«Μπορούμε να βρούμε σαν λαός λύσεις και από το τίποτα» είχε υποστηρίξει το 2015 η υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου φέρνοντας για παράδειγμα τα γεμιστά!Τι είναι τα γεμιστά, λίγες ντομάτες, λίγο ρύζι και να ένα ωραίο φαγητό… Κάπως έτσι κόβοντας από δω και δίνοντας από εκεί η λύση θα βρεθεί είχε διευκρινίσει τότε η κα Φωτίου.
Το πανό της ΠΟΕΔΗΝ επικρίνει την τότε δήλωση της κ. Φωτίου όπου αναγράφεται το σύνθημα «με ντομάτες γεμιστές δεν φτιάχνει η πρόνοια. Χρειάζεται άμεσα προσωπικό και κονδύλι». Στο πανό υπάρχει φωτογραφία της κυρίας Φωτίου να κρατά ένα ταψί γεμιστά». Δίπλα ακριβώς από το πανό και την είσοδο του θεραπευτηρίου έχουν στήσει ένα τραπέζι που έχει πάνω συμβολικά ένα ταψί με γεμιστά, μπολ με ελιές και φέτα τυρί.
Η ΠΟΕΔΗΝ αναφέρει χαρακτηριστικά:
–Ο κανόνας είναι οι καθηλώσεις και όχι η εξαίρεση
–Ένας νοσηλευτής για 40 περιθαλπόμενους. Χωρίς γιατρό απόγευμα – νύκτα και Σαββατοκύριακο οι Μονάδες
–Έλλειψη κονδυλίων για βελτίωση υποδομών και μέσων για ανθρώπινη και αξιοπρεπή διαβίωση των ΑΜΕΑ
–Δεν υπάρχει πετρέλαιο θέρμανσης, βενζίνη για τα οχήματα, καροτσάκια αναπηρικά και άλλα μέσα
–Οι Προνοιακές Μονάδες δεν διαθέτουν οργανογράμματα.
––Καμία πρόσληψη έως τώρα. Μόνο αθρόες συνταξιοδοτήσεις
–Λίστα αναμονής για εισαγωγή ΑΜΕΑ στις Μονάδες ενός έτους
«Οι Δημόσιες Προνοιακές Μονάδες Περίθαλψης κατέρρευσαν από τις τρομακτικές ελλείψεις προσωπικού και την έλλειψη κονδυλίων. Οι συνθήκες εργασίας και περίθαλψης των ατόμων με αναπηρία ή άλλων προνοιακών περιστατικών είναι άκρως επικίνδυνες. Πολλές φορές την πληρώνουν οι περιθαλπόμενοι με σοβαρούς τραυματισμούς από άλλους περιθαλπόμενους ή αυτοτραυματισμούς.
Οι Νοσηλευτές καταλήγουν κατηγορούμενοι στα Δικαστήρια αν και δεν είναι ταχυδακτυλουργοί να μπορούν να προσφέρουν ασφαλείς και ποιοτικές υπηρεσίες σε 40 περιθαλπόμενα ανάπηρα παιδιά ή κατάκοιτους ηλικιωμένους, οι περισσότεροι με ψυχικές διαταραχές και όλοι χρήζουν ατομικής περιποίησης καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου (καθαριότητα, φαγητό, μπάνιο, προστασία κλπ.).
Οι 38 μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας που υπήρχαν στην χώρα μας, συγχωνεύτηκαν σε 12 Περιφερειακά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου στα πλαίσια της εφαρμογής των Μνημονίων για περιστολή των δαπανών.
Σε κάθε Κέντρο Κοινωνικής Προστασίας, περιθάλπονται ταυτόχρονα χρόνιες παθήσεις, άτομα με ειδικές ανάγκες, ευπαθείς ομάδες, παιδιά για υιοθεσία που με βάση τις επιστημονικές ανάγκες θα έπρεπε να περιθάλπονται σε ξεχωριστές μονάδες.
Η κοινή Νοσηλεία διαφορετικών περιστατικών μετατρέπει τις συνθήκες περίθαλψης και εργασίας σε «κόλαση». Η έλλειψη Μονάδων έχει αυξήσει τις λίστες αναμονής για περίθαλψη ατόμων που ανήκουν σε οικογένειες που δεν έχουν στον «ήλιο μοίρα». Η λίστα αναμονής για εισαγωγή σε Προνοιακές Μονάδες σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνάει τον ένα χρόνο.
Πως μια άνεργη οικογένεια με οικονομικά προβλήματα μπορεί να συντηρήσει, να περιθάλψει στο σπίτι της ένα τέτοιο άτομο; Πολλές οικογένειες βρίσκονται σε απόγνωση λόγω των λιστών αναμονής.
Το προσωπικό των Προνοιακών Μονάδων πριν την κρίση ήταν 5.500. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρέλαβε 4.000 προσωπικό στις Μονάδες και επί των ημερών της λιγόστεψαν σε 2.600 (μόνιμοι – επικουρικοί). Δεν έγινε καμία πρόσληψη παρά μόνο ελαχίστων επικουρικών, παρότι καθημερινά έχουμε αθρόες συνταξιοδοτήσεις και αύξηση της ζήτησης των υπηρεσιών.
Στις Προνοιακές Μονάδες περίθαλψης συναντάς και άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία. Δεν διαθέτουν οργανόγραμμα λειτουργίας. Το λιγοστό προσωπικό μετακινείται από μονάδα σε μονάδα.
Η Κυβέρνηση αφήνει να καταρρεύσουν οι Προνοιακές Μονάδες έχοντας κατά νου την ανάθεση της αποϊδρυματοποίησης των περιθαλπόμενων στις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, για να λυμαίνονται οι ΜΚΟ τα κοινοτικά κονδύλια. Ήδη έχουν συστήσει το σχετικό θεσμικό πλαίσιο.
Παρά την ανάδειξη των επικίνδυνων συνθηκών περίθαλψης και την αδήριτη ανάγκη για πρόσληψη Νοσηλευτών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, βρεφονηπιοκόμων, γιατρών και άλλων απαραίτητων ειδικοτήτων, σιγή ιχθύος από την κυβέρνηση.
Καθημερινά είναι τα περιστατικά βίας, τραυματισμοί παιδιών από άλλα παιδιά ή σοβαροί αυτοτραυματισμοί. Πως μια Νοσηλεύτρια για 40 περιθαλπόμενους να το αντιμετωπίσει;
Σε κάθε Μονάδα υπηρετεί ένας γιατρός όχι κλάδου ΕΣΥ αλλά ΠΕ. Δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες εφημερίες. Πως είναι δυνατόν τέτοια περιστατικά απόγευμα- νύχτα Σαββατοκύριακα να βρίσκονται χωρίς ιατρική κάλυψη. Όταν συμβεί κάτι με την υγεία τους καλείται ο γιατρός από το σπίτι του ή δίνει οδηγίες από το τηλέφωνο.
Σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ για κάθε 2 περιθαλπόμενους θα έπρεπε να είναι ένας Νοσηλευτής. Αντί για 10 σε κάθε βάρδια στη Μονάδα βρίσκεται ένας Νοσηλευτής!!!
Οι Μονάδες δεν διαθέτουν τις κατάλληλες υποστηρικτικές υποδομές και υλικοτεχνική υποδομή προκειμένου να γίνουν ανθρώπινες οι συνθήκες νοσηλείας. Δηλαδή δεν υπάρχουν διαμορφωμένοι χώροι που να παρέχουν ασφάλεια, σύγχρονα αναπηρικά καροτσάκια, αυτοκίνητα μεταφοράς περιθαλπόμενων, ειδικός διαμορφωμένος περιβάλλοντας χώρος κ.α.
Δεν διαθέτουν οι Μονάδες πετρέλαιο θέρμανσης το χειμώνα, βενζίνη για μετακίνηση των οχημάτων, δεν μπορούν να προμηθευτούν υγειονομικό και φαρμακευτικό υλικό. Δεν έχουν χρήματα για συντήρηση και επισκευή των υδραυλικών και άλλων τεχνικών εγκαταστάσεων.
Με δεδομένες τις ελλείψεις προσωπικού και κατάλληλων υποδομών για την αυτοπροστασία των περιθαλπομένων για την αποφυγή τραυματισμών χρησιμοποιείται το μέτρο της καθήλωσης με ιατρική εντολή.
Όπως και στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία δυστυχώς λόγω ελλείψεων προσωπικού η καθήλωση περιθαλπομένων από εξαίρεση καταντάει κανόνας.
Δεν τηρούνται οι οδηγίες της Επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων ατόμων με διαταραχές για ολιγόωρη καθήλωση και στις Προνοιακές Μονάδες καθ’ ότι δεν υπάρχει προσωπικό.
Με βάση την Επιτροπή η καθήλωση γίνεται για την αποφυγή βαριάς σωματικής βλάβης του ασθενούς, προσωπικού ή τρίτων.
Η απόφαση για την καθήλωση και απομόνωση είναι προσωρινό μέτρο και λαμβάνεται με συνεργασία όλων των μελών της θεραπευτικής ομάδας. Η καθήλωση ή απομόνωση αποτελεί μέρος ενός συνολικού σχεδίου θεραπείας που αποφασίζεται ταυτόχρονα. Η καθήλωση δεν μπορεί να διαρκεί πάνω από 12 ώρες το 48ωρο. Σε περίπτωση που είναι απαραίτητο πρέπει να μεσολαβεί ανεξάρτητη εποπτεία.
Είναι επιβεβλημένη η συνεχής εξέταση του περιθαλπόμενου. Συνεχώς παρακολουθείται από το προσωπικό και τους γιατρούς.
Τα περιθαλπόμενα παιδιά που προέρχονται από τον Σκαραμαγκά βρίσκονταν σε ένα απομονωμένο κτίριο από άλλα κτίσματα και τα παιδιά μεταφέρθηκαν δίπλα από το Κέντρο της πόλης Αγία Βαρβάρα.
Όχι στο Λοιμωδών όπως λέγεται το οποίο παραμένει κλειστό ως Νοσοκομείο αλλά σε άλλο χώρο που στεγάζεται το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δυτικής Αττικής. Το μόνο κοινό με το Λοιμωδών που έχουν είναι η κοινή είσοδος.
Ακατάλληλες οι συνθήκες περίθαλψης γενικότερα
Στο Σκαραμαγκά ο χώρος ήταν απαράδεκτος για νοσηλεία παιδιών ΑΜΕΑ. Ο χώρος που μεταστεγάστηκαν στην Αγία Βαρβάρα, επίσης θέλει πολλές διορθώσεις. Πώς όμως να βελτιωθεί ο χώρος;
Δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για την περίθαλψη ΑΜΕΑ. Χρειάζονται κονδύλια για την βελτίωση των υποδομών και των τεχνικών μέσων. Επίσης είναι επιβεβλημένη η πρόσληψη προσωπικού για να υπάρξουν ανθρώπινες συνθήκες περίθαλψης.
Δυστυχώς ούτε στο Σκαραμαγκά, ούτε το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δυτικής Αττικής της Αγίας Βαρβάρας, ούτε στις άλλες 38 Μονάδες είναι ιδανικές οι συνθήκες νοσηλείας.
Στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων της Αγίας Βαρβάρας υπάρχουν 152 περιθαλπόμενοι, χωρίς Παθολόγο, Καρδιολόγο και χωρίς επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό».
Ρεπορτάζ: Ειρήνη Μιλή
