Η σύζυγός του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, ο οποίος δολοφονήθηκε πριν 2 χρόνια μπροστά στο σπίτι του από αγνώστους εκτελεστές βιώνει κάθε μέρα τον δικό της Γολγοθά μετά τον θάνατο του άνδρα της και ειδικές αυτές τις άγιες μέρες του Πάσχα ο πόνος στην καρδιά της είναι ακόμα πιο δυνατός.
Η χήρα του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, Στάθα Αλεξανδροπούλου Καραϊβάζ, ανέβασε στη σελίδα της στο facebook ένα συγκινητικό μήνυμα για το Πάσχα και τον σύζυγό της, αναφέρθηκε στην άγρια δολοφονία του άνδρα της με πυροβολισμούς από αγνώστους στις 21 Απριλίου 2021.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Στάθα Αλεξανδροπούλου Καραϊβάζ περιέγραψε πόσο δύσκολες είναι αυτές οι γιορτινές μέρες για εκείνη και την οικογένειά της.
Η χήρα του αδικοχαμένου δημοσιογράφου και ευχήθηκε στον Γιώργο Καραϊβάζ το δικό της ξεχωριστό και συγκινητικό «Χριστός Ανέστη» για το Πάσχα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αναλυτικά η ανάρτηση της συζύγου του αδικοχαμένου δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ:
«Χριστός Ανέστη, μια ευχή που στον καθένα μας παίρνει άλλη διάσταση στο μυαλό και ιδιαίτερα σ αυτούς που τούτες τις μέρες βιώνουν την απώλεια, την έλλειψη του αγαπημένου τους.
Δύσκολες μέρες οι γιορτές τόσο φωτεινές και χαρούμενες για τους χαρούμενους αλλά για τους λυπημένους, βαριές μουντές άντε να περάσουν να μπούμε στην κανονικότητα. Για εμένα και για εκατομμύρια άλλους στον πλανήτη νομίζω πως με ανακούφιση λέμε άντε πέρασε και αυτό.
Τέλος και πάλι στα ίδια όπως πριν χωρίς να χρειάζεται να φοράμε προσωπεία χαράς, Ε όχι δεν μπορώ να είμαι χαρούμενη ενώ μου λείπεις, δεν μπορώ να μαγειρεύω και να μη μου λες πω, πω τι έφτιαξες πάλι βρε νανάκι, δεν μπορώ οι άλλοι να κανονίζουν που θα πάνε διακοπές και εγώ να κοιτάζω τον τοίχο .
Όμως όλα τα μπορώ και κρέας πήρα από το αγαπημένο σου κρεοπωλείο και μαγείρεψα αυτό που άρεσε και τραπέζι κάναμε στην οικογένεια μας αγάπη μου και το φαγητό ήταν ποίημα όπως θα έλεγες, ότι είμαι γιγάντιο νανακι και όλα έγιναν.
Μόνο που εγώ δεν ξέρω εάν ήμουν εδώ η προσπαθούσα να βρω τρόπο να πετάξω στα σύννεφα μήπως και σ ανταμώσω έστω για λίγο να πιαστούμε χέρι χέρι και να κάνουμε ένα τόσο δα Μικρούτσικο ονειράκι, μια αγκαλιά, ένα βλέμμα, ένα σιωπηλό σ αγαπώ.
Σ αγαπώ πολύ και μου λείπεις αφόρητα τόσο μα τόσο πολύ Δεν μας άφησαν το περιθώριο να μπορέσω να σε βοηθήσω ούτε στο ελάχιστο ούτε μια στερνή αγκαλιά.
Δυστυχώς μόνο σ’ έβλεπα πεσμένο μπρούμυτα ευθυτενή και αγέρωχο όπως πάντα ήσουν, ακόμα και οι σφαίρες δεν σε λύγισαν αγάπη μου, το κορμί σου ήταν τόσο ίσιο μα δεν πρόλαβα να σε δω πριν φύγεις στην αιωνιότητα δεν πρόλαβα να σου πιάσω το χέρι Καλό ταξίδι στους ουρανούς. Χριστός Ανέστη αγάπη μου».
