Προσανατολισμένες στις εκλογές, οι τακτικές των πάλαι ποτέ κομματικών στρατιών, που ο πολιτικός κατακερματισμός συρρικνώνει σε συντάγματα και λόχους, φιλοδοξούν για μια θέση διαχειριστικής ισχύος στο μεταμνημονιακό περιβάλλον. Σε μια ατμόσφαιρα τοξική για την κοινωνία των απομάχων, ασφυκτική για τους νέους και ανυπόφορη για τις μέσες οικογένειες.
Με αγχώδη εγρήγορση μικρά και μεγάλα επιτελεία παραγγέλνουν και αναλύουν δημοσκοπήσεις, στις οποίες αποκρυπτογραφούνται οι άδηλες στάσεις που στο τέλος καθορίζουν αποτελέσματα εκλογών, των οποίων η ημερομηνία τους θα προσδιοριστεί επακριβώς από βδομάδα. Πάντως, μετά τις παρελάσεις και το αχρείαστο στοίχημα αποστείρωσης τους, που ο κρατικός μηχανισμός έβαλε με τον εαυτό του.
Τα πράγματα είναι απλά: ή γίνεται παρέλαση που συμμετέχει ο κόσμος τιμώντας μνήμες νοήματα, σύμβολα και παθόντες ή δεν γίνεται να δημιουργούνται ζώνες αποκλεισμού με διαβαθμισμένη συμμετοχή και προσέγγιση. Δεν γίνεται να σκηνοθετείται μια υπερπαραγωγή ασφαλείας από την οποία μοιάζει απουσιάζει το αερόστατο του 2004, μόνο και μόνο για να αποδειχθεί και να αποσταλεί στο εξωτερικό μια γερμανική εικόνα επιβολής και ικανότητας του κράτους να ελέγχει, στο εξής, καταστάσεις.
Από την πλήρη απουσία μέριμνας και σχεδίου στην παρέλαση του Οκτωβρίου, που οδήγησε σε προοίμια αποσταθεροποιητικών καταστάσεων περάσαμε στο αντίθετο άκρο της επιστράτευσης κάθε μηχανισμού ασφαλείας. Τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, ως γνωστόν οδήγησαν τον Γ. Παπανδρέου στην απελπισμένη καταφυγή στο δημοψήφισμα και στη κατασκευή της υφιστάμενης κυβέρνησης.
Θα μπορούσε, ας πούμε, αυτή την κοινωνικά φορτισμένη περίοδο να αλλάξει η κουλτούρα του εορτασμού των εθνικών επετείων με ουσιαστικές εκδηλώσεις μνήμης και τιμής κοντά στους τόπους των θυσιών και των ιστορικών συμβολισμών. Γιατί ας πούμε να μην γιορταζόταν η επέτειος της επανάστασης του ’21, στο Ναύπλιο, τα Καλάβρυτα ή στην Καλαμάτα, και τι αλήθεια χρειάζονται οι στρατιωτικές παράτες και μάλιστα αστυνομικά φρουρούμενες και με τους πολίτες εξωθημένους στις παρυφές των εκδηλώσεων;
Μια ολόκληρη κυβέρνηση έστω και συγκυριακή, μοιάζει να επενδύει στην επιτυχία των μέτρων γα την παρέλαση, την υστεροφημία της .Ή μήπως δίνει εξετάσεις στο λόμπι των δανειστών για την σημασία, όχι μόνο της δημιουργίας της αλλά και παράτασης του βίου της, με κάθε πρόσχημα;