Κορυφώνεται η αγωνία για χιλιάδες δανειολήπτες καθώς από την αρχή του 2019 παύει να ισχύει το “δίχτυ προστασίας” που προσέφερε ο νόμος Κατσέλη. Μιλώντας στο newsit.gr η δικηγόρος Αριάδνη Νούκα επισημαίνει τους κινδύνους όσον αφορά στην προστασία της πρώτης κατοικίας λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ανοίγει ο δρόμος για τις τράπεζες και τα fund να εκπλειστηριάζουν την περιουσία των Ελλήνων πολιτών χωρίς κανένα εμπόδιο». Όπως αναφέρει, πρέπει με νόμο να μπορούν οι δανειολήπτες να αγοράζουν το δάνειό τους από τις τράπεζες πριν εκείνες το πουλήσουν στα ξένα fund, δικαίωμα που έχει ήδη κατοχυρωθεί και εφαρμόζεται στην Κύπρο και την Ισπανία.
Σύμφωνα με την ίδια χιλιάδες ακίνητα ακόμη και πρώτες κατοικίες κινδυνεύουν να βγουν στο «σφυρί» ακόμη και για καταναλωτικά δάνεια που πουλήθηκαν κυριολεκτικά “κοψοχρονιά” στα ξένα fund.
«Με δεδομένο ότι ο νόμος Κατσέλη πλέον ολοκληρώνεται στις 31/12/2018, από την 1/1/2019 δε θα υπάρχει καμία προστασία για την πρώτη κατοικία του Έλληνα πολίτη, δανειολήπτη και οφειλέτη. Αυτό σημαίνει ότι πλέον ο δρόμος είναι ανοιχτός τόσο σε τράπεζες όσο και σε fund για να κατασχέσουν και να εκπλειστηριάσουν την κατοικία των Ελλήνων πολιτών χωρίς κανένα εμπόδιο. Το νομοθέτημα που υποτίθεται θα έρθει για να αντικαταστήσει τον νόμο Κατσέλη σε καμία περίπτωση δε θα έχει τα όρια προστασίας. Η κουβέντα που γίνεται αυτήν την στιγμή αναφέρεται σε ποσά 70.000 με 80.000 ευρώ και πάλι με τεράστιες επιφυλάξεις κατά πόσο θα νομοθετηθεί. Έτσι λοιπόν είναι αδήριτη ανάγκη να νομοθετηθεί το μοντέλο Κύπρου βάσει του οποίου πριν την πώληση των δανείων σε fund δίνεται το δικαίωμα εξαγοράς του δανείου από τον ιδιο τον δανειολήπτη».
Και συνεχίζει: «Όπως ξέρουμε τα δάνεια πωλούνται σε μια τιμή εξευτελιστική όπως αν πρόκειται για καταναλωτικά δάνεια, πωλούνται τα δάνεια από 3 έως 6% της τιμής τους δηλαδή ένα δάνειο 10.000 ευρώ πωλείται 3.000 ευρώ με αποτέλεσμα ένα fund που θα αγοράσει ένα δάνειο 3000 ευρώ θα ζητά τα 10.000 ευρώ από τον δανειολήπτη. Ο δανειολήπτης αν δεν έχει να τα πληρώσει μετρητά, άπαξ δηλαδή, το fund θα κάνει κατάσχεση στην πρώτη του κατοικία ή οποιοδήποτε περιουσιακό του στοιχείο. Έτσι λοιπόν είναι και άδικο πέραν όλων των άλλων το να μη δίνεται το δικαίωμα ο ίδιος ο δανειολήπτης να δώσει αυτά τα 3.000 ευρώ και να αγοράσει το δάνειο του. Να θυμίσω ότι ακόμη και όταν βρισκόταν η χώρα στο Μνημόνιο οι θεσμοί είχαν απαντήσει σε επιστολή δική μου προς τον κύριο Γιούνκερ ότι οι ίδιοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα και δεν είχαν κανένα προαπαιτούμενο για τη μη νομοθέτηση αυτού του δικαιώματος».
Και η κα Νούκα καταλήγει: «Αυτό που έχω να πω από προσωπική μου πείρα επειδή τυχαίνει να χειρίζομαι κάποια υπόθεση μιας Κύπριας δανειολήπτριας σε επίπεδο όχι βέβαια δικαστικό, σε επίπεδο να της ετοιμάσω την πρόταση εξαγοράς. Η πρόταση εξαγοράς κυμαίνεται στο πλαίσιο των τιμών που μόλις σας είπα. Έτσι λοιπόν ένα τέτοιο μοντέλο θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ αποτελεσματικά τους δανειολήπτες. Εάν τα δάνεια πουληθούν και έρθουν τα funds αυτά, δεν είναι ούτε οι τράπεζες που θα κάνουν συμφωνία κυρίων με την κυβέρνηση όπως είχαμε τα προηγούμενα χρόνια ούτε τίποτε. Εάν δεν υπάρχει κάποιο νομοθέτημα να καλύπτει τον δανειολήπτη σαφώς το fund θα φερθεί επιθετικά γιατί αυτή είναι η δουλειά του. Και δεν είναι τυχαίο ότι έχουν ονομαστεί και μάλιστα όχι από τους δανειολήπτες αλλά από τους ίδιους τους τραπεζίτες ως «γύπες και κοράκια».
Στο newsit.gr μίλησε και η ίδια η Κύπρια δανειολήπτρια για το καθεστώς που ισχύει στην Κύπρο
«Δεν είναι μόνο σε εμένα που απευθύνθηκε η τράπεζα. Η τράπεζα έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες δανειολήπτες που είναι όλοι στα «κόκκινα» και εγγυητές συνάμα. Έχουν στείλει όλες αυτές τις συστημένες επιστολές και δίνουν 45 ημέρες, οποίος θέλει να αγοράσει το δάνειο να κάνει δηλαδή μια προσφορά την οποία λένε δεν είναι και υποχρεωμένη να αποδεχθούν. Υπάρχει μια νομοθεσία που αναγκάζει τις τράπεζες πριν πουλήσουν τα δάνεια σε ταμεία να κάνουν μια προσφορά στον δανειολήπτη, στον κάθε οφειλέτη η στους εγγυητές του αν θέλουν να αγοράσουν αυτό το δάνειο σε μειωμένη τιμή σίγουρα. Κάνεις την προσφορά και περιμένεις να σου απαντήσουν. Αυτή η προσφορά πρέπει να γίνει μέσα σε 45 μέρες. Κατά κάποιον τρόπο από το να χάσει κάποιος αυτές τις 45 ημέρες και αυτό το δικαίωμα που δίνουν στον δανειολήπτη, ας πούμε ότι είναι κάτι θετικό αλλά προσωπικά πιστεύω όπως και παρά πολύς κόσμος ότι 45 ημέρες δεν είναι αρκετές».
