Ο ιερέας του χωριού επισκέπτεται και «φωτίζει» τα σπίτια την παραμονή των Θεοφανείων. Ανήμερα της γιορτής των Φώτων και μετά τη ρίψη του Σταυρού στο νερό, τα σπίτια κατακλύζει το άρωμα του θυμιάματος για να φύγουν οι Καλικάτζαροι, τα γνωστά εύθυμα και άτακτα δαιμόνια της λαϊκής μας παράδοσής.
Την ίδια μέρα μαγειρεύεται και η «Μπάμπω» (γριά), που δεν είναι τίποτε άλλο από το παχύ έντερο των γουρουνιών γεμισμένο με ψιλοκομμένο κρέας, πράσο, ρύζι και μυρωδικά, που αποτελεί το καθιερωμένο φαγητό των Φώτων στα περισσότερα χωριά του Έβρου.
Η αναβίωση των εθίμων είναι πάντα μία καλή αφορμή γιορτής, ανταλλαγής ευχών και κυρίως μία ευκαιρία συνεύρεσης και μοιράσματος. Είναι οι στιγμές που το παρελθόν ζωντανεύει στο παρόν φωτίζοντας το μέλλον.