Τα Σύβοτα είναι παραθαλάσσιο χωριό στα νότια του νομού Θεσπρωτίας, απέχοντας μόλις 12 χλμ από την Ηγουμενίτσα. Αποτελούν ένα από τα κυριότερα παραθαλάσσια θέρετρα της Ηπείρου και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού συγκεντρώνει πλήθος τουριστών, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό.
Ο οικισμός είναι χτισμένος σε έναν μικρό κόλπο στον οποίο βρίσκονται διάσπαρτες διάφορες νησίδες, κυριότερες εκ των οποίων είναι ο Άγιος Νικόλαος,το Μαύρο Όρος και το Μουρτεμένο. Αρκετοί παρομοιάζουν τις εξωτικές παραλίες με τα πεντακάθαρα νερά και το καταπράσινο τοπίο που τις περιβάλλει, με την Καραϊβική.
Η ιστορία τους
Το 433 π.Χ., στα νερά της ευρύτερης περιοχής έλαβε χώρα η ναυμαχία των Συβότων, στα πλαίσια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Επί τουρκοκρατίας, ο οικισμός ονομαζόταν Βώλια, ενώ το 1927 μετονομάστηκε σε Μούρτο (ονομασία που χρησιμοποιόταν και παλαιότερα), όνομα που διατηρήθηκε μέχρι το 1940, όταν ο οικισμός έλαβε τη σημερινή του ονομασία.
Το λιμάνι των Συβότων χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης ως οθωμανική ναυτική βάση. Τον Ιούνιο του 1822, δύναμη 500 επαναστατών υπό την αρχηγία του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, επιτέθηκε στο λιμάνι αιχμαλωτίζοντας 150 Οθωμανούς, οι οποίοι στάλθηκαν ως αιχμάλωτοι στην Πελοπόννησο. Έπειτα ,όμως, από απαίτηση Άγγλων αξιωματικών από τα γειτονικά Επτάνησα, οι επαναστάτες αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από τη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή και να αποβιβαστούν στην Σπλάντζα κοντά στο Φανάρι, σε απόσταση 7 ωρών από το Σούλι.
Τα Σύβοτα, όπως και η υπόλοιπη Θεσπρωτία, περιήλθαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων του 1912 – 1913, ενώ το 1933 ο οικισμός αναφέρεται σε έκθεση του επάρχου Θυάμιδος ως μια από τις αμιγείς μουσουλμανικές κοινότητες. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1940, εμφανιζόταν ως μικτό χωριό με μεγάλη μουσουλμανική πλειοψηφία.
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου υπέστη καταστροφές από ομάδες Τσάμηδων ενόπλων που πολεμούσαν στο πλευρό του ιταλικού στρατού. Στις 13 Αυγούστου του 1944 διεξήχθη στην περιοχή συμπλοκή μεταξύ των ανταρτών του ΕΔΕΣ και κατοχικών δυνάμεων που οδήγησε στην κατάληψη δύο γερμανικών βενζινόπλοιων.
Οι καλύτερες παραλίες
Η παραλία Μπέλα Βράκα είναι ένα εντυπωσιακό τοπίο με χοντρή άσπρη άμμο και βότσαλο. Ουσιαστικά πρόκειται για την παραλία του νησιού Μουρτεμένο. Η πρόσβαση γίνεται με σκάφος ή συνήθως διασχίζοντας τη θάλασσα με τα πόδια, αφού τα νερά είναι πολύ ρηχά. Δεν είναι οργανωμένη, ωστόσο μαγεύει τους λουόμενους με την εξωτική ομορφιά της.
Η παραλία Μικρή Άμμος είναι ένας πανέμορφος κολπίσκος με καθαρά νερά και ψιλό βότσαλο στην ακτή. Είναι οργανωμένη παραλία με ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Η Μεγάλη Άμμος (Μέγα Άμμος όπως έχει καθιερωθεί) είναι κι αυτή σχετικά μικρή αλλά πήρε το όνομά της σε αντιδιαστολή με τη γειτονική Μικρή Άμμο. Είναι, επίσης, οργανωμένη, αλλά πιο ήσυχη και προτιμάται περισσότερο από οικογένειες.
Η παραλία Ζάβια είναι ένας μικρός πανέμορφος κόλπος με τα δέντρα να φτάνουν ως τη θάλασσα και να χαρίζουν τη σκιά τους στην παραλία. Τα νερά είναι πάντα κρύα καθώς αναβλύζει νερό από υπόγειες πηγές.
Η παραλία Πισίνα εντυπωσιάζει με τα κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά σε ένα μικρό όρμο. Βρίσκεται στο νησί Μούρτος και η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με πλεούμενο. Η παραλία έχει φυσική σκιά μέχρι το μεσημέρι.
Η παραλία Γαλλικός Μώλος είναι η παραλία του χωριού των Συβότων με χοντρή άμμο και βότσαλα. Δεν είναι οργανωμένη αλλά υπάρχει μια ταβέρνα.
Η παραλία Ζέρη είναι μια όμορφη οργανωμένη παραλία με αμμουδιά και ρηχά ζεστά νερά, ιδανική για οικογένειες με μικρά παιδιά αλλά όχι μόνο.
Η γραφική παραλία της Αγίας Παρασκευής έχει βότσαλο και βρίσκεται μέσα σ’ ένακατάφυτο τοπίο. Πήρε το όνομά της από το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που υπάρχει στα αριστερά της. Είναι οργανωμένη, ενώ στη μέση της βρίσκεται ένα μικρό νησάκι στο οποίο μπορεί να προσεγγίσει κανείς και κολυμπώντας.
Η παραλία ΔΕΗ πήρε το όνομά της από το στύλο της ΔΕΗ που βρίσκεται εκεί. Η παραλία βρίσκεται αμέσως μετά τη Ζέρη και έχει βοτσαλάκια και αρκετή ηρεμία. Η θάλασσα είναι επίσης ζεστή και έχει θέα στο Νησί Άγιος Νικόλαος.
