Τζουμέρκα - Συγκλονίζει ο πατέρας του 21χρονου σκιέρ: Με φώναξε και πήγε να σηκωθεί όταν έφτασα

Tα όσα τραγικά έζησε στην προσπάθεια του να σώσει τον 21χρονο γιo του, οποίος σκοτώθηκε πριν λίγες ημέρες στα Τζουμέρκα μετά από πτώση σε δύσβατη χαράδρα των βουνών, περιγράφει ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος, σε μια σπαρακτική ανάρτησή του στα social media.

Ο πατέρας του 21χρονου σκιέρ Ερμή Θεοχαρόπουλο, του νεαρού ορειβάτη που έχασε τη ζωή του στα Τζουμέρκα, επισημαίνει την μεγάλη καθυστέρηση των εναέριων μέσων στην επιχείρηση διάσωσης. «Θα τον θυμάμαι χαμογελαστό όπως ήταν πάντα και όχι πονεμένο όπως ήταν στις τελευταίες του στιγμές» αναφέρει – μεταξύ άλλων – ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος, στην ανάρτησή του στο Facebook.

«Μπαμπάκα μου, μου φώναξε και πήγε να σηκωθεί όταν έφτασα κοντά του, στις 13:40 μετά από μισή ώρα από την στιγμή που έπεσε, αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί όρθιος. Μην κουνιέσαι αγόρι μου θα πάνε όλα καλά, του είπα. Τον φρόντιζα προσπαθώντας σαν σταματήσω την αιμορραγία και να τον ζεστάνω και εκλιπαρούσα στο τηλέφωνο μιλώντας με τον αστυνόμο να έρθει άμεσα ελικόπτερο γιατί ήταν πολυτραυματίας και χρειαζόταν άμεσα διασωλήνωση. ‘

’Το ξέρουμε Γιάννη’’ μου είπε ο αστυνόμος’’ έχω ειδοποιηθεί ήδη από το 112 για την θέση σας σε 10 λεπτά θα έρθει ελικόπτερο’’. ’’Αστυνόμε σε παρακαλώ το κάθε λεπτό μετράει ‘’του είπα ‘’δεν μπορώ να τον πάρω στην πλάτη έχει πολλά κατάγματα και ίσως εσωτερική αιμορραγία θα μου πεθάνει στην πλάτη’’.

Click4more: Τζώρτζια των Μπλε: Βαφτισιμιός της ο 21χρονος σκιέρ που σκοτώθηκε στα Τζουμέρκα

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

“Γιάννη θα έρθει σε 10- 15 λεπτά το ξέρουν όλοι μην κουνιέστε” μου επανέλαβε. Μετά από 3 ώρες άρχισε το αγόρι μου να μην έχει αναπνοή και σφυγμό και του κάναμε με 6 φίλους που είχα κοντά μου ασταμάτητα τεχνητή αναπνοή για ακόμα 1,5 ώρα μέχρι που τον σήκωσε το βίτσι του ελικοπτέρου στις 5:45 λίγο πριν νυχτώσει.

Δεν άντεξε τόσες ώρες το παιδί μου.

Έχω βοηθήσει τόσο κόσμο και τώρα δεν μπόρεσα να σώσω το αγόρι μου. Μακάρι να μην ζήσει κανένας πατέρας και καμία μάνα αυτό που έζησα. Θα τον θυμάμαι χαμογελαστό όπως ήταν πάντα και όχι πονεμένο όπως ήταν στις τελευταίες του στιγμές» κατέληξε ο πατέρας.