"Μαύρες Γιορτές" έκαναν οι τέσσερις Έλληνες ναυτικοί που εδώ και 4 μήνες παραμένουν "όμηροι", στα δύο πλοία "Πτολεμαίος" και "Αρίμπας", ανοιχτά του Τζιμπούτι.
Κόντρα σε ασθένειες, σε άθλιες συνθήκες, με λιγοστά, και πολλές φορές, τα στοιχειώδη τρόφιμα, ο καρδιοπαθής Γιώργος Μπουγιούκας, και οι άλλοι τρεις ναυτικοί, παλεύουν όλο αυτό το διάστημα να επιβιώσουν, κάτω από θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 30 βαθμούς Κελσίου, με κουρελιασμένα νεύρα και καταρρακωμένη ψυχολογία.
Διαβάζοντας κανείς το χειρόγραφο σημείωμα, κάτι σαν… ημερολόγιο καταστρώματος του α’ αρχιμηχανικού του “Πτολεμαίος”, συνειδητοποιεί την απελπισμένη κραυγή αγωνίας και το SOS που εκπέμπουν, προς πάσα κατεύθυνση για να επιστρέψουν στην πατρίδα και να αγκαλιάσουν ξανά τους αγαπημένους τους ανθρώπους.
“Γιορτές με Viber από μακριά να μιλάμε και να θυμόμαστε καλές στιγμές παλαιότερα”, γράφει στις πρώτες αράδες του χειρόγραφου σημειώματος που αποκαλύπτει το zarpanews.gr και συνεχίζει:
“Την δημοσιοποίηση της περιπέτειάς μας ξεκίνησε η ανιψιά μου με την κόρη μου και τις κόρες του Φάλκου (σ.σ. έτερος ναυτικός). Αλλιώς θα ήμαστε στα αζήτητα. Η υγεία μας, σωματική και ψυχική κοντά στο μηδέν είναι. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να τιμωρούν ενώ δεν έχεις ευθύνη, να μην έχεις ανθρώπινα δικαιώματα, να σου κλέβουν 4 μήνες ζωής, με το έτσι θέλω.
Μας έδωσαν εισιτήρια για 21/12 να φύγουμε. Ήρθε το πλήρωμα. Ο λιμενάρχης τους κάλεσε για meeting. Ποιος ξέρει τι τους είπε, τους φόβισε και γύρισαν πίσω στην πατρίδα τους. Σημειωτέον ότι το προηγούμενο πλήρωμα που ήρθε στο πλοίο “Πτολεμαίος”, 9 άτομα, ούτε καν τους μίλησε. Ενώ αντίθετα για αυτούς είπε ότι δεν ήξερε ότι ήταν κατασχεμένο το πλοίο, οπότε αρνήθηκαν να ανέβουν στο πλοίο. Δεν θέλω να πιστεύω ότι θέλουν οι εμπλεκόμενοι φορείς να μείνουμε μέχρι το Φλεβάρη που είναι το δικαστήριο, γιατί αν συμβαίνει κάτι τέτοιο καλύτερα να στείλουν ιατροδικαστή να μας πάρει. Είμαστε Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες. Μεγάλη τύχη.
Που είναι τα δικαιώματά μας; Μας κρατάνε παράνομα και αδρανούν. Στην εγκατάλειψη ενός πλοίου το πλήρωμα πρέπει να έχει τη βοήθεια που έχουν και οι ναυαγοί, όχι να τιμωρούνται…”, καταλήγει ο κ. Μπουγιούκας.
Αναμφίβολα για τον Γιώργο Μπουγιούκα και τους υπόλοιπους ναυτικούς μας, η Πρωτοχρονιά της νέας δεκαετίας ήταν η πιο εφιαλτική της ζωής τους.
πηγή: zarpanews.gr