η θεσμοθέτηση Ζ.Υ.Σ. στην περιοχή επέμβασης του Αγίου Διονυσίου του Δήμου Πειραιά».
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έδωσε ωστόσο το «πράσινο φως» στην έγκριση Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου το οποίο αποσκοπεί στην ανάταξη της υφιστάμενης υποβάθμισης της περιοχής, στην επαναχρησιμοποίηση των ανενεργών κτιρίων, στη δανειοδότηση εκσυγχρονισμού των υπαρχουσών βιοτεχνιών, ενώ δίνει κίνητρα στους ιδιοκτήτες των παραδοσιακών κτιρίων να τα αναστηλώσουν, κ.λπ.
Η επίμαχη υπό ανάπλαση έκταση έχει εμβαδό 372,8 στρέμματα και αποτελεί τη συνέχεια του Βορείου τμήματος του λιμανιού του Πειραιά. Όπως αναφέρει το ΣτΕ η περιοχή προτείνεται ως Ζώνη Ειδικής Ενίσχυσης (ΖΕΕ), ώστε να δοθούν δάνεια εκσυγχρονισμού στις υπάρχουσες βιοτεχνίες και κίνητρα στους ιδιοκτήτες παραδοσιακών κτιρίων για να τα αναστηλώσουν, η μεταφορά των χυτηρίων και μηχανουργείων σε άλλη θέση, κ.λπ.
Παράλληλα, βασικό πρόταγμα του σχεδίου Π.Δ., όπως αναφέρεται είναι «η επανενεργοποίηση των εγκαταλελειμμένων κτιρίων, είτε με την ίδια χρήση είτε με νέες χρήσεις, συμβατές με την προοπτική της περιοχής στον τριτογενή τομέα και κατά το δυνατό η διατήρηση των υφιστάμενων κελύφων».
