Ο άνθρωπος που πάλεψε όσο κανένας να σώσει την 9χρονη Τζωρτζίνα από το θάνατο έκανε μια συγκλονιστική ανάρτηση για τα τρία παιδιά της οικογένειας Δασκαλάκη που έχασαν τη ζωή τους μέσα σε τρία χρόνια στην Πάτρα.
Η μητέρα των τριών κοριτσιών, Ρούλα Πισπιρίγκου, κατηγορείται για τη δολοφονία της πρωτότοκης κόρης της, ενώ ερευνώνται οι συνθήκες θανάτου των άλλων δύο παιδιών. Ο Ανδρέας Ηλιάδης, διευθυντής της ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα για την Τζωρτζίνα και όσα είδε να εκτυλίσσονται μπροστά στα ματιά του.
Με μια ανάρτησή του στο Facebook και ένα συγκλονιστικό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου ο γιατρός Ηλιάδης αποχαιρέτησε τα τρία παιδιά από την Πάτρα.
Ο ίδιος έγραψε χαρακτηριστικά:
«Για τα 3 αγγελούδια που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν…….
Κοιμήσου να μεγαλώσεις γρήγορα έχεις πολύ δρόμο ακόμα μας συμβουλεύει ο μεγάλος μας ποιητής.
Είναι το ποίημα της απόλυτης πατρικής στοργής, έχοντας αποδοθεί με τον μέγιστο λυρισμό. Σαν οι χτύποι της καρδιάς του πατέρα να αντανακλώνται σε λέξεις και εικόνες. Είναι το “Πρωινό άστρο” του Γιάννη Ρίτσου».
Την Παρασκευή ο γιατρός κατέθετε επί τέσσερις ώρες, ενώπιον της 18η τακτικής ανακρίτριας Χριστίνας Σαλάππα για την υπόθεση δολοφονίας της 9χρονης Τζωρτζίνας.
«Είμαι εδώ με τον θεσμικό μου ρόλο. Είπα με απόλυτη αλήθεια όσα γνωρίζω. Νιώθω ήρεμος που άσκησα αυτή την υποχρέωση. Θέλω να πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Να είναι το τελευταίο παιδί. Και να αλλάξουμε το κοινωνικό μας σύστημα. Δίνω αυτή την υπόσχεση ότι θα γίνουμε καλύτεροι» είπε εξερχόμενος του ανακριτικού γραφείου.
Πριν την είσοδό του στο ανακριτικό γραφείο δήλωσε: «Η Τζωρτζίνα ήταν ένα παιδί που πολεμήσαμε μαζί. Να σας θυμίσω ότι μετά τη δραματική διάσωση που έλαβε χώρα στο παιδιατρικό νοσοκομείο της Πάτρας κληθήκαμε με τη δική μου ομάδα να φέρουμε εις πέρας ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο. Αγωνιστήκαμε και δώσαμε πραγματικά μάχη για να καταφέρουμε ό,τι θα μπορούσαμε να περισώσουμε από τη μικρή Τζωρτζίνα. Νομίζω τα καταφέραμε, τη θωρακίσαμε, εξασφαλίσαμε τον περίφημο απινιδωτή και βηματοδότη. Θέλαμε να πιστεύουμε ότι με αυτό θα πορευόμαστε. Δυστυχώς, η αγκαλιά μας δεν ήταν τόσο μεγάλη».