Πρόκειται για τάφο και όχι για ιερό. Αυτή φαίνεται πως είναι η άποψη της αρχαιολογικής ομάδας που έχει αναλάβει τις ανασκαφές της Αμφίπολης, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα άφησε να εννοηθούν η Γ.Γ. του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του ΣΚΑΙ.
Η ύπαρξη θύρας παραπέμπει σε ταφικό μνημείο, παρά το γεγονός ότι ως τώρα το αρχαίο κτίσμα είναι καθόλα πρωτότυπο σε σχέση με άλλους μακεδονικούς τάφους, ακολουθώντας απλά σε γενικές γραμμές την “παράδοση” που υπήρχε την εποχή εκείνη στην κατασκευή των τάφων των μακεδόνων.
Η αποκάλυψη του μωσαϊκού έστω και κατά τα 2/3 του άνοιξε ωστόσο και πάλι τη συζήτηση. Για την ακρίβεια έφερε και νέες εικασίες.
Αν και δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν σε άλλη ανακάλυψη πολλοί αναρωτιούνται μήπως η αναπαράσταση απεικονίζει τον “ένοικο” του τάφου.
Η άποψη αυτή πάντως που φτάνει ακόμη και στη θεωρία ότι πρόκειται για τον τάφο του Φιλίππου του Β καθώς απεικονίζεται ένας στεφανωμένος άνδρας σε αριστερό προφιλ (ο Φίλιππος ήταν Ολυμπιονίκης στην αρματοδρομία και στο δεξιό του μάτι είχε τραύμα από βέλος) μοιάζει απίθανη καθώς οι αποκαλύψεις της Βεργίνας δεν αφήνουν περιθώρια.
Ταυτόχρονα όμως το ίδιο ψηφιδωτό δίνει τροφή και για άλλες θεωρίες.
Μια από αυτές έχει να κάνει με τη Βεργίνα και με τα εκεί ευρήματα.
Στην περίπτωση που το ψηφιδωτό είναι μια παραλλαγή της ζωγραφικής αναπαράστασης της αρπαγής της Περσεφόνης που εντοπίστηκε στον ομώνυμο τάφο της Βεργίνας τότε κάποιοι θεωρούν δεδομένο ότι πρόκειται για τάφο που συνδέεται άμεσα με τη γενιά του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου, πρόκειται δηλαδή για νεκρό ή νεκρούς που ήταν μέλη του οίκου των Τημενίδων της Μακεδονίας.
Ωστόσο εδώ μπαίνει ένα καίριο ερώτημα.
Ποιος εκτός του Φιλίππου του Β, που είναι θαμμένος στη Βεργίνα και του Μ. Αλεξάνδρου που για αιώνες ήταν ενταφιασμένος σε μαυσωλείο στην Αλεξάνδρεια είχε τη φήμη, τη δόξα και την αξία εν ζωή ώστε να δημιουργηθεί ένα μνημείο αυτού του μεγέθους;
Εάν, όπως όλα δείχνουν, μιλάμε για ένα μνημείο του 300 με 325 π.Χ. είναι δεδομένο ότι υπήρχε η οικονομική δυνατότητα κατασκευής ενός ανάλογου μνημείου στην Μακεδονία όπου συγκεντρώνονταν όλα τα πλούτη μιας τεράστιας αυτοκρατορίας…
Ο νεκρός ωστόσο που άξιζε αυτή την τιμή είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό, ειδικά εάν δεν μιλάμε για κάποιον ναύαρχο η στρατηγό που στάθηκε στο πλάι του Μ. Αλεξάνδρου, αλλά για ένα απλό μέλος της οικογένειάς του .
Ένα άλλο ερώτημα είναι γιατί αφού μιλάμε για μέλος του βασιλικού οίκου δεν τάφηκε στο βασιλικό νεκροταφείο των Αιγών;
Κάπως έτσι επανέρχεται το ερώτημα για το ιερό.
Ένα ιερό όχι για θεούς αλλά στη μνήμη εκείνων που έκαναν τη Μακεδονία ισχυρό κράτος και στη συνέχεια μια τεράστια αυτοκρατορία, δηλαδή ένα ιερό για τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο ή έναν από τους δύο…
Και εδώ όμως υπάρχει ο αντίλογος.
Εάν ήταν ιερό γιατί υπάρχει τελικά θύρα και μάλιστα πανομοιότυπη με εκείνη που τοποθετούνταν αποκλειστικά και μόνο σε τάφους ως εκείνη την περίοδο αλλά και αργότερα…
Εδώ κάποιοι απαντούν ότι ίσως το ιερό προσομοίαζε τάφο…
Ο διάλογος έχει αρχίσει εδώ και μήνες και όσο το μνημείο δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του θα συνεχίζεται, ίσως για χρόνια είπε η κ. Μενδώνη.
Πρόκειται για ταφικό σύνολο, έχουνε βρεθεί τα χαρακτηριστικά που αποδεικνύουν τον χαρακτήρα αυτόν
Το ψηφιδωτό ενισχύει τη χρονολόγηση που έχουν προτείνει οι ανασκαφείς.
Η ανασκαφή θα δείξει εάν ο τύμβος περιλαμβάνει μόνο αυτόν τον τάφο.
Είναι ένας φυσικός λόφος που συμπληρώθηκε και μετασχηματίστηκε σε τύμβο. Υπάρχουν ταφές παλαιοτέρων ταφών. Είναι γνωστό ότι ο χώρος ήταν αρχαίο νεκροταφείο.
Το πότε θα ολοκληρωθεί η ανασκαφή είναι μια άλλη συζήτηση. Η έρευνα και η μελέτη θα ολοκληρωθεί σε πολλά χρόνια.
Το ίδιο το μνημείο σιγά, σιγά αποκαλύπτεται θεωρώ ότι σύντομα θα μπορέσουν οι ανασκαφείς να μας δώσουν μια πιο σαφή εικόνα.
Είναι νωρίς για να καταλήξουμε κάπου.
Οι υποθέσεις εργασίας είναι απολύτως θεμιτές και πρέπει να γίνονται και εγώ μπήκα στον πειρασμό. Εάν έχουμε, είπα, μια σκηνή αρπαγής της Περσεφόνης τότε μπορεί να έχουμε μια ταφή που σχετίζεται με τη βασιλική οικογένεια της Μακεδονίας.
Το κάθε μνημείο έχει τη δική του αξία, είναι μοναδικό, στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα εξέχον μνημείο με μοναδικά και πρωτότυπα χαρακτηριστικά.
Σε ό,τι έχει να κάνει με τις διάφορες γνώμες αλλά και τις κόντρες που έχουν ξεσπάσει ανέφερε ότι υπερβολές και λάθη μπορεί να υπήρξαν ωστόσο δεν υπάρχει ενόχληση καθώς πρέπει να υπάρχει επιστημονικός διάλογος αρκεί να μην υπάρχουν ακρότητες.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163