Ο Σπύρος Θωμάς, είναι ο άτυχος Εύζωνας που έχασε τη ζωή του την περασμένη Πέμπτη (21.2.2019). Στην εκπομπή “Μαζί Σου” της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ και στην Τατιάνα Στεφανίδου, μίλησε τη Δευτέρα (25.2.2019) ο πατέρας του άτυχου 24χρονου, σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση.
Ο Χρήστος Θωμάς, πατέρας του Σπύρου, συγκλόνισε με την περιγραφή του στην Τατιάνα Στεφανίδου για τη στιγμή που έμαθε για τον θάνατο του γιου του και είδε για πρώτη φορά το άψυχο σώμα του:
“Την Πέμπτη στις 11 (σ.σ. το βράδυ) έλαβα ένα τηλέφωνο από το Λοχαγό του γιου μου. Αμέσως ο νους μου πήγε στις κομπίνες με τα τηλέφωνα και ήμουν ψυχρός. Μου είπε πως ο γιος μου έπεσε από το κρεβάτι και πάει στο 401. Είπα στη γυναίκα μου πως πάω Αθήνα. Μετά με ξαναπήραν και μου είπαν πως του κάνουν ανανήψεις.
Λέω “ακόμη δεν έχει επανέλθει;” Φτάσαμε στην Αθήνα στο 401. Όταν είδα τον κόσμο να περιμένει από έξω κατάλαβα. Κατέβηκα και είπα “γιατί αυτή η υποδοχή αφού δεν μας ξέρετε;” Πέρασα μέσα και είδα τον γιο μου στο κρεβάτι επάνω… Έπεσα πάνω στο στήθος του, τον φίλαγα και παρακαλούσα να ακούσω την καρδιά του να χτυπήσει. Να ακούσω έναν ήχο. Μάταια όμως”, είπε, μεταξύ άλλων, ο πατέρας του Σπύρου Θωμά.
“Ο γιος μου ο Εύζωνας”
Μιλώντας για τον γιο του, είπε πως είναι το παιδί που επιθυμεί κάθε οικογένεια. Η σχέση τους δεν ήταν η τυπική σχέση πατέρα – γιου. Ήταν συνοδοιπόροι. Ό,τι πετύχαινε, το πετύχαινε με τη μεθοδικότητα που είχε. Είπε, μάλιστα, πως προγραμμάτισε να πάει τώρα φαντάρος για να φύγει το Σεπτέμβριο για την Αγγλία, προκειμένου να κάνει μεταπτυχιακό. Υπογράμμισε με λυγμούς πως ο Σπύρος δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει όλα αυτά που σχεδίαζε να πραγματοποιήσει στη ζωή του.
Στήριζε πάντα τις επιλογές του. Η απόφαση να υπηρετήσει στην Προεδρική Φρουρά ήταν καθαρά δική του επιλογή και επιθυμία. Η ένταξή του, μάλιστα, στο συγκεκριμένο σώμα ήταν κάτι που τον χαροποίησε ιδιαιτέρως. Ο ίδιος, υποστήριζε πως ό,τι κάνει στη ζωή του θέλει να το ζει. Δεν το έκανε για αναγνώριση, αλλά επειδή το ήθελε.
Παρόλο που το να υπηρετείς στην Προεδρική Φρουρά είναι κάτι πολύ δύσκολο, ο ίδιος δεν παραπονέθηκε ποτέ. Οι γονείς του ήταν πάντα δίπλα του και κάθε Κυριακή ανέβαιναν στην Αθήνα για να τον δουν να κάνει σκοπιά.
Με δάκρυα στα μάτια, ο πατέρας του, λέει πως ήθελε κάθε Κυριακή να βλέπει τον γιο του από κοντά, να τον καμαρώνει και να υπερηφανεύεται γι΄ αυτόν.
Τελευταία σκοπιά
Υπενθυμίζεται πως όταν η υπηρεσία στον Άγνωστο Στρατιώτη τελείωσε, ο Σπύρος Θωμάς επέστρεψε κανονικά στον θάλαμό του. Ο ίδιος έκανε την πρώτη σκοπιά από τη 13:00 έως τις 14:00 το μεσημέρι και τη δεύτερη από τις 19:00 έως τις 20:00 το βράδυ. Όταν τελείωσε η δεύτερη και γύρισε στον θάλαμό του, ο άτυχος 24χρονος έπεσε να κοιμηθεί.
Οι συνάδελφοί του προσπάθησαν να τον ξυπνήσουν λίγες ώρες αργότερα για να παρουσιαστεί στο βραδινό προσκλητήριο. Ο 24χρονος Εύζωνας σηκώθηκε, στάθηκε στα πόδια του, αλλά λίγο μετά κατέρρευσε. Κατόπιν μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Σημειώνοντας ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, η Τατιάνα Στεφανίδου επισήμανε ότι ο ξαφνικός χαμός του νεαρού Εύζωνα εγείρει ερωτήματα για τις ιατρικές εξετάσεις που γίνονται συνολικά για τους Έλληνες φαντάρους και ιδιαίτερα τις καρδιολογικές.
Click4more: Πάτρα: Τελευταίο αντίο στον Εύζωνα Σπύρο Θωμά – Συγκλονίζει η ανείπωτη τραγωδία [pics]
Ο Εύζωνας Σπύρος Θωμάς
Ο Σπύρος υπηρετούσε ως στρατιώτης, είχε ορκιστεί στην ΕΣΣΟ και είχε περάσει από την απαραίτητη εκπαίδευση για να γίνει Εύζωνας, να μπει στην Προεδρική Φρουρά και να βρεθεί στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από τη Βουλή, όπου και έκανε την τελευταία σκοπιά.
Η κηδεία του Σπύρου έγινε το Σάββατο (23.2.2019) στην Πάτρα με όλες τις τιμές ενός στρατιώτη των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρετούσε στην Προεδρική Φρουρά και εκεί ήταν μεταξύ άλλων και οι συνάδελφοί του.
Κατά την έξοδο της σορού που ήταν σκεπασμένη με τη γαλανόλευκη, οι Εύζωνες της προεδρικής φρουράς δεν κατάφεραν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους, καθώς δεν μπορούσαν να κρύψουν τον πόνο τους για τον πρόωρο χαμό του φίλου τους, τον οποίο αποχαιρέτισαν με ένα δυνατό χειροκρότημα!