Πρόκειται για την υψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου στη ράχη της οποίας έχει χαραχθεί ένα από τα πιο καλοφτιαγμένα δίκτυα μονοπατιών στην Ελλάδα, προσφέροντας πανέμορφες πεζοπορίες μέσα στη φύση σε πεζοπόρους όλων των δυνατοτήτων.
Ξεκινώντας από τη Σπάρτη, το πολυπλόκαμο δίκτυο μήκους περίπου 60 χιλιομέτρων ενώνει χωριά, μοναστήρια, πηγές με τρεχούμενο νερό, βιότοπους και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους τοπία, καταλήγοντας στην κορυφαία μύτη του βουνού, τον Προφήτη Ηλία ή Αγιολιά, όπου στέκει αγέρωχο και το ομώνυμο εκκλησάκι.
Το μεγαλύτερο μέρος του ορεινού όγκου καλύπτεται από έλατα και μαυρόπευκα, ενώ διαθέτει και σημαντικό αριθμό ρεμάτων και μικρών ποταμών και παραποτάμων.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, τον σημαντικότερο περιηγητή του 2ου αιώνα π.Χ., το όνομα της οροσειράς προέρχεται από την Ταϋγέτη, μια από τις κόρες του Άτλαντα, που έθεσε τέλος στη ζωή της πέφτοντας στον γκρεμό, ντροπιασμένη από το αθέλητο ζευγάρωμά της με τον Δία.
Από την πλευρά του ο λεξικογράφος του 5ου αιώνα μ.Χ. Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς εκτιμά ότι το όνομα του βουνού προέρχεται από την λέξη «ταΰς», που σημαίνει «μέγας, πολύς», ενώ κατά τη βυζαντινή περίοδο αποκαλούνταν και Πενταδάκτυλος, λόγω των πέντε σημαντικών κορυφών του.
Ο Ταΰγετος εκτείνεται στους νομούς Λακωνίας, Μεσσηνίας και Αρκαδίας.
Ανατολικά τον χωρίζει από το γειτονικό βουνό του Πάρνωνα ο Ευρώτας ποταμός. Στη δυτική πλευρά οι απολήξεις του φθάνουν έως τη μεσσηνιακή πεδιάδα ενώ στα νότια προβάλλει η χερσόνησος της Μάνης, μεταξύ του Λακωνικού και του Μεσσηνιακού κόλπου, με τη θέα να φθάνει μέχρι το ακρωτήρι Ταίναρο, ενώ στο βάθος διακρίνονται τα Κύθηρα, ενώ εάν ο ουρανός είναι καθαρός, μπορεί να δει κανείς μέχρι και τα Λευκά Όρη στην Κρήτη!
Στον βορά τέλος, παρεμβάλλεται η λεκάνη της Μεγαλόπολης μεταξύ των βορειότερων εκτάσεων του Ταϋγέτου και των υπόλοιπων Αρκαδικών βουνών.